Ateşte Parlayan Su

Ateşi beni yakıyordu...

Ateşler kadar yakıcıydın ama bi o kadar da soğuk...

Su;
Gerçekten. Ben bu çocuğa aşık olmuştum.
Nasıl bilmiyorum ama bi anda aşık oldum. Aşık olmak... Aşk bir anda karşınıza hiç olmadık bi yerde,hiç olmadık bir anda çıkar. Ve bu andan çok bu yer benim için çok saçmaydı. Okul koridoru... Tam bu kısmı hafızama kazısam iyi olucak sanırım. Ben dalıp gitmişken adını bilmediğim çocuk sırıtmaya başladı;
-Ne o bu mükemmel yakışıklılığım karşısında çok mu etkilendin. Şahsen bir kız olsam bende kendime hayran kalırdım.
-Ne diyorsun ya. Bence bi insana bu kadar ego çok fazla.
-Of seninle uğraşamam vaktim çok kıymetli.
Ah şaka gibi. Çocuk beni tınlamadan gitti. Ama acilen bu çocuğun adını öğrenmem gerekiyor. Kimden öğrenebilirim ki. İşin en iyisi kendim öğrenmeye çalışmak. Birine demek istemiyorum şuan. Herkesi tam olarak tanımadığım için. Ama ilerde Hayal ile samimi
olursak belki ona derim. Keşke bu çocukla aynı sınıfta olabilsem. Keşke...

Ateş;
Ya bi anda karşıma çıkan bu kız neydi böyle. Herkes bu kadar dikkatsizse yandım ben burda. Bide bana çarpan o. Suçu bana atanda o. Şaka gibi ya. Güne bu kadar iğrenç başlayacağım aklımın ucundan bile geçmezdi.

Su;
Ya bu çocuk neden bu kadar sert kalpli anlamadım. Gerçi bende bir sorun var. O kadar kişiden gidip bu çocuğu buldum. Ahh şaka gibiyim ya cidden. Ama gerçekten görseniz sizde aşık olursunuz. Saçları mesela o kadar güzel ki. Renkleri bile insanı böyle etkiliyo.
Şimdiki ders Türkçe ve sanırım Türkçe dersi onu en iyi düşünebileceğim derslerden biri.

Hayal;
Bu Su'da bişeyler var ama hadi bakalım. O çarpıştığı çocuğa aşık olmuş olabilir mi? Galiba aşık çünkü o çocuğa bakarken gözleri parlıyor.

Ama şöyle bir sorun vardı. Ateş aşk meşk işlerinden anlamazdı ki. Kimin aklına gelirdi Ateş'in Su'yu
bu kadar perişan edeceği...