Ateşte Parlayan Su

Ateş...

O Ateşler kadar yakıcı bi yakışıklılığa sahipti...
(Medyayla okuyabilirsiniiiz)
Su:
8 Eylül. Bugün 9. sınıfın ilk günü. O kadar heyecanlıyım ki... Yeni arkadaşlar. Belki de yeni bir aşk. Arkadaşlarım içime kapanık olmama karşı. İçime kapanık olduğum için çok fazla arkadaşım olmadığını söylüyorlar. Biraz haklılar. Ama ben böyle mutluyum. Yine kendi hayal dünyama dalmışken babamın sesiyle kendime geldim;
-Su kızım hadi ilk günden geç kalıcaksın.
İşte babam böyledir. Bu cümleden nasıl biri olduğunu anlamışsınızdır bence. Eğitimime fazla önem verir. Derslerim konusunda üstüme fazla düşer. Ama eğer düşmese bu kadar başarılı olamazdım sanırım. Annemin yaptığı omletin kokusunu alınca koşarak mutfağa gittim. O sırada annem omleti tabaklarımıza koyarken her zamanki gibi beni soru komasına sokmayı da ihmal etmedi.
-Kızım bak bugün ilk gün. Bolca arkadaş edinmeye çalış. Öğretmenlerine kendini sevdir. Sınıfında-
-Anne bunları bana kaç defa daha söylemeyi planlıyorsun? Tamam yapıcam bunların hepsini.
Annemi zorla olsa da susturduktan sonra omletimi yemenin kıymetini sürdüm.

Ateş;
Sabah her zamanki gibi o lanet alarm sesiyle muhteşem uykum bölündü. Yani 3 aydır bu çalar saatin yüzüne bakmamıştım. Ah yine başladık. Çalar saati susturmak için her alarm çaldığında yaptığım gibi saati duvara fırlattım. Aaah sonunda sustu. Sanırım okul çıkışı yeni
bir saat almam gerekecek. Annemin içerden bağırışları sayesinde yataktan kalktım. Sabahları kahvaltı yapmıyorum genelde. Sabah sabah bişeyler yiyince midem bulanıyor. Okul formalarımı aldım ama bunlar ne be böyle. Hayatımda gördüğüm en güzel forma olabilir. Sanırım bu formalardan bu okulu çok seviceğimi anladım. En sonunda saçlarımı da yaptıktan sonra evden çıktım.

Su;
Ah annemin şans dilemeleri yüzünden 20 dakikalık bir kapıda şans dileme serüveninden sonra kendimi arabaya atınca rahatladım. Bu okulda başıma neler geleceğini hayal ederken çoktan okula gelmiştik. Gerçekten çok güzel bi okuldu. Sarı boyasıyla çok iç açıcı duruyordu. Acaba içindeki insanlar da böyle iç açıcı mıydı?
Arabadan indikten sonra derin bi nefes aldım ve içeri girdim.

Ateş;
Ah sonunda sınıfımı bulabildim. 9/B. Güzel bi sınıf çıkar umarım. Sınıfa adımımı attığım an karşıdan "ooo" diye bağıran Denizi görmemle hayatımın şokuna girdiğime yemin edebilirim.

Su;
9/D.Kapıda yazan yazıyı görünce sonunda sınıfımı bulduğumu anladım. İçeri girince gerçekten güzel bi sınıfa düştüğümü anladım.
Herkes çok tatlıydı. Ve hepsi bi anda bana "hoşgeldin" diyince yüzümde amaçsızca bi tebessüm oluştu. Ben orda sınıfı izlerken kıvırcık saçlı bi kız yanıma geldi;
-Benim yanım boş benimle oturmak ister misin?
Kızın teklifini kabul ettim ve bana sırasını gösterdi ben çantamı koyarken elini uzattı;
-Ben Hayal senin adın ne bakalım? Diyince Kızın uzattığı eli tutum cevap verdim;
-Ben Su. Sonra Hayal bi anda;
-Yaaa adın çok güzel. Bence biz seninle çok iyi anlaşıcaz knk diyince güldüm.
-Aynen knk diyip Hayale sarıldım.Sonra zaten sınıf öğretmenimiz içeri girdi ve ders başladı. Teneffüs olduğunda Hayal bana okulu gezme fikrini sunuca kabul ettim çünkü okul çok büyüktü ve merak ediyordum. Etrafı incelemeye çalışırken izleyemedim çünkü birisi bana çarptı;
-Ya kızım az yavaş önüne baksana.
Ah gerçekten bana çarpan o ve bana bunu diyen de o
-Asıl sen önüne bak bana çarpan sensin. Ukala. Bunu dedikten sonra kafamı kaldırdım. Nefesim kesildi. Bu,bu çocuk gerçekten nefes kesicek kadar yakışıklıydı... Ve ben galiba bu çocuğa aşık olmuştum.

Selaaaam. Bu benim ilk kitabım. Biraz acemice olabilir ama içimden geçen ve yaşadığım bazı olayları değiştirerek,içimden geçenleri anlatacağım bi kitap olucak. Umarım okurken bu kitabı beğenirsiniz. Bu ilk bölüm olduğu için tanışmayla geçti. Ama ilerleyen bölümlerde çok güzel olaylar olucak. Elimden geldikçe aktif bir şekilde yb yazmaya çalışıcam...

Umarım seversiniz. Sizi seviyorum💕