(Deniz)
Sabah okula geldim.Biraz erken gelmiştim çünkü onları en azından otobüste görmek istemiyordum.Sude'den erken gelmesini istemiştim ama tabiki gelmemişti.Bir süre sonra Yiğit ve Emrecan okula geldi arkama oturdu.Yiğit klasik olarak konuşmuyordu ve ben de dalgın bir şekilde onu izlemeye başladım.
(Sude)
Deniz mesaj atmıştı erken gel diye ama ben görmemiştim.Sınıfa girdiğimde Yiğit önüne,Deniz Yiğit'e bakıyordu.Emrecan da o ikisine bakıyordu.Emrecan beni gördü ve yüksek sesle konuşmaya başladı:
-Sude gelmiş.
Yapmacık bir sırıtış takındım ve elimi kaldırdım ve oturduğum gibi yüzüm yine ifadesiz haline geri döndü.
(Yiğit)
O kız geldiğinden beri Emoşum bir değişmişti.Sürekli o kıza bakıyordu.Zil çaldığı gibi Sude'yi kapıya doğru çektim ve sinirli ama kısık sesle konuştum:
-Şu arkadaşını Emoşumun üstünden çek!
Gözlerini büyüttü:
-AYYY SKAN-
Ağzını kapattım ve konuşamadı.
-Döverim kızım seni sus.Anlıcaklar.
-Manyak herif yürü o zaman dışarı Göksuyu da alalım.
Göksuyu da holden alıp aşağı indik.
-Ee noldu Yiğit efendi siz dışarı çıkar mıydınız?
-Sus be.
-Beyefendi aşk acısı çekiyor Göksuşum.
-AAA SKANDALLL!!!Kime aşıksın be?
-Sence kime?
-Emrecan'a
-İyi tahmin
Sonra kahkaha attılar ben ise somurtuyorum güldüğümü göremezsiniz zaten.Şuraya yazıyorum Sana o en yakın arkadaşım lafını yedireceğim Emrecan.Benden vazgeçemeyeceksin.
(Deniz)
Sude ve Yiğit birden çekip gittiler.Biz de Emrecanla yanlız kaldık.
-Ee okulu beğendin mi?
-Güzel ya,eğleneyeceğe benziyorum.
Yalan.Bu okuldan kaçıp gitmek istiyordum.Tamam iyi insanlar vardır illaki ama çok garip hissediyorum.
O sırada Yiğit sınıfa elinde bir çiçekle girdi.
-Bunları bahçeden bu sınıfın en güzel kızı için topladım.
Dilim tutuldu.
-Senin kadar güzel değiller ama menekşeler de güzeldir.
Cevap veremiyordum.
-Deniz.
-DENİZ!
-DEENİZZZ!
Birden yerimden sıçradım.Sude karşımda dikkatimi çekmeye çalışıyordu mal mal yüzüne baktım ve kafamı öne eğdim.
-İyi misin kızım sen?
-Değilim.
-Noldu?
-Ne olmadı ki?
Destek verircesine omzumu sıktı.En iyisi bir süre akışına bırakmak.Bu sefer kaçış yok.
