Dear Enemy ⋆DRARRY⋆

Çöken Çete

Harry hastane kanadına bitap düşmüş çocuğu götürdüğünde saat gece yarısına yaklaşıyordu. Madam Pomfrey başta olmak üzere profesörlerde başına üşüşmüşken Harry'i apar topar dışarı attılar. Yapabildiği tek şey kapının önünde dikilmekti. İçeride neler olup bittiğini çok merak etsede profesörlerle ters düşmek istemediği için içeri girmiyordu. Kafasındaki sorular da bir türlü rahat vermek bilmiyordu. N'olmuştu da Malfoy bu hale gelmişti? Kendisi mi bir şey yapmıştı başka bir büyücü mü? Hiçbir şey bilmiyordu Harry, kafası karışıktı.

Kapının aniden açılmasıyla irkildi yeni çocuk. Kafasını kaldırdığında Profesör Snape'in her zamanki sert ve soğuk bakışlarıyla karşılaşmıştı. Puanının kırılacağını düşündü Harry. Her ne kadar bahçeye çıkarken yakalanmamış olsa da Malfoy'u buraya getirmekle riske girmişti.

"Bay potter, yatakhanenizde neden olmadığınızı sorabilir miyim?" Hiçte soru sorar gibi çıkmıyordu sesi profesörün.

"B-ben..." bir bahane uydurmaya çalıştı Harry, şansına bunda gayet başarılıydı. "Draco odaya gelmeyince merak edip aramaya çıktım."

"Çok meraklı olduğun için Gryffindor'dan 50 puan"

İç çekti Harry, bunun olacağını bilmeliydi.

Profesör tekrar revire dönmek üzere hareketlendi.

"Profesör, Malfoy'a noldu?" diye sonunda sordu Harry.

"Daha fazla merakın yüzünden puan kırılmasını istemiyorsan yatakhanene dön Potter"

"elbette profesör" Snape arkasını dönmemiş olsaydı Harry'nin göz devirmesini yakalayabilirdi.

Harry yatakhanesine doğru ilerlediğinde içinden bir cevap alamamasına küfretti. Hem evine puan kaybettirmişti hem de gecesini mahvetmişti.

Bir Malfoy yüzünden...

Harry aynı anda hem kendisine kızıyor hem kendisini sakinleştirmeye çalışıyordu. Bir daha kimse için başını belaya sokmamaya karar vermişti. Ama insanları zor durumdan kurtarmayı alışkanlık haline getirmişken kendine böyle bir söz vermeye çalışmak aptallık sayılırdı.

Sadece uyumak ve bunları kafasından atmak istedi. Öyle de yaptı.

***

Sabah uyandığında odada yalnız olduğunu farketti Harry, anlaşılan Malfoy gece boyunca hastane kanadında kalmıştı.

Umursamıyordu tabii, daha önemli başka konuları vardı.

Dersi olduğunun aklına gelmesiyle saate baktı Harry. Biçim değiştirme dersine geç kalmıştı. Ufak bir büyüyle cübbesini giydi, gözlüğünü taktı. Dağınık duran saçına dokunmadı bile. Onu önemseyecek kadar zamanı bile yoktu.

Merdivenlerden hızlı hızlı inmeye başladı Harry, takılmamaya gayret gösteriyordu çünkü bu hızla inerken ufacık bir şey ters gitse çok büyük sakatlıklar çıkabilirdi ve bugün yaralanmaya hiç niyeti yoktu.

Biçim değiştirme sınıfının kapısına vardığında ufak bir dejavu yaşadı Harry, yine geç kalmıştı. İçinden bunu bir daha tekrarlamayacağına dair kendine söz verken yavaşça kapıyı tıklattı.

Bir kaç saniye içinde kapıyı açarken profesör Mcgonagall ile göz göze geldi. "Bay Potter, geç kaldığınız için Gryffindor'dan 10 puan kaybettirdiniz. Şimdi yerinize geçebilirsiniz."

Derin bir nefes verip yerine geçti geç kalan. İçinden gece uğraştıları yüzünden geç yattığı için Malfoy'a ufak bir küfür savurmayı ihmal etmedi.