Πηγαινοερχομουν στο εγκαταλελειμενο παρκο,γεματη αγωνια για το τι θα του ελεγα.Πως θα το εκανα αυτο;Με ποια ψυχικη δυναμη;Αφου τον ηθελα οσο τιποτα αλλο.Τον αγαπουσα πιο πολυ και απο τη ζωη μου.Πως λοιπον θα του ελεγα τωρα οτι τελειωσαμε;Δεν ηθελα.Επρεπε ομως.Ηξερα πως θα ειναι το καλυτερο για εκεινον και για μενα.Και για ολους γυρω μας.Εκατσα στο μισοσπασμενο παγκακι προσπαθωντας να βαλω τις σκεψεις μου σε ταξη.Ασυναισθητα αρχισα να τρωω τα νυχια μου.Παντα αυτο εκανα οταν ειχα αγχος.Δεν ξερω και γω ποση ωρα περασα καθισμενη στο παγκακι,μασουλωντας τα ακρα μου,παντως ηταν πολυ.Καποια στιγμη ακουσα βηματα στο σκοταδι και εντοπισα τη γνωριμη φιγουρα να κατευθυνεται προς το μερος μου.Φτανοντας διπλα μου,με αγκαλιασε αλλα συντομα παρατηρησε την ψυχρη μου σταση απεναντι του.
"Τι συμβαινει;"με κοιταξε μεσα στα ματια
"Ζειν η-ηρθες.Πρεπει να σου μιλησω"
"Τι συμβαινει;"ρωτησε πιο εντονα αυτη τη φορα κανοντας με να κανω ενα βημα προς τα πισω.
"Ζειν αυτο"κουνησα τον δεικτη μου αναμεσα σε εκεινον και εμενα "δε-δεν βγαζει πουθενα"
Με το που ξεστομισα αυτο το πραγμα η εκφραση του αλλαξε απο ανησυχια σε οργη και μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου σε θλιψη.Δακρυα πλεον ειχαν αρχισει να θολωνουν την οραση μου.Μη αντεχοντας να τον βλεπω πληγωμενο γυρισα να φυγω ομως το χερι του τυλιχτηκε γυρω απο το μπρατσο μου ακινητοποιωντας με.
"Γιατι μικρη;"ηταν θυμωμενος.Οργισμενος και μπερδεμενος.
"Ζειν αφησε με"τα δακρυα πλεον ετρεχαν στα μαγουλα μου αλλα δεν με ενοιαζε.
Το χερι του γινοταν ολο και πιο σφιχτο γυρω απο το δικο μου και ο τονος στην φωνη του ολο και πιο επιτακτικος.Η ιδια ερωτηση "Γιατι"
"Ζειν ασε με.Με πονας"εκλαψα
Αμεσως το χερι του επεσε απο το δικο μου λες και τον χτυπησε ηλεκτροσοκ.Τα ματια του ηταν κατακοκκινα.Θελω να πεθανω στη σκεψη οτι εγω τον εφερα σε αυτη την κατασταση.Γυρισα να φυγω αλλη μια φορα.Αυτη τη φορα η μικρη λεξη που ειπε τοσο σιγα,ηταν εκεινη που με ακινητιποιησε.Πιο δυνατη απο ολες τις αλυσιδες του κοσμου
"Γιατι;"
Γυρισα και τον κοιταξα στα ματια μαζευοντας καθε ιχνος κουραγιου μεσα μου
"Γιατι κανεις δεν μας θελει μαζι Ζειν.Δεν το βλεπεις;Η οικογενεια μου,η οικογενεια σου.Ολοι μας μισουν μαζι.Ειμαιστε τελειοι μαζι και δεν το θελουν.Και δεν αντεχω!"
"Και γιατι σε νοιαζει;Σε αγαπαω τοσο γαμημενα πολυ μικρη που ποναει.Ποναει να μην ξερω αν θα σε ξαναδω.Ποναει να σε νιωθω να πονας.Και το ξερω πως και συ μ'αγαπας.Και αν μπορουσα να σου κανω ερωτα ακριβως τωρα ακριβως εδω για να σου αποδειξω την αγαπη μου θα το εκανα.Αλλα δεν το κανω γιατι μικρη ξερω οτι δεν εισαι τετοια γκομενα.Που θα την πηδηξεις στο παρκο για να της αποδειξεις κατι.Ξερω πως εισαι παραπανω.Και για μενα εισαι τα παντα.Εισαι ολη μου η ζωη.Και αν με αφησεις τωρα να ξερεις πως θα υπαρχω χωρις εσενα,ναι.Αλλα δεν θα ζω.Η ψυχη μου θα φυγει απο αυτο το παρκο μαζι σου"
Πλεον τα δακρυα και τον δυο ετρεχαν χωρις σταματατημο.Τι πηγα να κανω;Με αγαπαει και τον αγαπαω τοσο γαμημενα πολυ.Γιατι να με νοιαζει.Και αν ενα πραγμα ξερω ειναι πως χωρις αυτον δεν θα ζουσα ουτε εγω.Θα υπηρχα αλλα ουτε λογος για ζωη.Εκανα δυο βηματα προς το μερος του πριν νιωσω τα μπρατσα του να τυλιγονται γυρω μου και το κεφαλι του να χωνεται στα μαλλια μου.Ενιωθα την καυτη του ανασα καθως ημουν κουλουριασμενη στη αγκαλια του.
"Σε αγαπαω γαμωτο μου.Δεν εχω αγαπησει αλλη"μου ψιθυρισε στο αυτι πριν σηκωσει το κεφαλι του και αφησει ενα φιλι στο μετωπο μου
"Μην με αφησεις"του ειπα"Σ'αγαπαω"
A/N
ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΚΑΙ ΨΗΦΙΖΕΤΕ.ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΒΑΛΤΕ ΤΑ ΣΤΙΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ...ΝΑΙ ΑΥΤΑ
Α!ΕΠΙΣΗΣ ΑΜΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΙΔΕΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΤΕ.ΑΥΤΑΑΑΑ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΛΥΚΑΚΙΑΑ
