𝑈𝑛𝑒𝑥𝑝𝑒𝑐𝑡𝑒𝑑

009 : onverwachts bezoek

Charafeddine bleef aan haar denken. wat is gebeurd tussen die 2? hij wou antwoorden. Het was al half 8, Charafeddine nam zijn spullen bijeen en liep naar buiten. iedereen was er vandoor, vandaag zouden ze tot 7 werken. hij sloot de boel af en liep naar zijn auto. onderweg naar huis dacht hij aan zijn gesprek met Ikrame.

* Ikrame trilde nog altijd merkte Charafeddine op. "wil je erover praten?" vroeg hij voorzichtig. Ikrame negeerde zijn vraag, wil ik er over praten? ze lachte cynisch wat moest ze zeggen dan? ze wou die hoofdstuk niet openen, nu niet en nooit niet. Ikrame voelde de tranen opkomen en vloekte binnensmonds, ze wou niet zwak zijn en vooral niet in het bijzijn van Charafeddine. Charafeddine keek haar hoofdschuddend aan, zelfs als hij lief doet moet de dame weer arrogant doen. Ikrame wou zo snel mogelijk haar bed in duiken, waarom moest hij komen? ze sloot pijnlijk haar ogen. 'het zal allemaal veranderen Ikrame geloof me' ze schudde haar hoofd. ze wou zijn stem niet horen Imaddine was en gesloten boek en zal zo blijven. 'het zal allemaal veranderen Ikrame' hoort ze Imaddine zijn stem weer. Ikrame opende haar ogen en voelde haar tranen over haar wangen heen glijden. Charafeddine had echter niets door, hij was woedend. hij wou de dame helpen, of wou hij gewoon weten wat er tussen de 2 speelde? hij hief zijn schouders op. "we zijn er" zei hij enkel. Ikrame bedankte hem en liep naar haar auto. Charafeddine zag haar weg rijden en liep zijn bedrijf binnen. *

Charafeddine schudde zijn hoofd, hij had moeten doorvragen dacht hij. Charafeddine liep de woonkamer binnen en zag iedereen zitten. hij maakte zijn das was losser en keek zijn vader aan. hij zou het nu afhandelen. Ines keek zijn broer aan en wist wat er ging gebeuren. "we moeten praten" zegt Charafeddine gelijk. Achmed was bewust van zijn gedrag en wist dat er iets ging komen wat hem niet aanstaat. "vertel op" zegt hij enkel. hij schraapte zijn keel en begon "Issam blijft voetballen en zal ons bedrijf niet versterken" "geen denken aan" "oh jawel, hij is goed in wat hij doet hij doet het met plezier en kan meer dan ons verdienen een toekomst zal hij zowiezo hebben met voetbal" "het interesseert mij niet verdomme! ik heb heel die bedrijf opgebouwd voor mijn zonen bloed zweet en tranen was het en dan wilt meneertje gaan voetballen?!" "niemand vroeg je dat te doen vader, ik heb mijn boks carrière al opgegeven voor jou laat hem hier buiten" Achmed had er genoeg van en stond kwaad op. "loop nou niet weg, als je überhaupt naar zijn wedstrijden kwam zag je dat hij er goed in was, je wilt je kinderen gelukkig zien neem ik aan? zonder Issam is ons bedrijf nog steeds het beste dus waar maak je je dan druk op" schreeuwt Charafeddine kwaad naar zijn vader. Leila de moeder van Charafeddine had hier genoeg van en stond ook op "Charafeddine genoeg" zei ze enkel Charafeddine deed zijn mond open maar de blik van haar moeder zei genoeg. Achmed was al naar zijn kamer gegaan en Leila volgde zijn man. "het spijt me" zei Charafeddine tegen zijn broertje "geeft niet je hebt je best gedaan" Issam liep met een gebogen hoofd naar zijn kamer en Ines bleef alleen achter met zijn grote broer. "ik snap hem echt niet Ines, ik ben hem dankbaar voor zijn bedrijf maar kom op je wilt je kinderen toch wel gelukkig zien neem ik aan?" zegt Charafeddine hopeloos en gaat naast zijn zusje zitten. Ines zucht en kijkt hem aan "ik weet het niet Charaf" zegt ze enkel en laat haar hoofd op zijn schouder rusten.

Adnane vloekte binnensmonds en knuffelde zijn grote zus. "het komt goed maak je geen zorgen" fluisterde Ikrame. Adnane zuchtte en knikte. Ikrame bedankte zijn broertje en liep haar kamer binnen. Noorayah was ook al naar huis nadat ze mij kwam 'troosten' alhoewel ik het niet echt nodig had. Ik bedoel kom op ik ben 24, ik kan dit wel. Ikrame ademde diep in en uit en ging haar badkamer in. ze nam een ontspannende bad van een halfuurtje en ging er volgens uit. ze smeerde haar zelf in met Zwitsal en kamde haar haar. vervolgens poetste ze haar tanden en liet de badkamer netjes achter. ze greep haar telefoon en zag dat ze een melding had. 'he heks.. mijn excuses dat ik naar huis ging, ik had geen keus. Ik hoop dat het goed met je gaat en je er niet teveel aan denkt? je bent sterk en ik weet dat je het kunt, Houvanje Noorayah x' Ikrame lachte wat was ze zonder haar? ze reageerde snel op haar en ging op bed liggen.

De volgende ochtend was ze al vroeg wakker. Ikrame ruimde haar kamer op en liet het raam open voor frisse lucht. ze kleedde haar om en liep naar beneden. het was nog maar half7 dus zou ze pannenkoeken gaan bakken voor haar gezin. "jij bent vroeg op" Ikrame draaide haar lachend om naar haar moeder en gaaf haar een kus op haar voorhoofd. "klopt, ging ook vroeg slapen daarmee" haar moeder knikte en nam plaats aan tafel. "gaat het al weer een beetje?" Ikrame knikte en was bezig met haar laatste pannenkoek. "het is niet makkelijk om hem terug te zien lieverd dat weet ik" begint haar moeder weer. Ikrame zuchtte "mama het gaat goed geloof me" Ikrame haar moeder knikte en stond op. terwijl Ikrame marokkaanse thee zat te maken legde haar moeder alles op tafel. niet lang erna stond zijn vader ook in de keken. hij groette zijn vrouw en vervolgens zijn dochter. Ikrame ontbijte met haar ouders en praatte over koetjes en kalfjes. "Amani komt straks langs" zegt haar moeder. "ze kan niet zonder ons" lacht haar vader. Ikrame grinnikte "ik zal proberen vroeger te stoppen" zegt Ikrame. nadat ze klaar waren met ontbijten zette Ikrame Adnane's pannenkoeken aan de kant. ze ruimde de tafel op en nam afscheid van haar ouders. ze liep naar haar auto en reed naar haar werk.

Charafeddine keek hoe Ikrame binnenliep. hij trekt een raar gezicht als Ikrame voor zijn bureau stopt. "mijn excuses dat ik gisteren zo bot was in de auto en bedankt" "Bedankt? voor wat?" "dat je me naar huis stuurde dat ik had ik net nodig gewoon rust" Charafeddine knikte en Ikrame liep naar haar Bureau. Ikrame maakte al haar papier werk in orde en plande Charafeddine zijn agenda in. beide schrikken ze op als de deur met een ruk open gegooid word. "dus het is waar" Ikrame keek de dame raar aan? waar had ze het over en waarom kijkt ze mijn kant op. "Sara wat doe je hier?" Charafeddine klonk koel maar dat was hij alles behalve. wat doet zij hier? na een anderhalf jaar is ze hier, voor zijn neus in levende lijf. "ik heb gehoord dat ik vervangen ben" zegt ze en kijkt Ikrame vies aan. Ikrame keek ongemakkelijk weg "ik laat jullie wel even alleen" zegt ze en staat op. "nee je blijft zitten" zegt Charafeddine streng. Ikrame ging uit angst zitten ook al was hij een kwal, hij sprak nooit op zo'n manier tegen haar. "wie heeft jou die onzin verteld" Charafeddine was woest hij zou hier eens en voor altijd een punt achter zetten. Sara behoort tot zijn verleden verder niet. "laat me eens kijken, elke krantenkop verdomme!" roept ze boos. "laat me je 1 ding vertellen dame, geloof deze klootzak niet hij zal je breken let op mijn worden" zegt ze boos en kijkt terug naar Charafeddine. "je humor is er nog" zegt Charafeddine sarcastisch. Sara keek hem moordend aan en gaf hem een klap in zijn gezicht. Ikrame schrok hier van en nam gelijk actie. "mag ik je zo vriendelijk mogelijk vragen dit gebouw te verlaten?" zegt Ikrame geschrokken. "stil en zit terug op je plek" sist ze kwaad. Ikrame kijkt met opgetrokken wenkbrauwen de dame aan. Charafeddine wou Sara op haar plek zetten maar Ikrame was hem voor. "dat doe ik met plezier nadat ik jou zie verdwijnen. gedraag je als een dame en verlaat deze gebouw netjes tenzij je hulp nodig hebt die geef ik je namelijk met plezier" zegt Ikrame kwaad en kijkt de dame moordend aan. Sara schrok aangezien ze niet wist waarin de dame in staat was besluit ze zelf weg te gaan. "fijne dag verder nog hé" roept Ikrame haar achterna. Charafeddine hield zijn lach en leunde tegen zijn bureau. "nou hoor van waar heb ik deze redding aan verdient?" grapt hij. Ikrame kijkt Charafeddine aan en ziet dat zijn hele wang rood is. sow hé de dame kan slaan! ze liep op hem af en duwde zijn hoofd naar rechts zodat ze het goed kon bekijken. Charafeddine keek stiekem naar haar, ze was prachtig dat kon hij niet ontkennen. "de rode plek zal wel binnen 10 min verdwijnen, ze had je wel te pakken hé" lacht Ikrame naar hem toe. Charafeddine kijkt Ikrame in de ogen en ziet haar ongemakkelijk worden hier moet hij om lachen. "word mevrouw El Mazaoui nou verlegen?" lacht hij. Ikrame rechtte haar rug "verlegen voor wat? ik word gewoon nerveus van je blik" zegt ze en draait haar om om naar haar plek te gaan. Charafeddine trekt haar terug via haar arm en ze beland tegen zijn borstkas. "maak ik je nerveus dan?" vraagt hij haar. Ikrame slikt en kijkt hem aan "ja dat doe je, wil je me nu los laten zodat ik terug kan werken?" vraagt ze stil. "wil je niet weten wie de dame was?" vraagt hij haar. Ikrame schud haar hoofd van niet "niet mijn zaken" zegt ze enkel en duwt Charafeddine weg. ze liep naar haar plek en probeerde haar te concentreren op haar werk wat echter niet lukte. ze voelde zijn ogen prikken, wat moest hij? Ikrame zuchtte na een tijdje en kijkt Charafeddine aan "kan ik wat voor je doen?" vraagt ze hem meteen. Charafeddine ontwaakt uit zijn trance en kijkt haar aan. "hoe ken je Imaddine" vroeg hij opeens. Ikrame schrok van deze vraag en kreeg er zelfs kippenvel van. "gaat je niets aan" zegt ze enkel "je werkte vroeger voor hem niet waar" Ikrame keek de kwal boos aan. "ja dat klopt" "nou waarom ben je gestopt?" Ikrame sloot haar ogen, kom op Ikrame niet aan denken! ze voelde de tranen op komen en keek de kwal moordend aan. "zoals ik al eerder zei gaat je niets aan" zegt ze kwaad. nadar Charafeddine wat wilt zeggen komt Issam lachend binnen. "wat heb ik gehoord Sara is langs geweest, mi-" Issam stopt met praten als ze Ikrame ziet zitten. "oh hé ik wist niet dat je hier was" zeg hij ongemakkelijk en krabt achter zijn hoofd. "ik werk hier?" antwoord ze lachend? "oh ja helemaal vergeten" Charafeddine kijkt zijn broertje hoofdschuddend aan.