Chaper 5: the wedding day
It was a garden wedding, kung hindi nga lang alam ni May na fake ang kasal iisipin nyang totoong ikinakasal sya kay yellow head, pano ban man kasi ang gwapo nito sa suot nito…
Hai..ang galing nmang umarte nitong si yellow head akalain mo yon, nakukuha nyang ngumiti…sabi ko sa sarili ko pero syempre naeexcite din ako..hehehhee
Naalala ko pa ng sabihin namin kay tatay ang plano naming pagpapakasal ni sir
May Flashback:
Tay may sasabihin ho kami sa inyo..sabi ko
Tatay juanito: ano yon?
May: naku tay sorry ho talga hindi ko nman ho sinasadya eh, bigla na lang ho nangyari, ang bilis bilis lang ho talga ng mga pangyayari, hindi ho talaga namin inaasahan ang nangyari sa amin sa Batanggas
Tatay juanito: teka ano bang nangyari sa Batanggas, wag nyo sabihing nag- ARFF kayo sa Batanggas
May: ARFF ano ho yon?
Tatay juanito: yong ARFF,..hindi ko pa rin maiintidihan ang ARF na yon ni tatay”..hay naku, hoy lalaki ginawa mo ba sa anak ko ang ARFF habang nasa Batanggas kayo ha?, umamin ka!
Steven: hindi ho walang nangyaring ganun…(May lam nya kung ano ang ARF..)
Tatay juanito: eh kung ganoon ano bang sinsabi nitong si May?
Ranel: magpapakasal na ho kami
Tatay juanito: ano? (at bigla na lang itong umiyak)
End of Flashback
May POV
Pero sa nakikita ko ngayon kay tatay, mukha namang Masaya ito, at pagkalalaki laki ng ngiti wahahahha itong si itay patawa…
Maya maya pa lumapit na sa akin si pipay
Pipay: bakla ano ka ba tatayo ka na lang ba jan o maglalakad ka na papunta sa iyong prinsipe , medjo kasi matagal ka na jan..gusto mo bang paabutin ng pasko ang kasalan ninyo..go na girl,,say I DO heheehheee
May POV:
Habang naglalakad ako , plapit ng palapit sa altar, nanginginig ang kamay ko, naramdaman ko ang marahang paghawak ni tatay sa akin, kahit hindi nya sabihin alam kong, Masaya sya sa akin kasi nakikita ko yon sa mga mata nya…Tay sorry po! Sbi ko na lang habang naglalakad kami ni tatay
Tatay juanito: wag ka ngang magsorry alam kong nasa mabuti kang kmay anak..
Pagdating namin sa altar inabot nya ang kamay ko kay sir/boss Ranel
Tatay juanito: ingatan mo ang anak ko, at wag mo sana syang paiyakin, hindi sya magaling sa ilang bagay,pero mabait at mapagmahal sya, kaya alagan mo sya , sayo ko na sya pinapaubaya ngayon..mahabanglitanya ni tatay…tumango lang si sir/boss
Tuloy tuloy lang ang kasal hanggat itanong na ng pari ang..
Preist : ikaw Ranel tinatanggap mo ba si May na maging kabiyak ng iyong puso
Steven: opo father!
Pari: ikaw May tinatanggap mo ba si Ranel na maging kabiyak ng iyong puso?
May: (wala ng atrasan to) Opo father!
Preist : tumingin kay Ranel” “YOU MAY NOW KISS THE BRIDE”
Nawindang me kakaloka”..lalo na ng buklatin na nya ang telang nakaharang sa mukha ko, unti – unti nyang inilapit ang mukha nya sa akin, napapikit ako, hindi ko alam ang nararamdaman ko parang may butterflies sa tummy ko, ang bilis bilis ng tibok ng puso ko, at para nmang tumigil ito ng maglapat na ang mga labi naming,,bakit parang may biglang tumalon sa puso ko…biglang nagging Masaya ang pakiramdam ko..pero panandalian lang iyon kasi itong si sir boss eh..biglang tinapos ang kiss…”ASAR NAMAN”….
Steven POV:
Dapat sa pisngi ko lang sya i-kikiss pero ng pumikit na sya, medjo gumalaw pa ang labi nya, natagpuan ko na lang ang sarili kong sa labi sya hinahalikan, ramdam na ramdam kong ang bilis bilis ng tibok ng puso nya, pero bigla ko ring tinapos ang kiss dahil sa sigawan ng tao, parang nagising ako bigla…pagkatapos ng kiss hindi sa akin makatingin si May, parang nahihiya ito dahil tuloy tuloy pa rin ang hiyawan at sigawan ng mga tao…Ehem ako kya ang first kiss ng babaeng ito…sabi ko sa sarili ko..at inilagay ko ang kamy ko sa aking bulsa…whoa gusto kong matawa sa kanya, red na red kasi ang pisngi nya..siagwan pa rin kasi ang mga tao humihingi pa sila ng isa pang kiss…wala na akong balak halikan sya ulit at baka makaliot na ako..kaya nman nagulat ako ng sya ang humalik sa akin, nahawakan ko sya sa balikat at medjo itinutulak, kaya lang pagkatapos ng kiss bigla na lang sya ng “Blee” sa akin at tumawa..narining ko pang sabi ng MC noon..Agrresive dao ang bride..at nagtawanan silang lahat…ibang lase talga itong babaeng ito….napangiti na rin ako..
At dito na magsisimula ang new life ko?..
End of Chapter 5
