O evden çıktığında kahve kaynamıştı kendime doldurup odama çıktım bilgisayarımı açıp müzik açtım telefondan da Instagram da gezindim o sıra aklıma Eser'in profiline bakmak geldi fark ettim ki ben Eser'in soyadını bilmiyorum Gökay'ın profiline girdim oradan Eser'i profilini buldum gerçekten de çok yakışıklı tüm kızların keşke sevgilim
olsa diyeceği bir tipi vardı ve onun ise sevgilisi yoktu kendi kendime konuşurken telefonum çaldı
"efendim anne"
"kızım söylemeyi unuttum dolabında bir elbise var dün alışverişe çıktım sana aldım akşama onu giy" benim konuşmamı beklemeden tekrar konuştu
"saçlarını da düzleştir açık bırak ayakkabıyı da biz gelince ayarlarız"
"tamam anne "
"öptüm kızım saat 8 de onlarda olacağız ona göre hazırlan"kapatmasıyla ayağa kalktım ve dolaba koştum kırmızı diz üstü çok şık bir elbise idi saate baktım
18:00 dı düzleştiricimi ısıtıp saçımı yapmaya başladım saçım bittiğinde 18:45 di elbisemi giydim hafif bir makyaj yapıp saate baktım 19:20 olmuştu kapının
sesini duydum kapıya koştum annemin önüne çıktım
"sözümü dinlemezsin sanıyordum ve harika olmuşsun" saçlarım düz ve uzun du elise ile harika olmuştu yüzüne bakıp gülümsedim
"hadi seni hazırlayalım" annemlerin odasına gittik siyah bir babet giydim bak dedim çok abartılı da değil çok sade de değil
ve onuda hazırladık babam geldi saat tam 20:00 da hazırdık evden çıktık karşı yola geçip zili çaldık yardımcılarından biri çıktı
"hoş geldiniz efendim"
"teşekkür ederiz" içeri doğru yürüdük bizi Eserin annesi Elif hanım babası İbrahim bey karşıladı etrafıma bakındım ama Eser'i göremedim bana kızıp yemeğe gelmek
istemedi galiba dedim arkamdaki merdivenlerden ses geldi hemen arkamı döndüm evet Eser di üstünde mavi beyaz noktalı bir kazak altında siyah bir pantolon çok şık görünüyordu geldi karşımda annesi Elif hanımın yanında durdu birbirimize baktık o sıra Elif hanım konuşunca oraya doğru döndüm
"bu benim oğlum adı Eser geçen geldiğinizde acil bir işi vardı evden çıktı"o sıra bir kız indi aşağıya Eser'in koluna girdi kız ben şok bir şekilde onları izlerken Elif hanım tekrar konuştu
"bu Nisa kızım 16 yaşında sizin geldiğiniz gün arkadaşların daydı "
Nisa elini uzattığı sırada bende kendimi tanıttım sofraya oturduk yemeğimizi yerken Eser konuştu
"hadi fotoğraf çekilelim yıllar sonra bakıp bu günü hatırlarız "önce selfie çekildik ardından bir yardımcıları gelip çekti bizi Eser tekrar konuştu
"ınstagram'a atacağım sorun olmazsa sizi de etiketliyim" bana bakıp söylemişti bunu
"sorun değil Birgül Özeker" telefonuma bir bildirim geldi ve bir tane daha birincisi etiketlediği için ikincisi bir mesaj idi
"umarım kızgın değilsin çünkü haklıydın"evet bunu yazan Eser di telefona gülümseyerek mesaj yazdım
"hayır sorun değil"yemeğe devam ederken tam karşımda oturan Nisa konuştu
"ya çok sevdim ben seni :) "
"bende" dedim gülümsemesine gülümsemeyle karşılık verirken yemeğimiz bittiğinde anne ve babalarımız balkona çıkmıştı biz salon da oturduk Nisa kalktı yukarı doğru çıkarken
"geliyorum"
dedi telefonla uğraşıyor gibi yaptım telefonum çaldı özel numara arıyor yazısını gördüm kaşlarım çatık bir şekilde telefonu açtım
"alo kimsiniz"
"Birgül sen misin"
"evet de siz kimsiniz"
"yakında kim olduğumu öğreneceksin" ve bip bip bip telefon kapandı kafamı kaldırıp Eser'e baktım o da kaşları çatık bir şekilde bana bakıyordu
"ne oldu Birgül iyi misin yüzün bembeyaz oldu "
"bilmiyorum biri özel numaradan aradı yakında kim olduğumu öğreneceksin falan dedi"
"korkma biri oyun oynuyordur"
"umarım "dedim titreyen sesimle Nisa aşağıya indi
"geldiğinden belli kıyafetinde bir eksiklik var diye bakıyorum ne olduğunu bulamadım bir türlü bunlarmış" elinde harika bir bileklik ve kolye vardı bana uzattı
"ben teşekkür ederim ama alamam bunları çünkü bunlar çok güzel"
"kullanmıyordum boş boş duruyorlardı senin olsunlar hadi al tak " ben taktığım sırada annemler içeri girdi hızla
"anne ne oldu"
"kızım teyzen doğum yapmış Hatay'a gidiyoruz"
"ben gelemem okul"
"biliyorum Elif teyzen ile İbrahim amcan da tatile gidecekmiş Nisa ile Eser de bizde kalacak hadi oğlum siz de hazırlanın bize geçin kendi eviniz gibi rahat edin" hemen eve geçip annem ve babama bavul hazırladık kapı çaldı aşağıya indim
"hoş geldin Nisa yok mu?"
"annemler yarın gidecekti o yüzden gelmek istemedi yarın gelecek "
"anladım peki"
"hello kityy li pijamaların da çok hoşmuş" ben onların üstümde olduğunu bile unutmuştum
"annem seslendi kim geldi kızım"
"Eser geldi anne" ilk defa ismini kullanıyordum gözlerimin içine baktı elimle geç dedim geçti annemler indi yukarıdan ellerinden kocaman iki bavul
"anne bu ne ne kadar kalacaksınız "
"bebeğin kırkı çıkana kadar kalacağız teyzen iyi değil "
"tamam " dedim tekdüze bir ses ile onlar evden çıktı bende Eser'e döndüm
"eee ne yapıyoruz kahve yapıyorum çayı da koyuyorum gece uzun "
"üstümü değiştireceğim nerede değiştire bilirim "
"burada yani şey bende mutfağa gideceğim ama istersen odamda da değiştire bilirsin"
"tamam burada değiştiririm " bende mutfağa geçtim ocağa kahveyi koydum
"çayı koyuyorum içecektik değil mi?"
"olur" birden elektrikler kesildi ben salona doğru ilerledim Eser de mutfağa doğru geliyordu çarpıştık ben hemen ona sarıldım oda bana o an elektrikler geldi biz salon ve mutfak ortasında birbirimize sarılmış bir şekilde duruyorduk kendimi geri çektim üstünde bir şey yoktu altında da bilekleri lastikli siyah beyaz bir pijama elimle gözümü kapattım
"özür dilerim ben kahveye bakim sende giyin" dedim Eser'in güldüğünü duydum arkamı döndüğüm an kafamı duvara vurdum
"off çok acıdı "Eser ellerimi gözlerimden çekip beni mutfağa götürdü buzluğu açıp buz çıkardı kafama koydu
"iyi misin bak kızardı" ....
devamı gelecek ama hikayenin başında değişiklikler yaptım yaşlarını değiştirdim çünkü eski hali ile hikaye daha fazla devam edemiyecekti yeni bölüm bomba gibi gelecek Eser den hiç beklenmedik bir hareket göreceğiz beraber umarım beğenirsiniz yorum ve oylarınızı bekliyorum #EVDEKALTÜRKİYEM #EVDEHAYATVAR bu zor günlerde kitabımı okuyarak biraz da olsa kafanızı dağıtıyorsam ne mutlu bana sizleri seviyorum sağlıkla kalın evde kalın :)
