မောင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ပါ (ေမာင့္ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ပါ )

မောင်💧၁၃💧

Baekhyunရဲ႕သာယာလွပတဲ့မနက္ခင္းကိုဖ်က္ဆီးကာ နားထဲတိုးဝင္လာေသာအသံက်ယ္က်ယ္တစ္ခုေၾကာင့္ ဖိအိပ္ထားတဲ့ဖုန္းကိုစမ္းၿပီး နာမည္ေတြဘာေတြျကည့္မေနေတာ့ဘဲ စိိတ္႐ႈပ္စြာကိုင္လိုက္သည္။

"ဘယ္သူလဲ!"

အိပ္ခ်င္မေျပေသးတာေျကာင့္baekhyunအသံကအလိုမက်မႈေတြအျပည့္ျဖင့္..

"မင္းအေဖ!"

"ဘာေျပာမလို႔လဲ.."

"မင္းငါတို႔မသိေအာင္ၿမိဳ႕ျပင္မွာဝယ္ထားတဲ့အိမ္ကိုလာမလို႔"

Mr.Byunစကားအဆံုးbaekhyunအိပ္ခ်င္စိတ္ပါေပ်ာက္သြားၿပီး အိပ္ယာေပၚကဆက္ခနဲထထိုင္မိသည္။

ဘယ္လိုသိသြားတာလဲ..

"မင္းအိမ္ဝယ္ထားတဲ့ေငြေတြကငါ့cardထဲကဆိုတာေမ့ေနတာလား?"

Baekhyunအေတြးကိုသိေနသည့္အလား ေျပာလာတဲ့စကားေၾကာင့္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး..

"ဘယ္ေတာ့လာမွာလဲ"

"ညေန!"

"ဒါပဲမလား"

"သမီးyeonေျပာျပလို႔သာေပါ့ မဟုတ္ရင္ခုထိသိရမွာမဟုတ္ဘူး..Baekhyunမင္းအခ်ိဳးမေျပခ်က္ကေနာ္!!"

"ဟက္!..သမီးyeon..ဟားဟား..သမီးတဲ့လား.."

ကိုယ့္ကိုဆိုBaekhyunလို႔သာေခၚခဲ့တဲ့အေဖျဖစ္သူပါးစပ္က ဟိုအမ်ိဳးသမီးကိုေတာ့ သမီးyeonေခၚလာခဲ့တာ ရင္နာစရာေတာ့ေကာင္းသား..

အရမ္းတရားတာပဲMr.Byunရာ..

"ရယ္စရာပါလို႔လားBaekhyun!"

"သားလို႔ေခၚၾကည့္ပါ့လား"

"ဟမ္.."

ဟိုဘက္ကေၾကာင္သြားတဲ့အသံၾကားၿပီး baekhyunရယ္ေနမိတာမရပ္ေတာ့..အင္း..မ်က္ဝန္းထဲကမ်က္ရည္ေတြကိုေတာ့ ဥေပကၡာျပဳထားလိုက္တယ္..

"မၾကားလိုက္ဘူးလို႔ပဲထားလိုက္ပါMr.Byun"

Baekhyun ဖုန္းတန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔ ေခါင္းအံုးေပၚမ်က္ႏွာေမွာက္ကာ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုခ်လိုက္မိတယ္..

ေမာင္ေရ..ငါသနားစရာေကာင္းလြန္ေနတယ္မလား..ဟားဟား..

"ေမာင့္ဆီသြားမယ္..ေမာင့္ကိုေျပာျပခ်င္္တယ္"