မောင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ပါ (ေမာင့္ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ပါ )

မောင်💧၄💧

Chanyeol မိမိတို႔ျခံထဲကေန ဟိုဘက္ေလ်ွာက္လိုက္ဒီဘက္ေလ်ွာက္လိုက္လုပ္ရင္း baekhyunအိမ္ဘက္္ကိုလည္း လွမ္းအကဲခတ္ျကည့္ေနမိသည္။

chanyeolထိုသို့ျဖစ္ေနရသည့္အေျကာင္းအရင္းမွာ ဟိုတစ္ေန႔က စကိတ္စီးမယ္ဆိုကာထြက္သြားျပီးထဲက chanyeolေ႐ွ႕ကို baekhyunကလံုးဝေပၚမလာေတာ့တာေၾကာင့္ပင္။

အိမ္ထဲကလည္းထြက္လာတာမေတြ႔၍ baekhyunဘယ္ခ်ိန္မ်ားထြက္လာမလည္းဆ္ုိၿပီး chanyeolမေန႔ကေရာ ဒီေန႔ေရာေစာင့္ေနေပမဲ့ အရိပ္ေယာင္ေတာင္မျမင္ရခဲ့..

"Chanyeol သားommaဆီခဏလာဦး"

ထမင္းစားခန္းထဲက လွမ္းေခၚတဲ့ommaေၾကာင့္ chanyeolအိမ္ထဲျပန္ဝင္ဖို႔အလုပ္..

လက္ထဲကိုင္ထားတဲ့ ဖုန္းေလးျမည္လာ၍ chanyeolအျမန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ baekhyunျဖစ္ေနသျဖင့္ Chanyeolျပံဳးလိုက္ရင္း အလ်င္အျမန္အစိမ္းေရာင္ေလးကို ႏွိပ္လိုက္သည္။

"Hello.."

"ဟို..."

Chanyeolအသံက ရႊင္ရႊင္ျမဴးျမဴးျဖစ္ေနေပမဲ့ Baekhyunကတစ္ခုခုကိုေျပာရန္ခက္ခဲေနပံုပင္..

"Baekhyun ေျပာေလ.."

ထိုသို႔ေျပာလိုက္သည့္ေနာက္တြင္ေတာ့ Baekhyun ဘက္မွသက္ျပင္းခ်သံၾကားလိုက္ရ၏။

"Chanyeol.."

"အင္း.."

"ညက်ရင္ ငါ့ကို ၿမိဳ႕ျပင္နားမွာအသစ္ဖြင့္တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ေလ..အင္း အဲ့ကိုလိုက္ပို႔ေပးပါ့လား"

"ဟမ္ မင္းကအဲ့ထိဘာသြားလုပ္မို႔လဲ"

"အဲ့မွာ ညဘက္ေရာင္းတဲ့ အစားေသာက္ေတြအရမ္းစားေကာင္းတယ္ဆိုလို႔ ငါစားခ်င္လို႔"

"ဘယ္ခ်ိန္ေလာက္လဲ"

"၈နာရီ..မင္းမအားရင္လည္းထားလိုက္ပါေတာ့."

Baekhyunစကားေျပာပံုနဲ႔ ေျပာေနတာေတြကနည္းနည္းထူးဆန္းေနေပမဲ့ ဟိုေန႔ကကိစၥကိုလည္း ေသခ်ာ႐ွင္းျပခ်င္ေသးတာေၾကာင့္ chanyeolလိုက္ပို႔ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

အရမ္းႀကီးလည္းေဝးတာမွမဟုတ္တာ baekhyunလည္းအရမ္းစားခ်င္ေနလို႔ေနမွာပါ။

"အားပါတယ္..ငါလိုက္ပို႔မယ္ေလ"

"တ..တကယ္လား? Chanyeol"