SPG 4: SECRET PLEASURE

CHAPTER 3

CHAPTER 3

HE DIDN'T EVEN GIVE her a glance. He was too cold that it sends up her spine until now. Her lips parted to say something but she found herself licking her own lips. Nanatili lang siyang nakatayo sa likod ng saradong pinto. Pinagpapawisan na rin ang kanyang mga kamay na kinuyom niya.

She clears her throat. "So, uh," she stutter, she felt uncomfortable. She just realized that coming here now is not a good idea. Ngayon niya lang napagtanto ang ibig sabihin ni Tito Alfred. She and him, alone in this small house ay isang pagkakamali.

"So, you just realized it now, little girl?" He glared at her. She looked down to get away from his intense stare, but his face was blanked. "This is not a good idea, you know? Coming here in the middle of the night and wants to take care of me. Nag-iisip ka ba?"

She was about to say something but his stare intimidates her, so napakagat-labi na lang siya.

"Anyway, you're already here. Ano pang magagawa ko?" He said codly and turned his attention back to the tv.

She couldn't move nor speak. Masyadong malakas ang kabog ng kanyang dibdib habang hindi siya makapag-isip ng tama.

Her heart beating so fast loudly as he coldy look at her and their eyes met. "Why are you still standing there?" He said. "Tatayo ka lang ba diyan hanggang sa mag-umaga."

Napapitlag siya, then she went over to the couch, sitting down as far away from him as she could. Ayaw niyang marinig nito ang malakas na tibok ng kanyang puso. So, he'd not notice how his presence could affect her whole being.

"Doon ka na matulog." Turo nito sa katre na may kutson. "I'll sleep here."

"Dito na lang ako. Wala namang problema sa'kin kung dito ako matutulog," she said, softly. "Dapat ikaw ang matulog d'on dahil ikaw ang may sakit."

"Wala akong sakit, napilayan lang." Pagtatama nito sa sinabi niya. "Will you look at me? Kanina ka pang nakatingin sa baba. Ano bang meron sa sahig?"

Nag-angat siya ng tingin at nagtama ang kanilang mga mata. This time, hindi na niya magawang bawiin ang kanyang mga mata sa mata nito.

"Matulog ka na. May kumot na d'on. Kung naiinitan ka, buksan mo lang 'yung bentilador." wika nito saka inaayus ang unan at kumot na nasa tabi nito.

"Baka ---"

"What?!"

Iniisip niya na baka hindi ito makatulog dahil maliit ang sofa para sa binata. Mukhang mabanas pa at baka papakin pa ito ng lamok.

Umiling siya saka tumayo. "Matutulog na ako," aniya at humiga sa kama. Kinumutan niya ang sarili habang nakatingin sa kisame.

Nakita niya sa gilid ng kanyang mga mata ang binata. Pinatay nito ang tv saka nahiga. Binuksan niya ang electric fan na maliit saka pinikit ang mga mata.

Ngunit hindi makatulog si Candice. Iba't ibang posisyon ng pantulog ang kanyang ginawa ngunit hindi pa rin siya dinadalaw ng antok. Maya't maya ang pagsilip niya kay Azrael. Nakapikit ito habang ang isang braso ay nasa noo nito at ang kabila ay nasa tiyan.

"Sleep, little girl," maawtoridad na wika nito.

Paano nito nalaman na gising pa siya? Hindi naman ito nakatingin sa kanya. Tila malakas ang pakiramdam nito.

She pouted. Tinawag na ulit siyang little girl. Mukha ba talaga siyang bata. Iniisip ba nito na ang bata pa niyang tingnan sa edad niya ngayon.

She took a deep breath. "Are you sure you'll be okay to sleep there?" Mahina niyang tanong. "W-we can share your bed beside it's too uncomfortable sleeping there."