Cemre & Cenk - CENCEM

Seni sevmeseydim kimseye sevmeyecektim /TEK BÖLÜM/

Eğer seni kaybedersem yaşayamam derdim

Yaşamak artık nasıl yaşamaksa

Yaşıyorum gibi ama aslında yokum gibi bir yaşam

Hiç bir şeye tutunamiyorum sadece sürüyor su gibi akıyor ama burda var ya burda öyle bir ağrı bıraktın ki giderken

Bana kahramanım ihtiyacım yok demiştin seni kurtaramadım seni en sevdiğim şeyi kalbimde o kadar özel yerde koydum şeyi koryamadım

Suçlama kendine! İçme o kadar! 

Kendine gel! Hayatına yaşa!

Yeniden aşık olucaksın bomboş sözler dünyanın en boş sözleri

 Ben senin soğuk bedenini sarıldım an öldüm

İçimde ki olan ne ışık girdiyse tekrar söndü kalbim kap karanlık bir delik oldu orda mezar kazdılar seni orda gömdüler

Ama yaşıyorum hala öyle diyelim aklım da yerinde

Delirmedim en çok buna hayret ediyorum delirseydim belki daha da kolay olucaktı aslında ölmek istedim senden sonra ama sonra fark ettim şey var Umut var

sen asla affetmezdin beni beni yanına da kabul etmezdin gerçeği biz senle öbür dünyaya bile kavuşmayız ben şeytanın öz yavrusuyum canavarları cennete kim alır ki?

Ama işte o kadar özliyorum ki seni 10 yıl geçse ki 5 ay geçti yine unutamam seni

Papatyaları diktim burda gece geliyorum gündüz gelirsem beni burdan kovarlar çünkü

Kızımın ölümü sebebi sensin! 

Öyleyim zaten koryamadım seni o kurşunlar banaydı 

Eğer ben alsaydım 

Eğer yapsaydım

Hayatıma hep böyle geçirdim hep korkarak

Sen girdin fener oldun ışık oldun sonra da uçtun bir kuş gibi o kuşlara yemek veriyorum her gece camıma geliyolar

Son nefesine benim için verdin ben beni sevmediğine sanıyorken bana karşı öyle büyük aşk taşıyormuş kalbin ki

Affet beni! Bende kördüm....susarak sevmişsin beni

Bu gece geldim yine bu sefer bir şey getirmedim sana artık ne getiricem diye şaşırdım sana kendime getirdim bügün doğum günüm var ama yalnızım

Doğum günümü kutlamaya sevmiyorum da zaten ama ne bileyim burda gelince iyi olurum diye düşündüm en azından içki içer içer bir yerde kalmazdım

Herkes benim için korkuyor! gülümsemişti yüzündenki büyük acıyla

Ben korkmayın diyorum onlara yaşıyorum ya şükret edin

Anlatamiyorum kimseye acımı kalbimin acısı sonsuz acısı

Ben sen öldün diye senle deri deri gömüldüm anlatamiyorum hemşire!

Bu sefer sana kendime getirdim belki konuşuruz diye

Benimle konuşursan geçer diye....ama geçmiyor ben yanıyorum her yerim yanıyor sanki bir ateşte girmişim da orda kalmışım

Eğer atlasaydım ben ölseydim beni affedermiydin bilmiyorum ama ben bunu yapmadım diye kendime affedemiyorum

Seher hanım yüzüme tükürse bile tokat atsa içim rahatlayamadı herkes üstüme yürüsün ben kendime affedemiyorum ki onlara ne kalmış