(Sude)
Klasik bir okul günüydü.Sınıfa girdim ve sırama oturdum.Arkamda ise en yakın arkadaşlarım Yiğit ve Emrecan vardı.
İlk ders başlıyordu öğretmenimiz yanında güzel bir kızla içeri girdi.Kızın beline kadar uzanan düz kızıl saçları vardı.
Öğretmen:
-Günaydın arkadaşlar bu yeni arkadaşınız Deniz.
Deniz utangaç bir gülümsemeyle kendini tanıttı ve geldi yanıma oturdu.
Deniz:
-Selam.
Ben:
-Selam.
Ders bitimine kadar başka bir şey konuşmadık.Tenefüs zili çaldı ve ben arkadaşlarıma döndüm.
-Evet Denizciğim bu gördüğün yıkık Yiğit olur ve yanındaki sarı da Emrecan.
Deniz büyük bir gülümseme ile:
-Memnun oldum.
Yiğit:
-Aynen ne demezsin.
Denizin birden yüzü düştü.
Ben:
-Emrecancım sen benle bir gelsene.
Diyerek onu sınıfın öteki ucuna götürdüm.
-Yanındaki dangalağa söyle de kıza iyi davransın.
Emrecan:
-Üff tamam be.
(Deniz)
Açıkçası Yiğitin öyle düşünmesi beni baya üzdü.Çünkü bence cidden hoş çocuk.Çok hoşlandım ondan.Aman Deniz şimdiden de olmaz daha çok erken.O sırada Sude beni çektirmeye başladı.Tatlı kızdı aslında umarım bana benzemiyordur.
-Hadi tavafa.
-Tavafa mı?
-Evet okulun etrafında dönücez yürüyerek.
-Peki neden?
-Okula hoşgeldin.
Hemen hızla aşağı indik ve yürürken konuşuyoruz.
-Okulu beğendin mi?
-Evet.Ama başka bir şeyi daha çok beğendim.
-Yiğit'i mi?
-Nerden anladım.
-İç güdü diyelim.
-Sevgilisi var mı?
-Yok.
-O zaman şansım var mı?
-Yok.
-Neden?
-O çocuk Fizik kitabıyla öpüşüyor Denizim.
-O senin arkadaşın değil mi?
-Evet ben Yiğit ve Emrecan en yakın arkadaşlarız ve artık sen de varsın.
Bu samimiyet beni mutlu etmişti.
971'e binmek için durağa varmıştım.
Emrecan:
-Selam güzellik.
-Aa selam.
-Kaç numara?
-971
-Ne güzel ben de.
-Yiğit nerde?
-Geliyor.
Otobüs uçtan görünmüştü ve Yiğit sevimli bir şekilde koşturarak geliyordu.Kendine gel Deniz henüz değil.Hep birlikte otobüse bindik.Durağım gelmişti ve indim.Yiğit ve Emrecan daha inmemişti ve geriye sadece bir durak vardı.Oranında gideceği tek yer vardı koşturarak eve gittim ve uzaktan girdikleri evi gördüm.
Buldum seni Yiğit.
Elimden kaçamazsın.
