Cpt 2

15 1 0
                                    


Cassandra's POV

Pagkatapos naming kumain nagsialisan na kaming tatlo at pumunta na sa sarili naming classrooms. Bakit ba kasi hiwalay pa kami? Nakakainis tuloy. Saklap kasi sa room eh.

Pagpasok ko nagsitahimikan naman sila. Ano meron? Sure naman ako tatahimii sila kakapasok lang ng isang goddess wahahhaahah. Ang hangin ko.

"What?" Pagtataray ko at pumunta sa upuan ko at umupo

"Your sister got bullied." Sabi ni seungwon

"I know guys. I know. No need to worry I can handle my sister." Pagpapaalala ko sa mga kaklase ko

Kaya gusto ko dito eh. Parang isang pamilya kami minsan naghahangout kami kung gabi sa nga arcade place. Hamak mo three years na kaming magkasama sama. Syempre pamilya ko na din tong mga toh.

"Well will be here if you need us." Sabi nila at ginawa na ang kaniya kaniya nilang business

"Why won't you help your sister? You and eunbyul." Sabi ni seungwon at umupo sa upan niya sa tabi ko

"I don't need to help her. I know she can do it. I know she can protect herself." Sabi ko at tinignan siya

"How can she protect herself? She doesn't even fight back to her bullies. And no one dares to protect her. Even you and eunbyul." Malamig niya na sabi

Ako lang ba nakakahalata pero may crush siguro toh kay rylie? Baliw wala ng pagasa toh dalawa na ang makakalaban niya.

"Even though I've known you all for years there's still a secret need to be kept. And I know someday saeron will fight back. Not just today." Sabi ko at tamang tama naman dumating na ang teacher namin

Alam kong kaya niya, matapang si rylie sa mga bagay na yan at dahil wala naman ang mga kahinaan niya alam kong makakaya niya. Hindi sa ayaw ko siyang tulungan kasi may tiwala ako sa kaniya na kaya niyang protektahan sarili niya.

Minsan paghindi na namin kinakaya ang pangbubully ng iba sa kaniya kami na mismo ni sophia ang nagtatanggol sa kaniya. Ayaw niyang lumaban kasi alam niyang siya naman ang magiging mali sa mga mata ng ibang tao. Pero someday alam kong raraos din si rylie sa kalungkutan niya.

Nagiba siya dahil sa nangyari pero siya parin naman ang rylie na alam namin di na nga lang jolly. Hindi na siya ngumingite, minsan nalang namin siyang makikita na ganun. Minsan kapag naguusap kami o di kaya nagbibiruan.

Pero yung as in straight jolly mula umaga hanggang gabi. Di mo talaga makikita yun sa kaniya. When someone hurt her, her attitude changes.

"Cass unnie!"

Di ko na malayan tapos na pala ang klase ang iba kong mga classmate nagliligpit na ng gamit. Hinarap ko naman ang tumawag sa akin dun banda sa pintuan sa likod.

"Halika na!" Sabi niya at ngumite

Imbes na magulat ngumite nalang ako at pumunta sa kaniya. Ano kaya ginawa neto at napangite siya. Pinuntahan naman namin si sophia na sa kabilang room lang namin.

At dahil medyo hapon na mga nasa 5:00 pero sa pilipinas nasa 4:00 palang. Medyo maaga pa para masundo kami nila unnie. Kaya naman tinanong ko sila kung san nila gustong pumunta muna.

"San niyo gusto pumunta? Medyo maaga pa eh. Hintayin nalang muna natin sila unnie." Sabi ko at napagisipan naming pumunta sa field

Tahimik dun at mahilig maglaro ang mga estudyante dito ng football tuwing free time pero paguwian walang naglalaro kasi diretso sila ng uwi.

Is Loving Me Hard?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon