თითქმის უკვე ერთი წელი გავიდა რაც ქმარს დავშორდი მართალია საკმაოდ დიდი და რთული ნაბიჯი იყო ჩემს ცხოვრებაში მაგრამ გავუმკლავდი და დავძლიე,მას მერე არ მყვარებია რადგან ვერ წარმომედგინა ისევ იგივე.ხმაურიანი დაშორება იყო რომელიც მთელმა მედია სივრცემ რამოდენიმე საათში აიტაცა იდებოდა სხვადასხვა უარყოფითი სტატიები სხვადასხვა ჟურნალისტები მოდიოდნენ და მთხოვდნენ ინტერვიუს მაგრამ მტკიცე უარით ვაბრუნებდი ყველას. ამ დღის შენდეგ თითქოს ყველაფერი გაჩერდა ჩემს ირგვლივ რამაც მომადუნა და დამღალა კიდეც რაღაც ახალი მინდა აი ისეთი რითაც შევძლებ დროის გაყვანას.ლეპტოპი დავხურე და აივანზე გავედი.ლექსი მამასთან ერთად ეზოს კარებთან იდგა და საუბრობდნენ,გამეღიმა და ოთახში შევბრუნდი.სააბაზანოში შევედი და ვიბანავე,თითქოს დავმშვიდდი სულიერად ისე მსიამოვნებდა ნაზი თბილი წვეთები სხეულზე.ტანი გავიმშრალე და ტანსაცმელი ჩავიცვი მალე კაფე უნდა გავაღო დღეს აღწერა გვაქ და ბევრი საქმე მაქ
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
ოთახიდან გავედი და დედას მივესალმე რომელიც ყვავილებს რწყავდა და ლამაზი სიტყვებით ამკობდა -დეე რამდენიხანია მათთან არ მოსულხარ -ხო ტიფო მგონი ჯობს ძველ ცხოვრებას დავუბრუნდეთ,მითხრა და ლოყაზე ვაკოცე. -არ ისაუზმებ? -ლექსის დაველოდები -მან უკვე ისაუზმა სამსახურში მიდის -გარეთაა -კიარას ელოდება -კიარა? ეგ ვინარი?ვთქვი და კრუასანი ჩავკბიჩე -აი ვინც მამაშენთან ერთად არის ჯონი მაგის შვილია კიარას მენეჯერი -უი რაკაია ანუ გავიცნობ -ხოო.შენ სამსახურში არ მიდიხარ? -კი დღეს აღწერა მაქ -არ გიფიქრია ძველ სამსახურს დაუბრუნდე -დე კაი რა -რა კაი რა ტიფო? -არშემიძლია! -რატო? -დედა! არმინდა ამის გახსენება მე ვეღარასდროს დავხატავ და დავურკავ -ტიფო კი მაგრამ... -არანაერი მაგრამ დედა ვსო ეს საკითხი აღარ განიხილება.ოთახი უკმაყოფილო სახით დავტოვე და კაფისკენ გავეშურე.მილიონჯერ მაინც მაქვს დედასთვის და არამარტო დედასთვის ახსნილი, რომ მე ხატვას ვეღარ დავუბრუნდები განა მე არ მინდა უბრალოდ არ შემიძლია ვერ ვიმორჩილებ ხელებს.მანქანა გავაჩერე და კაფეში შევედი საქმე თავზე საყრელად მქონდა ამიტომ თმა ავიწიე და საქმეს შევუდექი. Lexi's pov უკვე ნახევარსაათზე მეტია კიარას ველოდები და როგორც იქნა გამოჩნდა.მანქანა სახლთან გააჩერა და ეზოში შემოვიდა -როგორც იქნა -ბოდიში რა შევყოვნდი -კარგი წავიდეთ? -კიი აბაა,მანქანაში ჩავჯექით და კომპანიისკენ ავიღეთ გეზი -აბაა მეტყვი კომპანიაში რა გინდა? -ლუისი მომენატრა და სიურპრიზი უნდა გავუკეთო -ვაუუ ეს უკვე მომწონს. ნახევარსაათში კომპანიაში ვიყავით,კიბეები ავიარეთ რადგან კიარასაც ეშინია ლიფტის და კაბინეტში შევედი კიარა კი ლუისთან წავიდა.შევედი თუ არა ჰარიმ დამიძახა და მასთან მომიწია მისვლა. Harry's pov 40 წუთი დააგვიანა ლექსიმ ალბათ ყავაზე შეყოვნდა,ვერ ვისვენებ რომ ვერ ვხედავ მენატრება.განანებ ლექსი ვუდ ამ არჩევანს განანებ.როგორც იქნა ლიფტის კარები გაიღო.ლიფტიდან კიარა და ლექსი გამოვიდა ერთმანეთს მოეხვივნენ და გაიფანტნენ.როგორი ლამაზია დღეს ლექსი ღმერთო ახლა მასზე მაკოცნინა და არმინდა არაფერი,ლექსის დავუძახე და ლოდინი დავიწყე.აი ისიც რამოდენიმე წამში ლექსი ჩემ წინ იდგა
