De RuRuRu Squad #5 - Toch Niet Zo'n Best Rapport, Tom!

Hoofdstuk 8: "Doe even tranquillo"

Met de nacht aangebroken, is het dan eindelijk tijd om Tom te redden uit de ingebouwde school waar hij vast zit. Timo en Nigel hebben alle gadgets voorbereid. Jorgos, Ruana en Joanna hebben een uitgebreid plan samengesteld om Tom te vinden en te bevrijden. "Zijn we er klaar voor?", vraagt Joanna zachtjes aan iedereen. De spanning is zeer aanwezig, maar de motivatie ook. Tom moet vrijkomen. "Let's go jongens", Ruana zucht en leidt iedereen de deur uit, naar het bestelbusje die gehuurd is voor de avond.

"Hier is het plan; Osaro bestuurt onze vluchtwagen de hele avond, de plek waar hij ons af zet zal de plek zijn waar hij staat als we weg moeten. Hij zet ons af om de hoek van de school, waar wij Toms rare zaagding gebruiken om door het ijzer heen te zagen. Vervolgens verstoppen we ons in kluisjes en wachten we tot Tom langs komt. Dan nemen we hem mee en gaan we ervandoor." Het plan is zeker niet perfect, maar het kon erger. Dylan blijft bij Osaro in de vluchtauto, omdat Joanna het niet ziet zitten om haar broertje mee te nemen met zo'n gevaarlijke missie. Na wat kleine ruzie onderling, stemt Dylan er toch mee in om in de auto te blijven.

"Wacht!", roept Timo opeens. "Heeft Tom geen telefoon?". Hoe kunnen ze dat nou vergeten? Tom had inderdaad een telefoon. "Ja, klopt. Nigel, SMS Tom en zeg dat hij naar de WC's het dichtstbij de hoofdingang moet komen", zegt Joanna. Nigel knikt en stuurt Tom snel een SMS. Een paar seconden later krijgt de Squad een SMS'je terug. "Ooke". Opgelucht glimlacht de Squad naar elkaar en parkeert Osaro de vluchtwagen met grote zaagmachine voor de muur waar ze in moeten gaan zagen.

"Zijn we er klaar voor?", schreeuwt Joanna naar de rest. "JA!", krijgt ze terug van Timo en Nigel. Timo zet de zaag op de grote ijzeren muur en drukt hem aan. Het zagen duurt lang. Van seconden naar minuten, naar... Nog meer minuten. Maar de muur lijkt onbeschadigd? Ruana schiet in paniek. "Jongens dit werkt niet hoor, en nu? Ik weet niet meer wat we moeten doen. Als Tom niet wordt bevrijd ben ik de enige Brabander en dan heb ik niks meer. Tegen wie moet ik dan Brabants praten?". Tranen verschijnen in haar ogen. Niet om Tom, maar om de gedachten dat ze dan het hele Brabantse volk op haar schouders moet dragen. Dat is toch wel veel druk. "Doe even tranquillo, we komen wel op een ander idee. Timo, blijf zagen", zegt Joanna.

"Misschien kunnen we onder de muur doorgraven?", suggereert Nigel. "Nigel... DAT IS GENIAAL", zegt Jorgos. Jorgos heeft wel gelijk. Het is best een goed idee, en opzich ook wel minder geluidsoverlast-veroorzakend. Nigel en Timo rennen snel terug naar de auto om te kijken of Tom een supersnelle graafmachine heeft. Toevallig heeft Tom deze inderdaad. Snel gaat de Squad aan de slag.

Omdat de lay-out van de school niet bekend is bij de leden van de RuRuRu Squad, moeten ze lichtelijk gokken waar de WC's bij de hoofdingang zijn. Timo en Nigel zijn druk bezig met graven terwijl Joanna en Jorgos contact proberen te zoeken met Tom om hem updates te sturen. Ruana is te bang en schuilt in de vluchtauto bij Osaro. "Jongens! Kom eens", roept Nigel vanuit een diep gat in de grond. Zonder twijfel springen Ruana, Jorgos en Joanna naar beneden. Wanneer ze bij Nigel en Timo staan, laat Timo ze een betegeling boven ze zien. "Ik denk dat we wel bij de toiletten zitten, welke andere ruimte in het gebouw heeft tegels?".
"Ja, dat is wel logisch. Zullen we dan maar door de grond heen gaan boren", zegt Joanna dan.

Om bij de tegels te komen, halen de RuRuRu Squad leden een ladder vanuit de vluchtauto waar toevallig genoeg al Tom's gadgets in zitten, en boren door de tegels heen. Wanneer de leden uit het gat verschijnen, komen ze er snel achter dat dit niet de toiletten zijn waar ze belandt zijn. Niet eens close. "Euhm... Jongens", zegt Ruana voorzichtig wanneer ze oog in oog staan met een bekend gezicht. Het is net Heather, maar dan ouder. Het is haar moeder, de directrice van de school. "RENNEN!", schreeuwt Timo.

De Squad rent door de gangen van de school, gevolgd door robot beveiligers. "Timo, Ruana, haal Tom op vanaf de WC! Jorgos, Nigel en ik leiden de robots af", schreeuwt Joanna. Snel haken Timo en Ruana af bij de eerste kruizing van de gangen.
"Jij hebt de telefoon. Vertel Tom dat er robot beveiliging rondloopt die op zoek is naar ons. We moeten een manier vinden om bij hem te komen", zegt Timo tegen Ruana wanneer ze in een hoekje van een gang achter een afvalbak staan. Snel gaan ze op zoek naar Tom's wc-hokje.

"Nigel! Je weet wat ons te wachten staat", zegt Joanna. Nigel knikt. Jorgos snapt ook snel op welke manier de robots afgeleid gaan worden en pakt snel zijn telefoon uit zijn broekzak. "Thriller" van Michael Jackson klinkt door de gang, en Joanna en Nigel voeren de trein-kijk choreographie op voor de robots. Afgeleid zijn ze zeker. De robots juichen en dansen mee. Lang kunnen ze niet door, want Heather's moeder staat om de hoek mee te gluren. Rook stoomt uit haar oren. De RuRuRu's rennen snel verder.

Wanneer ze Squad weer bij elkaar is, kunnen ze Tom maar niet vinden. "Wat is het plan nu? Ik kan echt niet de enige Brabander zijn want ik ben daar niet cool genoeg voor en ik ga niet eens mee naar Carnaval want ik bevries liever in Litouwen-", "Ruana, alsjeblieft houd voor vijf seconden je bek dicht", onderbreekt Jorgos haar.
"Ik heb een laatste plan...", zecht Nigel. Hij neemt een paar stappen van de groep vandaan en schraapt zijn keel.

"ROND DIT UUR ZIJN ER PEDOFIELEN", schreeuwt hij door de gangen. Een paar seconden later klinkt er een luide

"WEEHHH". Tom komt tevoorschijn uit een deur en kijkt om zich heen.

"TOM! HIER", schreeuwt Timo.

Wanneer Tom naar de groep toe rent, slaat Ruana haar armen om hem heen. "Oh Tom wat fijn dat je er weer bent, anders moest ik naar Carnaval toe en dat kan ik niet want ik word liever aangevallen door de Russen in Litouwen". Tranen stromen over Ruana's wangen.

Luid gestamp klinkt van verder in de gang. Heather's moeder, dit keer in een compleet robot-pak, stormt recht op de RuRuRu Squad af. "LET'S GO, WE MOETEN GAAN", schreeuwt Nigel met een kleine voice-crack.

De RuRuRu Squad klimt snel door hun gegraven gat en springt bij Osaro in de vluchtauto wanneer ze buiten zijn. Met een godssnelheid rijdt Osaro ervandoor. Zo makkelijk zijn ze echter niet van Heather's moeder af. De robot beveiliging schiet raketten op de auto. Omdat Osaro niet zo goed is in recht rijden, ontwijkt hij per ongeluk alle raketten. "Lekker hoor, Osaro", zegt Ruana. Osaro voelt zijn ego een beetje opblazen, het maakt hem gelukkig.

"Wacht", zegt Tom wanneer de Squad bijna bij het vliegtuig aankomt. "Wat moet je nou weer?", vraagt Jorgos geïrriteerd. Hij is moe, en boos dat de Squad zo veel moeite heeft moeten doen voor Tom. Dit was niet nodig geweest als Tom gewoon iets betere cijfers had gehaald. Het zit diep bij Jorgos. "Ik heb iemand ontmoet. Ze is nog jong, 36 maanden oud om precies te zijn, maar ik voelde een connectie met haar. Ik weet niet waar ze vandaan kwam, en wie haar ouders zijn, maar we moeten voor haar terug. Kaatje, heette ze. Ze is mijn geliefde. Mijn engel uit de hemel. Ooke?", zegt Tom zuchtend, met een diepe staar uit het raam.
"Tom, luister, even twee seconden. We hebben je net uit een met-ijzer-ingebouwde school vol met robots gered van de moeder van onze aardsvijand... EN JIJ WILT TERUG VOOR EEN KLEUTER?! ALS DIE KLEUTER ZICH ZO LANG KON REDDEN IN DAT GEBOUW, KAN ZE DAT NOG WEL EVENTJES. WE GAAN. NAAR. HUIS", schreeuwt Jorgos door de auto heen. Een paar trommelvliezen worden gebroken, en zo ook Tom's hart.

"Ga nu maar snel, voordat de robots ons weer vinden. Ik kom naar jullie toe als mijn privé-jet terug is van jullie vlucht", zegt Osaro gehaast wanneer de Squad bij het vliegveld aan komt. Iedereen klimt snel in de privé-jet van Osaro. Dit keer mag Tom ook meevliegen. Iedereen is toch wel een beetje blij dat hij weer terug is. Maar het gelukkigst is Ruana, die nu niet alleen de hele provincie Brabant op haar schouders hoeft te dragen. Zo vliegen de RuRuRu Squad leden, Timo en Dylan terug naar Eindhoven Airport met zijn allen.

"Je bent echt nutteloos, moeder", schreeuwt Heather door de telefoon wanneer haar moeder het verhaal vertelt. "Dan doe ik het maar weer zelf". Heather hangt de telefoon op zonder te wachten op enig antwoord van haar moeder en gooit haar telefoon als een aggressieve, narcistische baas door de kamer heen.

Een paar maanden later...

Heather loopt met haar dochter door de gang.
"Mama, ik heb honger. Mag ik een snoepje?" zegt het kind. Zuchtend loopt Heather naar haar meest recente uitvinding voor haar meest recente plan om de RuRuRu Squad te vernietigen. Een aardbeiensnoepje, die je toevallig ook een 15-jarig meisje maakt wanneer je het eet.
"Hier, Kaatje, neem dit snoepje maar", grijnst Heather. Ze neemt haar dochter mee naar de bank, en gaat zitten. 
"Kaatje, je bent vernoemd naar je tante, Caithlyn. Zij was nutteloos en uitermate teleurstellend. Stel mij niet teleur zoals zij dat deed, Kaatje. Wees niet zo nutteloos als haar".

"Als ik de RuRuRu Squad niet van buitenaf kan vernietigen, misschien moet ik het van binnenuit proberen..."