Light in the darkness ~ Jily~ (gestopt)

Hoofdstuk 25

'Allemaal naar de grote zaal!' riep Perkamentus. Er ontstond een lawaai van onzekerheid bij de leerlingen.
'We moeten Sirius vinden!! fluisterde James tegen Lily. Lily stopte met lopen. 'Hoe wil je dat gaan doen dan?' James wenkt haar. 'Kom mee!' Toen ze langs een donkere gang liepen sprong hij de donkere gang in en trok Lily met zich mee. De rest van de Griffoendors liepen achter Professor Anderling aan naar de grote zaal. Hij wachtte tot de groep uit het zicht was.

'James, wat is je plan.' vroeg Lily. 'Je hebt wel een plan toch?'
James schudde zijn hoofd. 'Nog niet, maar het is verassend dat je aan mijn rare streken mee doet.' Lily rolde met haar ogen. 'Alleen voor deze keer, om Sirius te zoeken.' James trok haar mee naar de deur die naar het buiten terrein leed.

'Hij kan niet ver zijn.' zei Lily terwijl ze achter James aanrende. 'Hij was net nog in de school!' James stopte met rennen. 'Ik heb een idee waar hij zit.' zei hij. 'Het duurt alleen wel lang voor je er komt en het is hèèl misschien een beetje gevaarlijk.' Lily zuchtte. 'Help me.' mompelde ze en rende achter James aan.

Hij stopte voor de beukwilg die woest heen en weer begon te zwaaien. 'We moeten hier langs zien te komen.' zei hij en probeerde er heen te lopen. De beukwilg zwaaide woest met zijn stammen en James sprong gauw opzij toen de beukwilg bijna een stam op zijn hoofd sloeg. 'James, wat probeer je?' vroeg Lily zenuwachtig. James trok haar achteruit zodat ze niet werd geraakt door een stam.

'Zie je dat gat daarzo?' vroeg hij en Lily knikte. 'Daar moeten we heen komen, het lijd naar het krijsende krot.'
'Het krijsende krot?!' zei ze verontwaardigd. 'Het spookt daar!' Snel sprong ze weer opzij voor een stam die in de grond sloeg.

'Daarom juist.' zei James. 'Volg me!' James rende naar het gat, maar een stam raakte hem. Hij werd een paar meter naar achter geslingerd en zijn bril viel af. 'Waar is mijn verdomde bril...' mompelde hij en taste in het gras. Hij voelde eindelijk een iets vierkants en pakte het. Snel zette hij het op zijn hoofd. 'Het gaat!' riep hij naar Lily die ongerust naar hem keek.

Er kwam een kat aangelopen. Hij was oranje, roodachtig en zag er ontploft uit. Lily kwam snel naar James toegerend. De kat drukte met zijn pootjes op de knoest van de boom en de boom stopte met zwaaien.

'Kom mee!' zei James snel en trok Lily mee naar het gat. Hij gleed naar beneden en kwam hard op zijn buik terecht. Net toen hij weer overeind wilde krabbelen kwam Lily door het gat gegleden en belandde op hem.
'Sorry.' Mompelde ze en stond op, maar stootte haar hoofd meteen. 'Wat is dit?' vroeg ze terwijl ze pijnlijk over de achterkant van haar hoofd wreef.
'Dit is een gang die leidt naar het krijsende krot.' zei James. 'Volg me.'

Ze liepen meer dan een half uur door de gang. De gang leek eindeloos te duren.
Na een tijdje kwamen ze uit bij een deur die er gehavend uit zag. Splinters hout van de deur lagen op de grond en er waren krassen van nagels op te zien.

'James, wat zit daar?' vroeg ze zachtjes en hield zich aan James arm vast. Er klonk een zacht gegrom vanachter de deur.
'Ik hoop dat het is wat ik denk dat het is.' zei James nog zachter dan Lily. Voorzichtig deed hij de deur open. Ze kwamen in een soort kamer. Er waren grote happen genomen uit de meubels en een tafel had nog maar 2 poten. Het gegrom bleek van boven te komen en ze hoorden voetstappen die heen en weer liepen. Hij zag Lily naar boven kijken. 'Wat is daar?' vroeg ze zachtjes terwijl ze de trilling in haar stem weg probeerde te drukken.
'Ik hoop dat het is wat ik denk.' Zei James zachtjes terug en liep naar de trap. Snel volgde Lily hem.

De trap maakte een luide kraak en de voetstappen stopten. James keek even naar achter en Lily keek naar het plafond waar ze de voetstappen hadden gehoord. Ze liepen vlug de trap af en kwamen in een hal. Er stond 1 deur open. Precies 1 deur. James liep er heen. Hij nam diep adem en stapte de kamer in terwijl Lily hem volgde.