*Harold Edwardo POV*
Maaga akong pumunta sa bahay ni Ma'am Ajinimoto.
"Edwardo. Umupo ka na dyan. On the way na ang anak ko"
"On the way?"
"Nasa daan na"
*makalipas ang ilang minuto*
"Ma'am andito na po si Ma'am Taylor" sbi nung katulong
"Edwardo, pumunta ka na dun at payungan si Taylor"
Pumunta ako sa tapat ng pinto ng kotse at lumabas na yung anak.
Ang tangkad nya. Magkasi tangkad lang kami.
"Thank you and what's your name?" Taylor
Pucha. Hindi ko maintindihan.
"Tinkyu Toh" sabi ko. Di ko talaga maintindihan.
"Youre so high as mine" pinapawisan pati kili-kili ko . leche flan naman oh
"Uhm. Sorry?" Taylor
"Yis"
"Ano ang sinasabi mo" aba e halatang porenjer ang pagtatagalog nya
"Alam mo pala mag-tagalog."
"Oo. Kaunti lang" porenjer talaga
"Pero. Halatang para kang porenjer"
"Ano yung Porenjer? It's my first time to hear that word" tanong ni Teylorr
"Porenjer. Da persuun who left the cantry to go in ather cantry" sagot ko
"Stop speaking English na. You might have nose bleed" Teylorr
"Okie. Pasok na tayo" aya ko
"Thank you."
Pumasok sya ng mansion parang artista. Na-lab at pers sight ako sakanya.
---------------
Just made a short update for @LeiStylesOfficial
BINABASA MO ANG
Hay-Buhay!
HumorSya ang taong nagpapasaya kay Taylor. Pero sya rin pala ang magpapaiyak sakanya. Nang magkakilala sila, nabigyan sya ng pagkakataon na pumunta sa London para hasain pa ang talento nya...
