Dhe unë e di shumë mirë që nuk do të jesh atje.
Ju nuk do të jeni në rrugë, jo në murmuritje që rrjedh natën nga shufrat që e ndriçojnë, madje as në gjestin e zgjedhjes së menusë, ose në buzëqeshjen që ndriçon "tërësinë e plotë" të nëntokës, në librat e huazuar dhe të shoh nesër.
Në ëndrrat e mia nuk do të jeni atje, në fatin origjinal të fjalëve, as nuk do të jesh në një numër telefoni ose në ngjyrën e një palë dorezash, të një bluze.
Unë do të çmendem, dashuria ime dhe nuk do të jetë për ju, dhe jo për ju do të blej ëmbëlsira,
Në cepin e rrugës do të ndalem, në atë cep ku nuk do të kthehesh,
Dhe unë do të them fjalët që ata thonë dhe hani gjërat që hani dhe unë do të ëndërroj ëndrrat që keni ëndërruar dhe unë e di shumë mirë që nuk do të jesh atje, as këtu,
Burgu ku ende po ju mbaj, as atje, në atë lum të rrugëve dhe urave.
Ju nuk do të jeni atje fare, madje nuk do të mbani mend dhe kur të mendoj për ty, do të mendoj për një mendim i cili me errësirë përpiqet të të kujtojë.
