Her zaman ki gibi berbat bir okul günü için uyanmıştım. Okulumuz serbestti bu yüzden giyeceğim şeyleri genellikle geceden hazırlıyordum. Üstümü giyindim ve aşağı indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok sevgili (!) ailem kahvaltıya başlamak için beni bekliyordu. Ailem her ne kadar benden nefret etsede bu gibi durumlarda beni beklerlerdi. 17 senedir onlarla yaşamama rağmen onlardan hiç sevgi gördüğümü hatırlamıyorum. Bugüne kadar bana hiç sarılmamış , öpmemiş , doğum günümü bile kutlamamışlardı. Alışmıştım artık.
Bütün aile soyu benden nefret ediyordu. Kız olduğum için. Benden 1 yaş küçük erkek kardeşim vardı. Ailemiz varlıklı olduğundan dolayı şirketleri devredebilmek için erkek çocuk onlar için çok önemliydi. Sülaledeki tek kız çocuk olduğumdan dolayı herkes benden nefret ediyordu.
Bu nefret durumu sadece ailede değil , normal yaşantımda da böyleydi. Hiçbir zaman sevilen veya popüler olan bir kız olmamıştım. Çirkin değildim ortalamanın üstünde bir güzelliğim vardı. Kilom normalin altındaydı. Kemiklerim ve kaburgalarım belli oluyordu. Beni sevmemeleri için kendi kendime sebepler arıyordum ama yok , hala neden beni sevmediklerini anlayamamıştım.
Kahvaltımı düzgünce bitirip sessizce odama çıktım ve okul çantamı alıp aşağıya indim. Varlıklı olmamıza rağmen devlet okuluna gidiyordum. Erkek kardeşim en iyi özel okullarda okurken ben ilkokuldan beri devlet okulunda okuyordum. Benim için bir şey değişmiyordu fakat ailede üvey evlat muamelesi yemek biraz canımı sıkıyordu. Okuluma otobüsle gidiyordum. Onca arabamız olmasına rağmen babam bana bunu uygun görmüştü.
Sonunda okuluma geldiğimde kapıdan girdiğim gibi sevdiğim çocuğu görmüştüm. Jeon Jungkook. Yaklaşık 2.5 senedir ona aşıktım ama bunu tabi ki kimseye söyleyemiyordum. Bir tane arkadaşım vardı Miyeon. Miyeon , okula geldiğimden beri bana iyi davranan tek insandı. Onu çok seviyordum ve ona sırlarımı anlatıyordum fakat hiç Jeon'u ona anlatmamıştım. Anlatmayıda düşünmüyordum çünkü Miyeon da Jeon'dan hoşlanıyordu.
Miyeon bencil bir insandı. Aynı zamanda popüler , açık sözlü , gamsız , şımarık vs vs özellikleri vardı. Karşıdan bakılınca kötü bir kız gibi gözükebilirdi ama ben onu seviyordum.
Ben dalgın bir şekilde yere bakarak yürürken önümde duran bir çift ayakkabıyı görünce kafamı kaldırdım ve önümde ki kişiye baktım. Miyeon'du. Ona gülümsedim ve nasıl olduğunu sordum. O da gülümsedi ve sorumu es geçip Jeon'la sevgili olduğunu söyledi. Bir kaç saniye şok içinde ona baktım ve sahte gülümsememi büyültüp ona iyi dileklerimi sundum.
Sevdiğim çocukla en yakın arkadaşım sevgili olmuştu. Bu beni gerçekten kırmıştı ama bu yaptığım bencilce bir hareketti. En yakın arkadaşım için mutlu olmalıydım ama yapamıyordum.
Tüm gün okulda ruh gibi gezdikten sonra son teneffüs için zil çalmıştı. Ben her zaman ki gibi sınıfta kalıp romanlarımdan birini okumaya başlamıştım. Sınıfta sadece Jeon ve arkadaşları vardı. 6 tane erkek arkadaşı vardı. Bunlardan biri benim çocukluk arkadaşım Tae , diğeri ise kuzenim Jimin'di. İkisiylede çocukken çok iyi anlaşmamıza rağmen şimdi benden nefret ediyorlardı. Nedenini anlayamamıştım ama onlar okulun popülerleri ben ise eziği olduğum için popüleriteleri düşmesin diye benle konuşmadıkların düşünüyordum. Belki de bu şekilde kendimi avutuyordum kim bilir?
