Ölmüş birinin fotoğraflarına bakmak çok değişik bir his.
Şu an senin oturmuş olduğun koltukta oturmuş, gülüyor.
Orada işte görüyorsun. Orda.
Sonra evde görünüyorsun, buralarda bir yerlerdedir diye.
Hiçbir odada yok.
Her odada bir resmi var, ama kendisi yok.
İnsanlar değişir, duygular değişir, giderler ama hatıralar hep aynı kalır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gültanem
PoesíaSadece gül gibi olan Elya'lara... İyiye gidilmez, kötüden gelinir. Kötüden dönülür. Kötüden vazgeçilir.
