Arkama bakmadan koştum hiç durmadan nefes nefese kalmıştım. Ama umurumda değildi. Oradan uzaklaşmalıydım. Hemde hemen. Hava karanlıktı ve sisliydi göremiyordum. Fakat nereye doğru koştuğumu çok iyi biliyordum. Ona gidiyordum. Arkamdan bir silah sesi duymamla o tarafa döndüm. Bu... Inanamıyorum sanırım oydu fakat o ölmüştü. Bu güşüncelerimle koşmaya devam ettim. O sırada bir silah sesi daha duydum. Bu sefer bacağıma isabet etmişti. Acıyla ve bağırarak yere düştüm. Yanıma geldi
"Nereye güzelim? Böyle kolay kaçabilceğini mi sandın?" Kapşonunu çıkardı. Ve bu sefer o olduğuna emindim yüzünde derin bir yara izi vardı. Kanıyordu.
"Uz...uzak dur benden."
"Bu sefer seni kurtarıcak sevgilinde yok" dedi ve kafama silahla vurdu başımda ıslaklık hissettim. Ve karanlığa doğru kendimi korkuyla bıraktım...
