Chapter 2

18 0 0
                                    

Dzeriagh's POV

"Kuya Kiesh" Gulat kong sabi ng makita ko si Kuya Aikiesh sa likod ko, ang mas worse pa non nakita niya si ate Shyre. Tumingin si kuya sakin at agad hinawakan ang braso ko ng sobrang higpit.

"H--hey'" pilit kong tinatanggal ang braso ko sakanya at nung natanggal na , tinignan ko siya ng masama. A look that I've never showed to anyone for a long time. Nagulat naman si Kuya Aikiesh

"Mereigh?"

"Let's not talk here, follow me. Let's talk at the rooftop so no one can here us" Tumalikod ako sa kanya at kinalma ko ang sarili ko bago ako humarap sa kanya na may malapad na ngiti.

"So let's go Kuya Aikiesh, let's skip class today okay?" at naglakad na ako papasok ng gate ng school.

"o--okay?" nag aalangan niyang sagot pero sumunod din naman siya sakin. Ramdam ko ang tingin ng mga tao samin pero sinawalang bahala ko nalang yun. Tsaka ko kinuha ang isa ko pang phone, madalas kasing mangyari ang ganung eksena tulad kagabi kaya may nakahanda ng mga spare phones na kompleto ang contacts. Pagkakuha ko ng phone ay agad kong tinext si Kuya Jacob.

'911. rooftop now'

Nang makarating kami ni Kuya Aikiesh sa rooftop, nandon na si Kuya Jacob.

"Yo. What's up?"

"He saw us" turo ko kay kuya Aikiesh. Agad naman akong nagets ni Kuya at tinignan ako ng masama.

"I warned you." diin niyang sabi sakin."and of course you didn't listen"

"I just needed her aid. I didn't expect na makikita niya kami."

"wait. wait what's going on? That's Shyre right?, she didn't die at that time right? That's MY Shyre. She's alive. Can someone explain it to me because I'm literally going crazy right now and.. and.." humarap siya sakin at nanginginig na hinawakan ang pisngi ko

"You're Mereigh, our little Mereigh" may tumulong luha sa pisngi ni Kuya Aikiesh. Niyakap ko si Kuya Aikiesh at umiyak sa dibdib niya.

"Yes Kuya Kiesh, it's me" naramdaman ko naman ang kamay niya sa likod ko tsaka ako niyakap ng mahigpit.

"You're alive. Your both alive. Thank God" mahinang bulong niya

"and Thank you for not giving up on them Aikiesh. It's pretty tough on your part though. You're the most affected one when we announce their death." Mas lalong humigpit ang hawak ni Kuya Kiesh sakin.

"This is great. We can start back the group. We--" Pinutol ko ang dapat na sasabihin ni Kuya

"No!! You can't do that please" sigaw ko. Bumitaw ako sa yakap niya at humarap sa kanya habang patuloy pa rin sa pag iyak. " It's better if you will stay hidden, It's safer for all of you. I don't want to repeat what happened 5 years ago"

***5 years ago***

" Hey Kuya Kiesh, you're gonna lost hahhaa"

Nandito ako ngayon sa Junior Training Facility na kasalukuyang kinabibilangan ni Kuya Jacob. Dito tinuturuan ang mga bata na makipaglaban at ipagtanggol ang sarili nila, lahat kasi ng mga bata dito ay anak ng mga mayayaman at mga importanteng tao. Every Summer, sinasama ako dito ni Kuya sa tuwing kinukulong ako ni dad sa kuwarto. Tutulungan niya akong makatakas at dito ako dinala at dahil palagi akong nandito, ay sumasali na rin ako sa mga trainings, at unting training nalang at magiging official member na ako dito.

Though tuwing Summer vacation lang bumubukas ang training facility na to dahil kailangan ding mag aral ng mga trainees dito. Dahil halos lahat ng trainees dito ay bata pa at nag aaral pa.

TUS#1: Unknown RiaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon