Arrange Marriage With My Enemy [COMPLETED]

•|SIXTY_EIGHT|•

||AMWME||

MAXWELL'S POV.

As soon as i hear my sisters in the hospital ay agad kong kinontak sila mommy at pumunta na sa ospital na yun

“Richard!” Tawag ko nung nakita ko sya at si JC sa labas ng emergency room, Para silang mga zombie sabpagmumukha nila, na mas ikinakaba ko “Si Rebecca!?” kinakabahan kong tanong

“Halos isang oras na si Rebecca sa loob ng emergency room, wala pa ring lumalabas na doctor” alalang sabi ni Richard

“A-ano!?Teka ano bang nangyari!?” Halo halo ang nararamdaman ko ngayon, Inis at Kaba

Kinwento ni JC sakin ang lahat, hindi ko naman mapigilang masuntok ang pader

“Max..” -Richard

“NASAAN ANG BABAENG YUN!?I SWEAR!!!BUBUGBOGIN KO YUN!” Galit kong sigaw agad naman akong pinatahan ni Richard at pinaupo

“NURSE PAKI READY ANG ICU PLEASE!”

“YES DOC COPY!”

“BILISAN NIYO!”

“DALI NA!”

“OPO DOC!”

Agad naman kaming naalerto at napatayo dahil nagkagulo ang nasa emergency room, natataranta ang mga nurse at doctor, takbo dito takbo dun

Kaya bigla nalang kaming kinakabahan, Pero halos umalis na ang kaluluwa sa katawan ko nung nakita namin si Rebecca laying on the hospital bed, with her pale skin and face, At minamadaling dinala sa ICU kaya agad ko namang nilapitan ang isang doctor at kinwleyohan ito

“D-DOC!!A-ANO PO ANG NANGYARI SA KAPATID KO!?”

“A-are you related to the patient?” tarantang tanong ng doctor

Potangina doc?Anong klaseng tanong yan!?

“A-ay, I'm sorry miss, t-that was a stupid question, but please excuse me for a while, the patient is turning pale, nanlalamig na sya, and as her situation I can't lie that she's okay, Her situation is very dangerous, Please excuse me” pagkaalis ng doctor ay hindi ko naman mapigilang mapaupo sa sahig

“M-max” ramdam ko namang umupo rin si Richard at inakbayan ako

“S-si Rebecca--Potangina” naiiyak kong sabi

agad naman akong niyakap ni Richard

“*sniff sniff* Potangina Richard, Bakit ba nagkaganun si Rebecca!?” inis kong sabi habang umiiyak

Bakit ba sa lahat ng tao si Rebecca pa!?Potangina talaga!!

“R-richard magiging okay naman si Rebecca diba?U-uwi sya kasama natin d-diba?” umiiyak kong sabi

“*Sniff* O-oo naman!S-si Rebecca pa!M-malakas yun!”Naiiyak na ring sabi ni Kuya

napaangat naman ang tingin ko, at napatingin ako kay JC na ngayo'y nakaupo habang umiiyak, Kaya kumalas naman ako sa yakap ni Richard, tinignan naman niya ako at dinuro ko si JC kaya tumango lang sya at tumayo ng maayos tapos lumapit ako kay JC at niyakap ito

Para ko na ring kapatid ang lokong to, Sa araw araw ba namang palaging nasa bahay nung sila pa ni Rebecca, At ramdam na ramdam ko pa rin na mahal niya ang kapatid ko, Galit ako sa gagong to, Pero naiintindihan ko rin naman siya

“A-ate s-sorry..” Halos nabiyak ang puso ko ng biglang inilabas ni JC lahat “A-alam ko na may trauma si Rebecca nun *Sniff* P-pero hindi ko sya napigilan, Kung sana--Kung sana lang pinilit ko syang wag pumunta dun--Potangina JC!!TANGINA MO!!*Sniff*K-kasalanan ko to--S-sorry--” niyakap ko sya ng mahigpit