"En iyi arkadaşlar yıldızlar gibidir karanlık çöktüğünde ortaya çıkar" Saatlerdir aklımda bu söz var, dışarda atıştıran yağmurdan gözlerimi de alamıyorum neden bilmiyorum. Önümden Arda geçince daldığımı yeni anladım gözlerimi Ardanın gittiği yöne doğru kaydırdım dersteydik, herkes resimlerini çizerken tebessüm ediyordu neden peki benin aklıma hiçbir şey gelmiyordu tam önüme dönücektim ki bana doğru bakan kadını fark ettim, kadın bana hafif bir tebessüm etti, bende ilk defa o gün güldüm sonra yurt sahibi yani Elif Hanım arkasından gelip kulağına bir şey fısıldadı ardından Elif Hanım ve kadın kapıdan çıktılar kadının gözleri bana inanılmaz derecede tanıdık geliyordu kadının ardından bende sınıftan çıktım biliyordum o gözler....Bir tek anneme ait olabilirdi koştum,Elif Hanımın konuşmasını duydum "Burdan hemen defol!" Ardından o kadının sesi "ona iyi bak " ve bir kapı kapanış sesi daha hızlı koştum nefesim kesilene kadar...Arkasını dönen Elif Hanım beni gördü aldırış ettim mi? HAYIR! Koşmaya devam ettim Elif Hanım beni kolumdan yakalayana kadar bağırdım çünkü emindin o benim annemdi kafamdaki soruları yanıtlamam gerekiyo yoksa ben bu dolulukla yaşayamam Anne! Anne! ANNE! Duymadı... Elif Hanım beni sakinleştirmeye çalışıyordu " Gece o gitti..." (nebiçim sakinleştirme bu bikere) orada olduğundan emindim bu kadar çabuk gidemezdi " hayır gitmedi o orada!!"
Kendimi bi anda Oya tarafından dürtüklenirken buldum. Oya benim en yakın arkadaşımdı,her gece böyle olurdu.Benim çığlıklarım onu uyandırır ve o da beni uyandırırdı, yorulduğunu biliyodum ama o her gece usanmadan devam ediyordu." Al iç şunu" Oya elindeki suyu bana doğru uzatınca sanki 40 yıl boyunca su görmemiş gibi kana kana içtim suyu. Oya bardağı alıp yanımdaki minik masanın üstüne koydu boğazını temizledi " Yine aynı rüya mı?" diye sordu Evet, yine aynı rüyaydı ağır ağır başımı salladım. Onu rüyamda görüyordum ama uyandığımda...Yüzünü hatırlayamıyordum "Nefret bişey bu " içimi çektim ve başımı geriye yasladım. Damlada yatağına doğru yöneldi bende başımı yanımda duran pencereye çevirdim.
Orda tam benim penceremden içeri bakan birisi vardı beni izliyordu acaba beni veya Oyayı görmüş müydü? Neden baktığımı sorar şekilde avucumun içini tavana bakıcak şekilde aynı anda başımıda öne doğru salladım anlamış olucak ki arkasını dönüp gitti Oya arkamdan "Gece ne oldu niye başını öyle salladın ? " önemsiz birşeydi söylemeye gerek yoktu "önemli değil ,birşey değil yani" biliyodum benim sözüme aldırış etmiyecekti ve eninde sonunda öğrenecekti ama "tamam o zaman " diyip yattı bense gereksiz bir nedenle o çocuğu düşünüp uykuya daldım...
Biliyorum çook kısa bir bölüm oldu ama ilk kitabım olduğu için kendimi geliştirmeye çalışıcam...Bu arada size biraz fikir soruyum evet şimdi aradan 1 hafta geçer yorum bolümü 0 sjsjjs neyse umarım seversiniz... :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güneşi Söndürmem Gerek
Romance" Gece, yaşadığı bir olay sonucu hayatı değişiyor bu olay ona bir hasar bırakıyor...Küçükken annesi tarafından terk edilen gece yurtta annesinin bir gün geleceğini hayal ederek bekliyor...Bir kadin gelip onun hayatını değiştiriyor..."
