အခ်စ္ဆိုတာ...
ေလလိုပဲ...
မျမင္ရဘူး.......
ဒါေပမယ့္....
ခံစားလို႔ရတယ္...
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ နာမည္ျကီးစာေရးဆရာတစ္ေယာက္ေရးထားတဲ့....စာအုပ္ေလးရဲ႕ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းေလးကိုဖတ္ၿပီး..သက္ပ်င္းေလးတစ္ခ်က္ခ်ကာ...ျပတင္းေပါက္အျပင္သို႔ၾကည့္လိုက္ေလသည္...
လွဲအိပ္ေနတဲ့ကုတင္ေပၚကေနဆင္းကာ..ျပတင္းေပါက္ဆီသို႔ေလ်ာက္လာမိလိုက္သည္....ေကာင္းကင္သို႔တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ..မိမိခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည့္ၾကယ္ေလးကို႐ွာေနမိသည္...
မိုးေရေၾကာင့္ပုန္းေန႐ွာတဲ့ၾကယ္ေလးေတြကိုဘယ္လို႐ွာ႐ွာေတြ႔မွာမဟုတ္သလိုပဲ...ထုိသူ႔ကိုလည္း႐ွာေနမိသည္...ဘယ္မွာမ်ားပုန္းေနတာလဲ...
ဒါမွမဟုတ္..ကုိယ္ပဲညံ့လို႔႐ွာမေတြ႔တာမ်ားလား...
႐ွိမွာပါ..တစ္ေနရာရာမွာေပါ့..သက္ဆိုင္သူတစ္ဦးဦးနဲ႔ေပ်ာ္ေနမွာပါ..မိုးစက္ေလးေတြရဲ႕တစ္ေျဖာက္ေျဖာက္အသံေလးက..မိမိရဲ႕ရင္ခုန္သံကိုစည္းခ်က္ညီညီ ႐ိုက္ခက္ေနသလိုပင္.........မိမိမ်က္ဝန္းမွလည္းမ်က္ရည္မ်ားကမဖိတ္ေခၚဘဲက်လာေလသည္....
"လြမ္းတယ္..အရမ္းလြမ္းတယ္..''
"ညဘက္ေကာင္းကင္ႀကီးက..မနက္ထြက္လာမယ့္ေနကိုလြမ္းသလိုအရမ္းလြမ္းတယ္...''
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
26.6.2017
ဝမ္ရိေပၚဂီတာအိတ္ကိုလြယ္ကာေရးႀကီးသုတ္ျပာနဲ႔ကားမွတ္တိုင္သို႔လာခဲ့ေလသည္..
မိုးကလည္းမိုးဦးဆိုတဲ့အတုိင္းမနက္ေစာေစာစီးစီးကတည္းက ရြာေနသည္မွာ အခုထိမတိတ္ေသးေပ...
ဒီေန႔ေက်ာင္းစတက္ရမယ့္ေန႔..ငယ္ငယ္ကလိုေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔မွာေ႐ွ႕ဆံုးခံုကိုရေအာင္ဦးမယ္ဆိုတဲ့အေတြ႔းက အလယ္တန္းကတညး္ကကုန္ဆံုးခဲ့ေလသည္..
အခုလိုuniေရာက္ေတာ့ပိုဆိုး..တစ္ခ်ိဳ႕အတန္းခ်ိန္ေတြကမတက္လို႔ရသည့္အျပင္..ေက်ာင္းေနာက္က်လ်ွင္လည္း.ဆရာမကိုခြင့္ေတာင္းကာအခန္းထဲသို႔ဝင္ႏုိင္လို႔ရေနၿပီေလ...ဘာေၾကာင့္ေက်ာင္းကိုေစာေစာသြားဖို႔လိုအပ္မွာလဲ......
YOU ARE READING
Eüphòria Løvë(One Shot)
Cerita Pendekအခ်စ္ဆိုတာ..💗 ု ေလလိုပါပဲ..🌟 မျမင္ရဘူး......✨ ဒါေပမဲ့.....🌟 ခံစားလို႔ရတယ္..✨