What if?

Past

They met when they were in college.
She was always late in class.
He was always early in class.

11 years ago: Year 2009 - First meeting nila ni Carl

"De Guzman? De Guzman?" tawag ng professor sa pangalan niya saktong pagkarating niya sa may pinto ng classroom. 

"Sir, Present po. Good morning sir!" bati niya sa guro nila.

"Miss De Guzman, May I know why are you always late?"

"Sir, something personal po" turan niya habang papalapit sa nag iisang bakanteng upuan sa may harapan.

"Yes, but please. Do not let that personal matter affect your classes. Hindi ako stricto pero kung palaging ganyan parang inaabuso mo na ako." sabi nito sa kanya.

"Yes sir. Sorry sir." tipid na sagot niya at napatingin sa katabi niya. 

Nakatingin lang din ito sa kanya kaya tipid siyang ngumiti pero hindi ito ngumiti sa kanya. "Suplado" mahinang bulong niya.

Mag ka-klase sila sa isang subject ni Carl 11 years ago and well as time passed by naging close sila and then naging sila. That was the happiest day of her life. For that 6 months na they were together hindi nagtanong about sa kanya, sa background niya. Hinayaan siya nito at ganun din siya dito. They are together but are having their own privacy and with that wala naman silang problema. 

Then next semester came. Hindi siya nag enroll. Her father forced them na sumama na sa States. Biglaan ito at hindi na siya naka pag paalam kay Carl. Hindi niya kaya.

A week bago sila umalis ay lagi itong nagsesend ng message sa kanya. Updating her kung anong nangyayari dito. Tinatanong kung nasaan na siya? At kung anong nangyari. Hindi niya din sinasagot ang mga tawag nito.  Sa araw ng flight niya ay gusto niya itong puntahan pero hindi niya ginawa. At tuluyan na nga silang nagkahiwalay ni Carl. Pero nangako siya sa sarili niya na babalik siya.

Well, for a year their life in States was doing great but one day. Her father came home looking weary and he was crying nang tanungin nila ito ay niloko ito nang partner nito sa company at lahat ng pera nila and saving nila ay ininvest niya dito. Our lives slowly changed, my dad was depressed my mom worked as a service crew sa isang fast food chain to sustain our needs. 

Isang araw bigla na lang siyang kina usap ng daddy niya.

"Laine nak, Sorry." nakayukong sabi nito.

"Saan po dad?"

"For everything and for this miserable life I'm about to  give you but -" naiyak na ito.

"It's okay dad, Magpapakasal po ako." mapait ang ngiting sabi niya sa daddy niya.

Napatingin ito sa kanya. Nagtatanong ang mga mata kung paano niya nalaman ang bagay na ito.

"I heard you one night, talking to someone. I heard everything but it's okay. We both know you don't have a choice so I'll do it para sa atin dad."

"But you have a choice Elaine."

"I know dad. And ito ang choice ko, to help you, to help us. It's not only for you, it's for my siblings as well, for mom and for me, for us." Hindi na niya napigilan ang pag tulo nang mga luha niya. Mahirap para sa kanyang makita ang mama at dad niya sa ganitong estado. They used to have everything. Maaring tama nga ang lolo niya na "Nothing is permanent"

"I should've listened to you na masyado pang maaga para kunin ko kayong lahat dito and hindi pa stable ang company but I was so proud to say that I know what I was doing."

"Dad, it's okay. I know you were doing all those para sa atin. I know you did not agree with the fixed marriage pero kung iisipin mo dad, kung sino man iyong kausap mo they need us and we need them. It's a win-win situation for both of us." 

"How about you? I know you have someone in the Philippines?"

Nagulat siya sa tanong nito. "It's over for us dad." mapait na sagot niya. Hindi niya dapat isipin ang sarili niya ngayon.

Lumapit siya sa kanyang ama at yumakap dito.

"In time, I promise baby, this will be over and babalik tayo sa dati." pangako nang ama niya. 

Kinausap din siya nang mama niya patungkol duon pero buo na ang pasiya niya. Nag hirap ang mga ito para sa kanilang magkakapatid kaya kaylangan din niyang maghirap sa ngayon para sa mga magulang niya lalo na't sila lang ang magdadamayan at magtutulungan sa sitwasyon ngayon. 


Kinabukasan ay nakipag kita na sila sa kumpare nang daddy niya para pag usapan ang mga arrangements at ang set up nang magiging kasal at mga kasulatan sa pagitan nila.
Nagulat siya nang makitang pinoy din pala ito. Seryoso ang mukha nitong nakatingin sa kanya. 

Ipinakilala na sila sa isa't isa pero tumango lang ito sa kanya. Nalaman niya mula sa mga magulang nito na 70% nang shares nang company nila na hawak nang lolo nito ay ipapamana sa kanilang anak ngunit sa isang kondisyon, nais nitong makita ang apo na ikasal bago ito pumanaw dahil kung hindi - ang shares nito ay mapupunta sa mga investors. Nangangamba ang mga ito sa pwedeng mangyari sa matanda dahil madaming shareholders ang nais umangkin nang kumpanya nila.

Kaya nagdesisyon sila to have a fixed marriage and since her dad's company has the same products as theirs it wouldn't be hard to adjust. And one thing more according to the man's father ay may utang na loob ang pamilya nila sa pamilya nang papa niya at ito ang best way to return the favor.

They just exchanged folders to know things about each other. And his name's Earl. They had a civil wedding and no celebration. After the wedding ay nag paalam na sila at nag dinner  with kanya kanya family. 

So there, At the age of 22 she got married with someone he doesn't really know. They just stayed in the same house but stayed in different rooms. May kanya kanya silang buhay. They're total strangers. Nag uusap lang sila kung kinakailangan. Their  parents had an agreement but hindi na niya masyadong inalam since what's important to her ay ang maayos na ang company ng dad niya at ang lahat ay bumalik sa dati. Nalaman na lang niya na her dad's company was merged to her fixed husband's company. 

She applied sa fast food kung saan nag trabaho ang mama niya dati. Si Earl naman ay sa company nila pumapasok. Gastos nito lahat sa bahay. Wala naman itong reklamo at sinabi sa kanya na iyon ang nararapat niyang gawin. 

They were fine for the first year of their marriage until one day her parents-in-law visited them.

"You need to consummate your marriage" walang gatol na sabi ng father-in-law niya.

"What?! Why?" galit na sabi ni Earl.

"After nang marriage niyu ay 35% lang ang natransfer sa'yo nang lolo mo, the other 35% will be transfered once you have a child." 

"I can't dad. You know I have someone." walang gatol na sabi ni Earl. Napatingin siya dito dahil hindi niya alam na may girlfriend pala ito.

"Matagal na siyang wala anak. Kealn ba nang huli mo siyang makita?" matigas ang naging sagot nang papa ni Earl na ikinagulat niya. 

"I know she is out there and I will never stop looking for her." madilim ang ekspresyon sa mukha ni Earl. "I know, you did something to her"

"You better watch your language young man." sagot nang daddy nito.

"Ikaw Elaine?" tanong ng mom nito sa kanya para basagin ang tensyion sa pagitan nang mag ama.

"It doesn't matter. Kung ano pong maging desisyon ni Earl." tipid na sagot niya.

"Good" nakangiting sagot nang daddy nito. 

 "Okay" galit at may diin na sagot ni Earl

Tumayo na lang ito at umalis nang hindi nagpa alam. Sumunod naman na umalis ang mga magulang nito. 

Blangko ang kanyang pakiramdam nang araw na iyon. Feeling niya ay nawalan na siya nang pakiramdam.

*****