Draco'nun cenazesi sade olduğu kadar kasvetliydi. Çok kısa sürdü. Harry ne olduğunu anlamadan Draco artık yer yüzünde yoktu.
Kalabalık yavaşça dağıldı. Draco'nun babasından iz yoktu, annesi ise siyahlar içindeydi. Mezar taşının üstünde ağlıyordu.
Harry sonunda ayaklarını oynatacak gücü bulabildi. Mezara yaklaştı. Bakamadı, elindeki beyaz gülü mezarın üstüne bıraktı.
Kadın Harry'i fark etti. Göz yaşlarını sildi.
"Ben Harry. Kaybınız için üzgünüm."
Kadın acıyla kafasını salladı. Sessizce teşekkür etti.
"Size bir şey sormak istiyorum... Draco neden renkleri göremiyor? Gerçek nedeni ne?"
Kadının ağlaması kesildi. Harry'e döndü. "Yoksa sen..."
"Ben onun ruh eşiydim."
Harry acıyla söyledi.
"Draco... Oğlum ender bir hastalığa sahipti. Ailede genetik bir hastalık. Draco renk körüydü."
