Homebound

Chapter Two

Mag-iisang oras na yata ako dito sa lamesa at hindi ko pa rin nauubos ang carbonara na bigay niya.

Shett! Hindi ko mapigilan ang pagngisi at mahinang tili nang maalala ko ang nangyari kanina.

"A-anong pinagsasabi mo diyan." Nauutal man ay taas noo ko pa din siyang tinitignan.

Alam mo iyong feeling na gusto mo ang nangyayari pero kunwari ayaw mo dahil magmumukha kang gaga. Ganyan ang nararamdaman ko!

Inignora niya ang aking tanong at patuloy na naglakad sa direksyon na kinatatayuan ko.

"I don't think I formally introduced myself, I'm Jefferson you can call me Jeff if its a mouthful for you." pagpapakilala niya sa sarili at inilahad ang kanang kamay.

Sa lakas ng pintig ng lukaret kong puso dalawang salita lang ang napasa niya sa utak ko.

Jefferson at mouthful. At dahil marupok din ang utak ko, iba ang pagkakaintindi niya ng mouthful kaya naman tapatingin akad ako sa gitnang bahagi ng katawan niya.

"Oo nga eh mukhang mouthful yan" huli na ng marealize ko na nasabi ko pala ang dapat sa utak lang na pahayag.

Agad na nanlaki ang aking mata at natakip ang kanang kamay sa bibig.

Isang malutong na tawa lang ang isinagot niya sa sinabi. Damn shet ang tanga ko puta!
"Well if you put it that way, it still means the same." sabi niya matapos ang pagtawa."Pero hindi mo pa din nasasabi ang pangalan mo."

Ito pa ang isang shet, ang pangit ng pangalan ko. Paano ko ba sasabihin.

'ah Marimar nga pala ang pangalan ko' parang ang pangit naman

Paano ba pasososyalin ang Marimar? Mars? Mari?

"You can call me Mari" sabi ko nalang baka kasi maturn off sa sagwa ng pangalan ko na pinagmamalaki pa naman ng naman ng nanay ko dahil sa Mexico pa daw iyan na-uso.

'Unique iyan sa pilipinas!' iyan lagi ang rason niya

"Mari," bigkas niya sa pangalan ko at tumango-tango pa na para bang sinusubukan ang tunog nito sa kanyang dila.

Hindi alam kung ano ang sunod na gagawin ay tinitigan ko na lamang siya parang fan girl.

"Hey, uhm about the invitation earlier? Does it still stand?" tanong niya na may nakakalaglag panty na ngisi.

Heto na, ready na ba ako?

"A-anong invitation ba iyang pinagsasabi mo?" maangmaangan kong sagot.

"Now,now I thought you want me to check you out and I don't really have a very clear eye sight so I'd rather have a closer look." sabi niya at tuluyan nang tinapos ang distansiya sa gitna naming dalawa.

Isang malawak na ngiti na naman ang pilit na kumawala sa aking bibig. Nakakatatlong subo palang ako ng carbonara pero parang busog na busog na ako sa pagbabaliktanaw ko sa pangyayari kanina.

Papalapit pa lamang ang kanyang mukha sa akin ay napapikit na ang aking mga mata. Kaya naman damang-dama ko ang paghawak ng dalawa niyang kamay sa aking bewang.

"Hmm..." hindi ko na napigil ang ungol sa paglapat ng kanyang labi sa akin kasabay nito ang pag lapat din ng aming mga katawan.

Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa kama ko basta muli nalang akong natauhan ng tumigil siya sa paghalalik saakin para hubarin ang puting t-shirt na suot.

Ang mata ko naman ay agad na natuon ang pansin sa abs niya. Grabe na, wala naba talagang pangit sa katawan nitong lalaking ito!

"Like what you see?" nakasmirk niyang saad.

Ngisi nalang ang naitugon ko dahil ang mga kamay niya ay sumailalalim na sa aking crop top at agad nahanap ang isa sa matatayo kong bundok.

Ang bibig naman niya dumausdos mula sa aking labi papunta sa aking leeg. Supsop at dila ang ginawa niya doon na sigurado akong mag-iiwan ng marka.

Basang-basa na ang pagitan ng aking mga hita sa mga gigawa niya sa aking suso at leeg lalong lalo na at medyo harsh siya sa kama.

May pa gentleman galore pa ang lolo niyo kanina tapos bakulaw naman pala sa kama.

Akmang itataas na niya ang aking pang-itaas nag biglang may kumatok sa pintuan.

"Marimar! Marimar!" Tawag ni Manang Tess saakin habang kinakalampag ang pintuan.

"Iha, kumain ka na ba? May dala akong ulam, baka kasi tinanghali ka na naman ng gising bata ka."

Nako naman Manang wrong timing, makakakain na sana ako naging bato pa!

Agad akong napatingin sa taong nasa aking harapan.

"Marimar" tumatawa niyang bulong bago bumangon at kimundat saakin sabay kuha ng t-shirt niya sa sahig at naglakad na palabas ng aking silid hangang sa balkonahe.

"Marimar is a nice name, you shouldn't be ashamed of it." iyan ang huling pahayag niya bago siya humakbang papasok sa kaniyang silid.

Naiwan naman akong nakanganga at hindi alam kong matatawa, mahihiya o mafufrustrate sa sitwasyon ko ngayon.

"Marimar!" ay oo nga pala si manang.

Kumuha ako ng tuwalya at itinapis sa aking sarili bago siya pinagbuksan ng pinto.

"Manang, magandang araw ho." bungad ko sa kanya sa pagbukas ko ng pinto. "Pasenysa na ho at natagalan ako ng pagbukas."

"Ano ka ba, wala iyon kumain ka naba?" Ulit niya sa tanong niya kanina.

"Hindi pa nga po eh, marami pong salamat dito sa pagkain." sabi ko at inilipat ng lalagyan ang ulam.

"Naku ka talagang bata ka, alagaan mo iyang sarili mo at hindi ka maaaring magkasakit sa ganitong may pandemic" pag-papaalala niya sa akin.

Sadyang maalalahanin talaga itong si Manang Tess kaya hindi ko kailanman na binalak ang lumipat ng boarding house.

"Huwag po kayong mag-alala Manang okay lang po ako" sagot ko sabay lahad ng lalagyan ng ulam

"Salamat po ulit sa ulam." Sabi ko habang pinagbubuksan ng pinto si Manang para makalabas na.

Pagbalik ko sa silid ay agad kong tinanaw ang silid ng kabilang gusali, silid ni Jeff, ngunit sirado na ito.

Tatalikod na sana ako ng makita ko ang pinggan sa may lamang carbonara sa silya sa aking balkonahe.

Napangiti naman ako, naalala niya pa talagang ibigay 'to saakin. Agad ko itong kinuha, ngunit may nahulog na isang kaunting piraso ng papel.

"09*********, that's my number call or text if you want someone to talk to if you want me to come over.
-J"

Napa-iling nalang ako sa naudlot na steamy moment namin kanina at inubos ko na ang carbonara na bigay niya.

Tatayo na sana ako nang maramdaman kong basa at malagkit ang ginta ng aking mga hita. Shit! Kung kailan pa ako may kalandian saka naman dumating ang aking buwanang dalaw.