I due amanti | LizQuen fanfiction

Chapter 7

Liza's POV

Tatawagan ko si Quen para ma-aware siya sa ng yayari. Ang sama naman ni Ara, kawawa naman si Quen.

~Phone Call (Enrique Gil)~

"Quen may masama akong balita." -Sabi ko.

"Ano?" -Quen.

"May masamang balak si Ara sayo. Pinapasundan ka niya." -Sabi ko.

"Bakit?! Hiwalay na kami." -Quen.

"Ewan ko sa inyo. Alam mo umuwi ka na lang muna. Sa susunod na lang tayo mag diner. Sorry Quen , ayaw ko lang may mapahamak sa atin." -Sabi ko.

~~~

Enrique's POV

Hayop na Ara iyon! Hiwalay na kami tapos bumabalak siya ng masama sa akin. Buti na lang na rinig ni Alisha ang plano nila. Hinding-hindi ko, hahayaang lilipas lang ito na para oras. Pa i-imbestigahan ko to, humanda siya.

~Phone Call (Police)~

"Hello sir, this is Enrique Gil. I need a security." -Sabi ko.

"Bakit po, Mr.Gil?" -Police officer.

"Sir nganganib po ang buhay ko." -Sabi ko.

"Sige po Mr.Gil, mag-papadala po ako. Darating po sila sa bahay niyo." -Police officer.

"Sir bigyan niyo din po ng security ang bahay ni Ms. Liza Soberano. Salamat po sir." -Sabi ko.

"Copy sir." -Police officer.

~~~

Maging ligtas ka sana Liza. Hindi ko kakayaning may mang yaring masama sa iyo, dahil lang sa break up namin ni Ara. Hayop talaga siya. Umalis na ako sa restaurant at nag maneho pa uwi sa bahay ko.

Na daanan ko ang bahay ni Liza at na kita kong may Police ng nakabantay. Bunti umaksyon ka agad sila. Pero may na pansin ako. May itim na kotse malapit sa gate ng bahay namin. Baka tauhan na ni Ara toh, kinakabahan na ako. Dumiretso ako at pumasok na ako sa gate. An doon pa rin iyong itim na kotse.

May mga Police namang naka bantay sa bahay, kaya wala naman siguro akong ipagaalala doon. Pumasok na lang ako sa loob ng bahay baka ipapabaril pa nila ako dito, patay ka agad ako.

"Sir bakit may mga Pulis na nag-babantay ng bahay?" Tanong ni Manang.

"Manang may masama kasing ng yari?" Malungkot kong sabi.

"Ano iyon sir?" Kinakabang tanong ni Manang.

"Basta Manang... Huwag na huwag kang mag-papasok dito. Kahit sino at kahit si Ara." Sabi ko.

"Opo sir masusunod." Sabi ni Manang.

Kinakabahan talaga ako baka may masamang mang yayari. Pumunta na ako sa room ko, I try to sleep but I can't. There is something bothering on me kasi, siguro dulot lang ito ng problema ko kay Ara. Should I talk to her at sabihing mag-babalikan kami? Pero paano si Liza? Jusqo paano ba to.

"Sir." Tawag ni Manang.

"Ohh, Manang bakit?" Tanong ko.

"Mukhang problemado kayo, sir." Sabi ni Manang.

"Nalilito kasi ako Manang." Sabi ko.

"Nalilito saan sir?" Tanong ni Manang.

"Manang ano ba ang pipiliin ko? Doon ako sa babaeng, ikaliligtas ng buhay ng maraming tao o sa babaeng ikaliligaya ng buhay ko, pero ikapapahamak ng buhay namin?" Tanong ko.

"Ehh,ang hirap naman ng tanong ninyo sir." Sabi ni Manang, sabay upo sa higaan ko.

"Kaya nga. Hirap na hirap na ako kung alin ang pipiliiin ko." Sabi ko.

"Alam mo sir. Siguro kung ako ang papiliin niyo.Sa babaeng magiging ligtas ka, kahit hindi mo naman siya gusto. Hindi naman sa maka sarili kayo sir, para naman kasi sa ikabubuti ninyong dalawa. Papaano magiging successful ang pag-iibigan ng babaeng mahal niyo sir pag na wala na siya sa buhay niyo, pag pinili mo siya. Pwede naman habang nan doon kayo sa babaeng hindi niyo gusto pero safe kayo, mag plano kayo kung paano niya siya mapapatumba. Parang ganon sir." Sagot ni Manang.

"Parang may point iyang idea niyo, Manang." Sabi ko.

"Pero sir kung ayaw niyo talagang makawala iyong babaeng mahal mo pero kayo safe, pwede mo namang sabihin sa kanya na darating ang araw na pagbibigyan ng Diyos ang inyong pag-iibigan o ang nararamdamang pag-ibig sa inyong mga puso. Kung kayo nga talaga sir, gagawa talaga ng paraan ang tadhana para ipagtagpo kayo muli sir. Pero sa ngayon sir hayaan niyo munang mag antay ng tamang panahon at tamang lugar, iyang tinitibok ng inyong puso." Paliwanag ni Manang.

"Napaka hirap naman nito. Pero no choice kasi for now." Malungkot kong sabi.

"Sige po sir, matulog na po kayo." Sabi ni manang at tumayo na.

"Sige Manang salamat." Sabi ko at umalis na si Manang.

May point si Manang. Kailangan ko munang mag pa alam kay Liza, patawarin sana niya ako. Hindi man magiging kami pero mahal na mahal ko siya. Balang araw magiging tayo din Liza. Tumulo iyong luha ko habang nakatingin sa picture niya na nasa cellphone ko. Kailangan na niyang ma laman to.

~Cellphone~

Liza

"Liza sorry."

"Sorry saan?"

"Nararamdaman kong gusto mo ako at gusto rin kita."

"Tapos?"
"Wala namang masama doon."

"Pero hindi ko mabibigyan ang pag-ibig na iyon. Sorry Liza."

"Okay lang."

"Basta ito tatandaan mo. Mahal kita. Kung tayo nga talaga, darating ang araw na magiging tayo talaga at pag darating ang panahon na iyon, sisiguraduhin kong hinding-hindi na kita papakawalan at sisiguraduhin kong wala ng hahadlang sa pag-iibigan natin. I will just let you past by just like an hour. Sorry"

"Ayos lang. Hindi mo naman kailangan mag sorry. Tanggap ko naman na hindi talaga magiging tayo, kahit sasabihin mong gustong-gusto mo ako. Okay lang Quen. Sige tulog na ako."

~~~

Habang tinitext ko si Liza, tumutulu talaga iyong luha ko. Pasensya na talaga Liza kung na saktan kita ngayon, kailang kasi para sa kaligtasan nating dalawa. Ayaw kong ma wala ka mundo dahil lang sa amin ni Ara. Gagawin ko ang lahat para mapa dali ko ang pag tumba kay Ara. Pag tapos na ang problema ko kay Ara pwede ng magiging tayo at wala ng mag hahadlang sa atin. Sorry Liza.

***
Sorry sa late UD.
Guys comment kung para sa inyo ano ang pipiliin ninyo, doon kayo sa taong safe kayo pero hindi niyo mahal o sa taong mahal niyo nga pero hindi kayo safe at mapapahamak ang inyong buhay? At bakit iyan ang sagot niyo?
Comment guys kasi ako na hirapan din akong sagutin iyang tanong na iyan.