To The Girl I Love The Most

Chapter 1

 Goodmorning!  Be happy and have a sweet monday today everyone. God bless you all:)

Kakalipat lang namin ngayon sa isang village dito sa Q.C. together with my mom. duh as always walang pinagkaiba. Kasalukuyan kasi kaming nag aayos ng  aming mga gamit sa bagong bahay namin, infairness maganda naman dito the air is so refreshing. Napahinto ako sa pagaayos  ng may matanaw ako isang veranda naglakad ako papunta don at pinagmasdan ang tanawin gabi na kasi ngayon kaya mga ilaw nalang ang nakikita ko para silang mga bituin sa kalangitan kumukutikutitap pa ang mga ito natutuwa naman akong pagmasdan ang mga ilaw sa kanya-kanyang kabahayan. 

 Nawala lang ang aking pagkamangha ng marinig kong  tinawag na ako ni mama.  Bumalikwas agad ako ng tayo, dahil alam kong pag di pa ako sumunod sa kanya ay magagalit nanaman sya at ayokong madagdagan pa ang mga kasalanan ko sa kanya.

Pinuntahan ko na si mama sa kusina kaya pala nya ko tinawag kasi nagluluto sya magpapatulong siguro si mama. Devlin hiwain mo yang mga gulay at mga sangkap dyan, para makakain na tayo. Pagtingin ko sa orasan pasado alas siyete e medya na ng gabi.

Bumaling na ako sa mga hihiwain ko at sinimulang tadtadrin ito. Habang naghihiwa ako ay pansin kong bumait nalang sya bigla, nasan na yung halimaw sa katauhan nya ha? nasan na? bigla bigla nalang babait pag may inutos pero pag wala magagalit nanaman di nya ba naaalala yung ginawa nya? pinagalitan nya ako ng todo tapos ngayon ganito nalang ba kadali?  tahimik lang ako at maging si mama hanggang sa matapos na kaming kumain.

Naglakas loob na akong kausapin sya  sa kapal kong to? hahaha no doubt kung bakit palagi nalang nya kong pinapagalitan, palasagot sa magulang sanhi para pagsibihan nyang walang modo as usual hindi naman nako nasasaktan sa mga sinasabi nya hindi ko naman kasi isinasapuso lahat ng yon eh pinapakinggan ko lang tapos tamang labas lang sa kabilang tenga. oo siya siya tama natong pag-iisip kong to kaloka ka self pinahaba mo pa yang speech mo. Ma? Kailan po ako magsisimula? Anong kailan magsisimula ang pinagsasabi mo na naman dyan? I mean sa pasukan po ma kailan ako magsisimulang mag-aral yon po. Alam mo Devlin para mabawasan naman yong problema ko di na kita epapa enroll sa 2nd semester sakit ka talaga sa ulo kahit kailan oo marami nga tayong pera pero kahit kailan naman diba hindi ka nagtitino ano bang nangyayari sayo ha? di naman kita pinalaking ganyan ah?  ayan na naman sya sanay na sanay nako sayo ma ako pa ba hanggang kailan ka titigil kaka putak dyan ha? 

Ma pwede ba! nagtatanong lang naman ako dito tapos sinusumbatan nyo na ako! Abay sumasagot kana talaga ha! Hindi kana mag-aaral buo ng desisyon ko wala kang makukuha sakin at isa pa kung gusto mong mag-aral pwes ikaw ang gumastos sa sarili mo! Pagkasabi nyang iyon ay tinalikuran na nya ako at nagtungo na sya sa kanyang silid. Naiwan ako dito sa mesang aming kinainan pinilit kong wag umiyak pero huli na tumulo na yong kaisa-isang butil ng luha ko. Kahit kailan ayoko talaga sayo palagi mona lang akong hinahadlangan sa mga bagay na gustong-gusto kong gawin palibhasa di mo pa naranasan ang mag enjoy noong kabataan mo pa. Malaki na ko at kaya ko naman na ang sarili ko diba self?

Exactly! I can handle myself without your financial or emotional support pa yan well maybe I am still the luckiest girl living on earth because papa sent me his gift on my last birthday it was a trust fund with house and lot. should I be happy on that thought? to escape here and leave mama alone here in our new house like what papa did to her? my conscience awaken from that thought, well maybe not now but in some other time if I really can't handle myself  with her.

Tumayo nako at niligpit ang aming kinain, pagkatapos nilagay ko ang mga pinggan sa lababo at hinugasan. Pagkatapos kong manghugas ay pumunta na agad ako sa aking kwarto.

Pagkabukas ko ng aking pinto ay agad akong sumampa sa malambot at malaking kama na ang kasya ay mahigit mga apat na tao. Habang humihiga ay nag-iisip ako kung totoo ba yong pinagsasabi ni mama, kung totoo man yon wala akong choice kundi gamitin nalang yong perang bigay ni papa, sana lang hindi yon totoo alam ko namang gawa-gawa lang yon ni mama para magtino na ako kahit kailan  hindi naman nya sineseryoso yung mga banta nya. Hayy ang buhay mo nga naman Devlin sadyang kay gulo letche!
Bigla ay napahinto ako mula sa aking pag-iisip dahil may naamoy ako.....inamoy ko kung saan iyon galing pumunta pa ako sa may veranda dito sa aking kwarto.     

Ngunit nawala na yong amoy, parang amoy araw na pinaghalong lansta ng isda eww so gross! bigla din ay bumalik din yong amoy nilingap ko talaga yong ilong ko kahit saan hanggang mapadapo ito sa aking sarili ah! ayy oo nga nilinis ko nga pala yong isda kanina at mga sangkap bat diko matandaan yon? hayy ako pala yong mabaho hahaha...at napagdesisyonan ko na ring maligo dahil nanlalagkit na din yong buo kong katawan at isa pa sobrang baho ko na talaga. Pumasok na ako at isinara nayong pinto sa may kalapit na veranda at nagtungo na ako sa bathroom upang doon ay maligo. Pagkatapos kong maligo ay nagsuot na ako ng isa sa aking paboritong roba na kulay pula. Bagay na bagay talaga  sa akin to hapit na hapit ang suot ko sa aking katawan at ang kulay nito ay mas naging matingkad dahil sa aking kaputian.

Sinuklay ko ang maitim at mahaba kong buhok na syang nagpapabagay sa hulma ng mukha ko. Habang tumitingin ako sa salamin walang akong ibang nakikita kundi mukha ni mama oo magkasing mukha nga kami diba nga like mother like daughter? ganern!  Namana ko nga sa kanyang ang mala dyosa kong kagandahan ngunit ang pag-uugali ay hindi.

At sa pagkakataong ito ay dali dali kong tinuyo  ang aking rebonded na buhok. At muli ay sumampa na ako sa kama at pinatay ang natitirang ilaw na nagmumula sa fluorescent lamp.

Hello po how's the story po?
Sana po nagustuhan nyo:)
di muna po ako makakaupdate sa next chapter nagloloko yong cp ko.
Please support me and vote po for this story kindly leave your comment in the comment box below thank you po. ❤
God bless you all☺

sincerely yours,
~MsCurvaceous