Yibo ဆယ္ငါးထပ္ေက်ာ္ျမင့္တဲ့ တိုက္တစ္တိုက္ရဲ႕
ေခါင္မို႔မွာရပ္ေနမိတယ္။ သူနဲ႔ အကိုရဲ႕အေၾကာင္းကို
သူတို႔မိဘေတြသိၿပီးသေဘာမတူပဲခြဲၾကတယ္။အကို
ကိုလဲအကိုမိဘေတြကျပန္ေခၚသြားၿပီး။႐ွင္လ်က္နဲ႔ေဝးေနရမွာထက္စာ႐င္ Yiboေသျခင္း
တရားေရြးခဲ့တယ္။ေတာင္းပန္ပါတယ္အကိုအသက္႐ွင္
လ်က္နဲ႔အနားမွာမေနေပးႏိုင္ခဲ့လို႔။ပါးေပၚမွာက်လာတဲ့မ်က္
ရည္ေတြေၾကာင့္အျမင္ေတြေဝဝါးကုန္တယ္။ကိုင္ထားတဲ့
လက္တန္းေလးကိုလႊတ္ခ်လိုက္မိတယ္။Xiao Zhan စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ Yiboနဲ႔သူ
ရဲ႕ႏွစ္ေယာက္ဓာတ္ပံုေလးက'ခြမ္း'ခနဲ႔က်ကြဲသြားတယ္။
သူစိတ္ေတြပူလိုက္တာ။သူ႔ကေလးေလးျမန္းတစ္ခုခုျဖစ္
လို႔လား။ထိုအခ်ိန္ Xiao Zhanဖုန္းဝင္လာ၍ကိုင္လိုက္
ရာ တစ္ဖက္ေျပာတာနားေထာင္ၿပီး အ႐ုပ္ႀကိဳးပ်က္က်သ
လို႔ လဲက်သြားေတာ့တယ္။Xiao Zhan သတိရလာေတာ့ အျဖဴေရာင္မ်က္ႏွာ
က်က္နဲ႔ေဘးပတ္လည္ကေဆးနံ႔ေတြေၾကာင့္သူေဆးရံု
ေရာက္ေနမွန္းသိလိုက္ရတယ္။"သား သတိရလားၿပီးလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"Yiboသတင္းလဲသားၾကားၿပီးေရာေပါ့ တကယ္ေတာ့
ေမေမတို႔မိဘေတြေမကာင္းတာပါ မခြဲခဲ့သင့္ဘူး"Xiao Zhanေမေမဟာေျပာ႐င္ငိုေလသည္။ေဘးမွာရပ္
ၾကည့္ေနၾကတဲ့က်ိဳးခ်န္နဲ႔ယူဘင္းမွာ ဘာမွမေျပာႏိုင္ေပ။
သူတို႔ရင္ထဲလဲမေကာင္းၾကေပ။Yiboအ႐ိုးျပာထားတဲ့ေနရာေလးမွာXiao Zhanနဲ႔အတူ Wang Yiboရဲ႕မိဘေတြရပ္ေနၾကတယ္။Wangလင္မယားဟာသူတို႔ရဲ႕အတၱေၾကာင့္သူတို႔
သားေလးကိုဆံုး႐ုွံးရတာဆိုၿပီးရင္နာမဆံုး။"သား Xiao Zhan ဒီစာေလးက သားေလးအခန္းထဲ
ကရလာတာပါ စာအိတ္ေပၚမွာ သားnameေလးေရး
ထားလို႔ သားသိသင့္မယ္ထင္လို႔"Wangမားမားေပးတဲ့စာအိတ္ေလးကိုလွမ္းယူတဲ့
Xiao Zhanရဲ႕ဘက္လက္ေတြဟာတုန္ရီေနတယ္။
YOU ARE READING
Remembering(One Short)
Fiksi Penggemar႐ွင္ေနလ်ွက္နဲ႔ေဝးကြာေနရမဲ့အစား ေသဆံုးျခင္းကိုပဲကြၽန္ေတာ္ေရြးမယ္အကို