My best friend

Part 25

In the previous part

Άνοιξα την πόρτα..

"Βίβιαν?!" λέω έκπληκτη

-"Γειά σου Μαράκι"

-"Δεν σε περίμενα. Είχες ειδοποιήσει;" ρωτάω καθώς της κάνω χώρο να περάσει μέσα

-Βιβ"Όχι. Ήταν έκπληξη!" λέει

Με αγκάλιασε τόσο σφιχτά που κόντεψε να μου κοπεί η ανάσα, της ανταπέδωσα την αγκαλιά.

Λοιπόν.. με την Βίβιαν είμαστε δεύτερα ξαδέρφια. Μικρές κάναμε πολύ παρέα, είχαμε γίνει οι καλύτερες φίλες κι ήμασταν αχώριστες όσπου οι γονείς της έπαθαν τροχαίο δυστύχημα όταν ήταν μόλις 14 χρόνων, αναγκαστικά πήγε σε ορφανοτροφείο κι από τότε δεν μαθαίναμε νέα της. Επίσης τώρα είναι 20 χρόνων κι δεν έχει αδέρφια.

-Κων/νος"Μωρό μου, ποιός ήταν τελικά;" ακούστηκε η φωνή του μέσα απ'το δωμάτιο

-"Έλα να δεις"

-Βιβ"Ποιός είναι αυτός που σε λέει μωρό του;" ρωτάει πονηρά

-"My boyfriend" λέω

-Βιβ"Οοο έχεις αγόρι μικρή; Θέλω να μου τα πεις όλα με λεπτομέρειες μετά" είπε κι με σκούντηξε στον ώμο

Είδα τον Κώστα να έρχεται περπατώντας βαριεστημένα προς το σαλόνι.

Μόλις μας είδε σταμάτησε κι χλώμιασε.

-"Μωρό μου, να σου συστήσω την..."

-Κων/νος"Βίβιαν!" είπε συμπληρώνοντας την πρόταση μου

-Βιβ"Κωνσταντίνε!" λέει κι γούρλωσε τα μάτια της

-Κων/νος"Τι κάνεις εσύ εδώ;" την ρωτάει

-Βιβ"Εγώ ήρθα να δω την ξαδέρφη μου"

-Κων/νος"Την ποια σου;" είπε ξαφνιασμένος

-"Είμαστε δεύτερα ξαδέρφια. Εσείς γνωρίζεστε;"

-Βίβιαν"Ναι από..."

-Κων/νος"Κοινές παρέες" λέει γρήγορα

-Βιβ"Ναι αυτό"

-"Πότε γνωριστήκατε;" ρωτάω

-"Στο Λονδίνο είχε τύχει να συναντηθούμε σε ένα μπαρ. Ήμασταν κι οι δυο με παρέα οπότε πιάσαμε συζήτηση"

-"Αα μάλιστα"

-Βιβ"Ώστε λοιπόν.. εσείς οι δύο είστε μαζί;" ρωτάει

-"Ναι" είπα κι αγκάλιασα τον Κώστα

-Βιβ"Μπράβο ρε παιδιά χαίρομαι για εσάς. Κοίτα να μου την προσέχεις" του λέει