"Yeji!" Hyunjin'in seslenişi ardından Yeji durdu ve başını çevirdi. İki gündür karşı karşıya bile gelmiyorlardı. Yeji o gün getirilen çikolataları ona geri bırakmış ve birini bile yememişti.
Bu yüzden Hyunjin ne kadar dargın olsa da önceki gün tüm gününü Yeji'ye matenatik notları çıkarmakla uğraşmıştı.
Tek omzunda asılı duran çantasını düzelttikten sonra Yeji'nin yanına gitti ve elindeki notları verdi. "Umarım bunları kullanır, geri vermezsin." Hyunjin önüne döndü ve ilerlemeye başladı. Yeji arkasından yürümeye başladı. Elindeki notlara baktı.
Bir insan konuşuyormuş gibiydi ve okunaklı, düzenli sayfalardı. Uğraştığı ve saatlerini verdiği görünüşünden belliydi. Yeji koştu ve Hyunjin'in kolunu tuttu. "Tamam teşekkür ederim." Hyunjin 'kabul' dercesine kafa salladı ve ilerlemeye başladı.
Yeji tekrar koluna yapıştı. "Geçen gün ki olaydan dolayı da özür dilerim. Hyunjin ben seni çok yanlış anladım. Gerçekten özür dilerim."
Hyunjin bakmaya devam ederken Yeji parmaklarını Hyunjin'in dudaklarının yanına yerleştirdi ve onu kendi imkanlarıyla gülümsetmeye çalıştı. Hyunjin en sonunda başını geri çekip Yeji'nin ellerinden kurtuldu ve kendiliğinden gülmeye başladı.
Yeji gülmeye devam ederken Hyunjin Yeji'nin elini aldı ve kendi ellerine kenetledi. "O hâlde, artık sevgili miyiz?" Yeji gülümseyerek kafa salladığı anda Hyunjin Yeji'ye sarıldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💙 Kendinize iyi bakın. Final bölümüyle karşınızdaydım.
