FIRE

gerçekler

2 yıl önce
Taehyung ağlayarak YoonGi'nin evine gitmişti. YoonGi'ye ihityacı vardı. Kafasını dağıtmak istiyordu çünkü artık hiçbişey düşünemeyecek duruma gelmişti.

Evin önüne gelince kapıyı tıklattı. Kapı hemen açılmıştı. Karşısında ağlayan bir Taehyung gören YoonGi neye uğradığını şaşırmıştı. Nedenini biliyor gibiydi ama yine de ne yapacağını bilememişti...

Arkadaşını hemen içeri aldı. Olanları öğrenmek istercesine ağlayan gözlerin içine bakarak

"Bak eğer anlatmak istemezsen anlarım ama. Artık biraz daha içine atarsan patlayacakmış gibi duruyorsun. Bence biraz dinlen ve sonra"

"Hyung çok yoruldum. O adam kardeşimi öldürdü. Annemi öldürdü ve... Ve artık benim de dayanacak gücüm kaldı diyemem. Canım çok açıyor o adam bana her dokunduğunda..."

YoonGi'nin gözleri sonuna kadar açılmıştı. Şok olmuştu çünkü. Arkadaşını zaten o eve göndermek istemiyordu ama... Ama o adamın o kadar ileri gideceği hiç aklına gelmemişti. Belkide yanlış anlamıştı. Emin olmak istercesine arkadaşının yanına gitti ve sarıldı. Taehyung resmen titriyordu

"Dokunduğunda? Seni dövüyor mu yoksa..? Bak hemen yanıma taşın artık orada kalmana izin veremem"

"Hyung o zaman sana da saldırır. Zaten artık yanına gelsem bile eskisi kadar neşeli olabileceğimi sanmıyorum. Canını sıkarım sadece"

Taehyung YoonGi'nin asıl sorusuna yanıt vermeden su içmek için mutfağa doğru yürüyordu ki YoonGi çocuğun boynundaki izleri gördü. Ne yapıyordu bu adam!

"Taehyung o adam sana ne yapıyor?"

YoonGi arkadaşının yanına gitti ve cevap beklercesine arkadaşının yüzüne baktı.

"Hyung sadece vurdu. Benimde zoruma gidince buraya geldim işte"

"Sana inanmıyorum bana gerçekleri anlat"

Taehyung yaşlı gözlerle YoonGi'nin gözlerine baktı

"O....o bana d..dokundu hyung..."

YoonGi hemen arkadaşına sarıldı. Taehyung artık hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı. YoonGi Taehyung'un o halini görmemek istediği için kendine iyice çekti ve sanki biraz daha zorlasa yok olacakmış gibi düşünüp biraz rahat bıraktı. Taehyung'un da sesi titriyordu her konuştuğunda

"Canım çok acıyor hyung... O döndüğünden beri canım çok acıyor. Kurtar beni... Lütfen"

YoonGi sanki arkadaşı küçük bir bebekmişçesine arkadaşının başını okşadı

"Kurtarıcam. Sana söz veriyorum seni kurtarıcam ve o pisliği kendi ellerimle öldürücem"

İkisi öyle ağlarken kapı çaldı. Taehyung büyük bir korkuyla kapının yanına gitti. YoonGi'nin içeride olduğunu kesinleştirdiğinde kapıyı açtı ve karşısındaki babasına ağlayan gözlerle baktı. Bu adama olan nefreti her geçen saniye daha da artıyordu. Kapıyı tam açmadan dışarı çıktı. Babası ona büyük bir tokat atmıştı.

"Umarım onunda altına girmemişsindir pis sürtük. Tıpkı annen gibisin. Hemen eve dönüyoruz!"

YoonGi hemen kapının önüne çıkmıştı. Karşısında o adamı görünce bütün sinirleri gerilmişti. Adam çocuğunun kafasını sağa doğru ittirip YoonGi'nin yanına gitmişti.

YoonGi tam adama vurmayı düşünüyordu ki adam daha hızlı davrandı ve YoonGi'nin karnına büyük bir yumruk attı.

YoonGi canı çok yansa da arkadaşını yine o adamın eline veremezdi. Eliyle tuttuğu karnını bırakıp adama saldırmaya başladı. Onlar böyle kavga ederken diğer Taehung' un daha önceden aradığı arkadaşları da oraya gelmişti.