Chapter 1(first love)

7 0 0
                                    

Sapat na sakin na makita siya sa malayo.

Sapat na sakin na sumilay sa kanya kapag d siya nakatingin.

Feeling ko lahat ng galaw niya kahit na maliit na bagay, mapapansin ko yun at sigurado akong d ko yun makakalimutan.

Sobrang saya ko nga kapag nakita ko siyang masaya.

Malungkot din ako kapag malungkot siya.

Dumating ako sa point na parang d ko na kayang kontrolin Ang sarili ko. Minsan I feel so frustrated, then out of nowhere  I will ask myself
"why him?"
"Ang daming lalake bakit siya pa?"
"Anong meron siya na wala ang iba?"
" Why can't I date another guy? Para maramdaman ko namam kung pano mahalin.

Hanggang sa sumuko na lang ako. I stopped asking myself of those stupid questions because I know I won't even bother to find the answers.

Sometimes I even wonder if I am a stalker pero my friends would tell me " gaga pano ka naging stalker may emotional damaged ka na bang nagawa sa kanya? Did he even confront you to stop stalking him? He doesn't even know that you like him! All he knows is that you are his secretary"

Yes you read it right, I am his secretary and That is my excuse para sabihin ko sa sarili ko na d ko siya kayang iwasan kasi trabaho ko yun.

Actually I am his secretary for almost 10 years now.

Lahat ng galaw, lahat ng konting kibot niya alam ko kung ano ibig sabihin.

Kung tatanungin nga kung sino mas kilala ko, siya o ako. Sasagutin ko agad na siya. 
Isn't it funny I know him more, more than myself.

"Hey spencer!"

Witititit  parang may naririning akong tunog pogi.

"Hey spencer! Bumangon ka na jan, sa bahay mo na ituloy yang tulog mo"

Then I realized..... Shit natutulog pala ako. Ughh kainis

" S..sir sorry d ko po sinasadya"

"Hahahaha Spence I am the one who should be sorry. Ilang araw na tayong overtime. Look it's already 12am. Tara hatid na Kita sa apartment mo"

"Ahhh sir wag na... Kaya ko na po"

" Anong wag na. Delikado sa labas. D ka dapat naglalakad magisa Ng ganitong oras pls I insist, kaya Tara na."

Habang sinasabi niya yun. Grabe yung puso ko napakababaw, yun lang naman yung sinabi niya pero ang tindi ng tibok ng puso ko....

Kaya sumangayon na lamang ako.

" Ahh sige po sir thank you😊"

****** Habang nasa byahe*****

" Spence.."

"Y..yes sir?"

"I will not be around tomorrow, I need to do something important. Pag may naghanap sakin you know what to do but if it's really important dun mo Lang ako tawagan"

"Ahhh sige po sir, don't worry ako na po bahala sa lahat."

"Thank you Spence" tas biglang siyang ngumiti..

Ohhh ghad no. Heart pls stop beating so fast.😭

Though I really really want to ask him, where is he going?  Ano yung importanteng bagay na Yun?!

It is so not him para umabsent ng bigla, kahit may sakit papasok at papasok siya.

Waaaaah ano kaya Yun?

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 12, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Love JourneyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon