Azumi: The Tattoos

Chapter 1

2 years later

Miyuki POV

Wearing my black mask, black sunglasses and a tiny black channel bag lumabas ako sa comfort room. Well nasa Philippine airport kami ngayon ni Onesan at susunduin kami ni Uncle Mark, he was my father's bestfriend.

Uncle lang tawag namin sa kanya dahil doon kami comportable. Ang tagal nya namang dumating, medyo na traffic lang daw sya.

Mga 5mins lang naman kami nag-antay dito sa J.Co. I looked to my pretty big sister sitting comfortably in a high chair whilst drinking her favourite cup of chocolate.

She's wearing a white big loose blouse and a fitted white jeans na tinernuhan nya ng black boots. Pero mas nakakaagaw pansing ung maliit na Tattoo nya malapit sa bone cheeks at mas lalong nakakadagdag ng appeal yun. 😊

Ang astig ng Onesan ko ang dami ngang mga tao na napapatingin sa kanya. Well, ang lakas kasi ng impact nya kahit simple lang yung suot nya. Ng papalapit na ako sa kinaroroonan nya biglang nag-ring yung phone nya. Sinagot nya naman ito at tumango naman si Onesan sa kausap nya sa phone. After, saying their goodbye's, she ended the call.

"He's already here" - sabi ni Onesan at inaayos ang kanyang damit at kinuha ang bagahe nya.

Oh, si Uncle ata kausap nya. Napa "Yes" naman ako dahil sa wakas dumating na din sya. Kinuha ko na din ang bagahe ko at sinundan si Onesan na papalabas ng pinto.

Hindi maiiwasan na halos lahat sila ay napapatingin sa amin. Well, iba talaga ang charisma namin. Ng papalapit na kami sa labas ng pinto.

Automatic na bumukas ito at sinalubong kami ng nakakasilaw na ngiti ni Uncle. I ran and hug him, niyakap nya din ako pabalik. Nag fist bump naman sila ni Onesan at niyakap ang isa't-isa.

Taking our luggage into his car, we made sure everything was inside before entering.

Nasa front seat si Onesan, habang ako ay nasa likod. Sa byahe si Uncle Mark ang nag-initiate to create a convo. Dahil sobrang miss na miss nya kami kaya ang dami nyang baon na jokes at kwento.

Nagtagal ang kwentuhan ng 1 hour dahil narin sa sobrang traffic. Ng maubusan si Uncle Mark ng kwento we went silence for about 2mins. Tumingin ako sa right side ko, unexpectedly I see a teenage boy na binibigyan nya ng pera ang mga bata sa kalsada. I smiled.

"...so..." - sabi ni Uncle Mark at hinintay ang sasabihin nya.

"...what happened 2 years ago?" - Uncle Mark. I know he's unsure kung itatanong nya ba yan. Either, may makukuha syang sagot or wala. We'd never tell Uncle Mark, what exactly happened on that day.

"After knocking us unconscious and locked us in a dark mode container, they studied my body and my unique tattoo" - Onesan

Napaayos naman ako ng upo ng magsalita sya.

"Im sorry ... kung sana nahanap ko kayo kaagad ..." - maiyak-iyak na sabi ni Uncle Mark

"Uncle, that was 2 years ago. Besides the fight is not finished yet. I'm still warming up" - sabi ni Onesan reassuring na walang kasalan si Uncle. He deep sigh at tumango na din sya.

"Pinangako ko sa Ama nyo, na kahit anong mangyari ... poprotektahan ko kayo" - Uncle Mark, humigpit ang pagkakahawak nya sa manibela. Binilin kasi ni Papa na kapag may mangyari sa kanyang masama kay Uncle Mark kami agad pupunta at wala kaming pagkakatiwalan kahit sino. Your asking kung bakit namatay si Papa, that explain in another chapters 😉