ဝမ္ရိေပၚခဲြခန္းထဲသို႔ေ႐ွ႕ဦးတည့္စြာလွည့္လိုက္ေလသည္...
ခဲြခန္းထဲမဝင္ခင္..မိမိ၏လက္ကိုသန္႔စင္ရန္ခဲြခန္းေ႐ွ႕တြင္ပိုးသတ္ေဆးရည္ျဖင့္မိမိလက္ကိုသန္႔စင္လိုက္ေလသည္....ထိုခ်ိန္ေ႐ွာင္းက်န္႔ပါလာေတာ့....
"ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေရြးတာလဲ..''
"စိတ္ကူးထဲ႐ွိတဲ့သူကိုေရြးလိုက္တာ..မင္းမလုပ္ခ်င္ရင္ေျပာေလ..လူေျပာင္းလိုက္မယ္..''
"လူနာကိုေမ့ေဆးေပးထားတဲ့အခ်ိန္ေနာက္က်သြားလိမ့္မယ္..ဝင္ၾကစို႔..''
တက္လည္းတက္ႏိုင္ပါတဲ့ဆရာဝန္ေပါက္စေလးပါပဲလား....
ေ႐ွာင္းက်န္႔နဲ႔ဝမ္ရိေပၚခဲြခန္းထဲဝင္ေတာ့ nurseမေလးေတြကခဲြခန္းဝတ္စံုက္ုိလာဝတ္ေပးေလသည္..(ခဲြစိတ္ဆရာေတြခဲြခန္းထဲဝင္ရင္ ဝတ္စံုကိုnurseမေတြကဝတ္ေပးရတာပါ..လက္မွာပိုးသတ္ၿပီးသြားလို႔ တစ္ျခားအရာေတြကုိင္လို႔မရပါဘူး..ပိုးသတ္ထားတဲ့လက္အိတ္ဝတ္ၿပီးမွခဲြစိတ္ရမယ့္လူနာကိုပဲထိလို႔ရပါတယ္ေနာ္..သို႔မဟုတ္ရင္လူနာထဲပိုးေတြဝင္ကုန္မွာစိုးလို႔ပါေနာ္..)
ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္လူနာအတြက္လိုအပ္တဲ့ neurosurgeon (skull=ဦးေခါင္းခံြကိုခဲြဖို႔သံုးတဲ့အရာပါ)
ကိုျပင္ဆင္လိုက္ေလသည္..
"အဆင့္သင့္ပဲလား..''
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕အေမးကိုရိေပၚကေခါင္းၿငိမ့္ၿပီးအေျဖျပန္ေပးလိုက္ေလသည္...
"အင္း..စၾကရေအာင္..''
ေ႐ွာင္းက်န္႔ဦးေႏွာက္ရဲ႕tumor(အသားပို) ကိုထုတ္ဖို႔ လူနာရဲ႕ဆံပင္က္ုိကြက္ၿပီးရိတ္ကာ ခဲြစိတ္မႈကိုစတင္လိုက္ေလသည္.....
ခက္ခဲျပီးအႏၱရာယ္႐ွိေသာခဲြစိတ္မႈျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ျခားဆရာဝန္ေတြကပါ အေပၚမွန္ေဘာင္ကေနၾကည့္ေနၾကေလသည္...
သိပ္မၾကာခဲြစိတ္မႈၿပီးေျမာက္သြားေသာေၾကာင့္...ေ႐ွာင္းက်န္႔အတြက္လက္ခုတ္သံကစီးႀကိဳေနေလသည္....
ဝမ္ရိေပၚနည္းနည္းေတာ့အထင္ႀကီးမိသည္..မည္သို႔ပင္ေတာ္ေစကာမူ ဦးေႏွာက္နဲ႔ပတ္သက္ေသာေၾကာင့္ အႏၱာရယ္ကလက္တစ္ကမ္းမွာႀကိဳဆိုေနသည္မလား...ထိုအရာကိုေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာခဲြစိတ္သြားေသာေ႐ွာင္းက်န္ကိုအထင္ေတာ့ႀကီးမိသည္....
