100 Days With Him

Chapter 1

Chapter One

"Argh. Hindi ako nakatulog ng maayos kakaisip sa mga nangyari kahapon." kausap ko sa sarili ko. Andito pa ako sa kwarto ko at kasalukuyang nakatunghay sa kisame ng kwarto ko.

"Ano ba ang gagawin ko?!" tanong ko pa.

"Kahit nong gawin ko, hindi ko makakayang mawala siyang muli. Oo na inaamin ko na na mahal ko pa rin siya. Hanggang ngayon, umaasa pa din ako na magkakasama kami ng matagal. Kahit na sobrang sakit ng nangyari saamin noon."

Dumapa ako at bumuntong hininga. Hindi ko na hahayaan na malugmok ako sa kalungkutan. Susulitin ko ang mga araw na kasama ko siya.

Tumayo na ako at nagderetso sa banyo upang maligo at ayusin ang sarili ko.

"Oh, Coco, ayos ka na pala. Andiyan ulit si Enzo. May usapan ba kayo?" bungad sakin ni Ate pagkalabas ko ng CR.

"Oo Ate." maiksing saad ko. Tinanggal ko ang tuwalya sa ulo ko at pinunas sa basang buhok ko.

"Ahm, ate. Pwede ba kong magrequest?" umpisa kong sabi sa kanya. Tumingin lang siya sakin ng may nagtatanong na mga mata.

"Ano kasi. I want to move in to Renz's condo. If its okay?" medyo mahina kong sabi sa kanya. Tumaas ang isang kilay ni ate.

"What?! Are you out of your mind Cornelia?! Pwede naman kayong magbalikan pero hindi kayo pwedeng mag live in." mahigpit ang pagtutol ni ate. Pero buo na ang desisyon ko.

"Pero ate, I need to be his side. Afterall 100 days lang naman eh." pagpupumilit ko dito.

"Cornelia Cassandra." matigas na sabi ni ate sa pangalan ko. Fine. Panalo ka na. Tss.

"Fine!!" irita kong sabi. At nagsuklay na lang buhok ko.

"Coco, it is for your sake. Hindi kayo kasal. Pangit tingnan sa mata ng ibang tao." pagpapaliwanag nito.

"I know. Pero wala akong pakialam sa sasabihin nila. You trust me naman di ba?!" hoping na pumayag na si ate.

"Hayst. Coco, listen. Hindi porque pumayag ako na makipagbalikan ka sa kanya eh pwede ka na din makipaglive in sa kanya. Ibang usapan na kasi iyon. I'll protect you hanggang sa makakaya ko. Ayokong may mangyari sayo na masama." mahabang explanasyon nito.

"I know ate, and I appreciate it. I loved you, you know that. Pero I'am big enough to face my own life. Isa pa, hindi ako magpapabuntis, kung yan ang iniisip mo no." sabi ko dito at umirap sa huli kong sinabi. Duh?! Wala pa isaip ko yan no.

"Psh. Siguraduhin mo lang na hindi ka mabubuntis. Dahil itatakwil talaga kita!!!" sabi nito at saka tumayo na.

"Are you?!" tanong ko sa kanya na abot hanggang tenga ang ngiti ko.

"Yeah. Basta ang usapan natin?!" sabi pa nito.

I hugged her tight and kissed her cheeks.

"I am lucky to have a sister like you. Thank you. I won't break my promise." sabi ko dito at yumakap ulit.

"Alright! Alright! Hindi na makahinga si ate." natatawang sabi nito. Kumalas naman ako sa pagkakayakap sa kanya at hinawakan ang mga kamay nito.

"Ahm ate, sobrang thank you. I know he needs me, lalo na ngayon. I will do everything just to made him happy." mangiyak ngiyak na usal ko sa kanya.

"I know, he will happy with you. And I know you'll be happy too." she kiss my forehead and start walking outside my room.

After she shut the door, inayos ko na ang mga gamit ko sa maleta ko at ng maayos ko na ito ay agad na akong bumaba para salubungin si Renz.