Boxing class [punk h.s.]

{ 3 }

Tori

Ik sla weer tegen de boks zak aan, mijn bokshandschoenen raken steeds het midden van de zak. Ik krijg een branderig gevoel in mijn armen, dat betekend dat ik goed bezig ben. Harry staat met zijn armen over elkaar naar mij te kijken. Ik neem een kleine pauze en neem een slok van mijn water.

‘’Ga verder, toekomstige boxer kampioen.’’ Roept Harry.

Ik reageer niet en neem nog rustig een slok van het koude water. Ik doe mijn handschoenen weer aan en ren terug naar de boks zak, dit is een wedstrijd, ik moet winnen van de andere mensen die hier zijn.

‘’Stop, stop heel even.’’ Harry loopt naar me toe en pakt mijn arm beet.

‘’Je moet zo slaan.’’ Hij maakt een paar keer met mijn arm een bepaalde beweging, zodat ik snap wat hij bedoeld.

‘’Oké.’’ Ik sla op de boks zak in dezelfde beweging als Harry net voordeed, de zak begint zacht te schommelen.

‘’Je moet ook zo gaan staan, zo sta je sterker en val je minder snel om.’’ Legt hij uit, terwijl hij voordoet hoe ik moet staan.

Ik zet mijn ene voet naar voren en mijn andere naar achteren, mijn handen hou ik voor mijn gezicht voor eventuele stoten die ik zou kunnen ontvangen in een wedstrijd.

‘’Goedzo, alleen je benen staan te ver uit elkaar.’’ Harry loopt naar me toe, hij plaatst zijn ene hand op mijn schouder en zijn andere hand bij mijn dij, hij duwt mijn achterste been iets naar voren.

Zijn handen waren zacht, maar ook ruw. Ik hou daarvan. Ik haal diep adem als hij mijn voeten in een bepaalde richting zet, zijn hand glijdt van mijn dij steeds verder naar beneden langs mijn been.

‘’Oké, dit is goed.’’ Zegt hij. ‘’Probeer het nog eens.’’

Ik adem uit en sla weer op de boks zak in de beweging die Harry voordeed. Het is een week geleden dat ik ben begonnen, dit is mijn tweede les dus, maar het voelt alsof ik opeens veel beter ben. Harry loopt terug naar de plek waar hij net stond en kijkt weer hoe ik op de boks zak insla.

*

Nog geen twintig minuten later was onze het tijd om de boksring in tegaan. Harry houdt het touw omhoog zodat we er beide onderdoor kunnen.

‘’Je weet vast wel hoe het werkt in de ring.’’ Zegt hij.

We beginnen met het stukje dat je samen met tegenstander rondjes om elkaar heenloopt. Harry houdt zijn boks handschoenen voor zijn gezicht, ik wacht op het teken van hem dat ik mag slaan.

‘’Begin maar als je er klaar voor bent.’’ Zegt hij, meteen haal ik uit. ‘’Zo moet het, ga door!’’

Ik doe mijn hand schoenen weer voor mijn gezicht en haal nog een keer uit. Harry zet een stap opzij waardoor ik mis sla.

‘’Kom op Tori, laat zien wat je in je hebt.’’ Zijn stem is luider en mijn armen beginnen weer te branden.

Wanneer ik dat voel, weet ik dat ik het goed doe. Ik sla en Harry ontwijkt mijn slagen, zo gaan we door tot een ander paar de boks ring in moet.

Ik stap uit de ring en loop richting mijn locker. Ik zweet me kapot en voel me enorm vies. Ik pak mijn kleren uit de locker en loop naar de kleedkamer om snel even een douche te nemen. Er is geen warm water, dus ik moet het doen met koud water.

Wanneer ik uit de douche kom, wikkel ik een handdoek om mijn lichaam heen en loop richting de plek waar ik mijn kleren had neer gelegd. Ik verstijf als ik de deur open hoor gaan en weer hoor dichtvallen, er is iemand binnen. Ik loop snel een pashokje in, hier ben ik veilig.

Als ik mijn broek aantrek, voel ik Harry’s zijn warme handen weer op mijn been. Het laat me huiveren, ik kleed me snel aan en loop weer richting mijn locker.

‘’Je deed het goed vandaag Victoria, je ziet duidelijk dat je jezelf verbeterd hebt.’’ Zegt de coach terwijl hij me een schouder klopje geeft.

‘’Bedankt coach.’’ Ik lach.

‘’Nou, tot morgen.’’ Hij glimlacht. Ik open de deur om buiten te kijken of mijn moeder er al is.

Het was een stuk zonniger vandaag dan het de afgelopen tijd was. Ik ruik rook, ik kijk opzij en zie Harry die tegen de muur aanleunt met een sigaret in zijn mond.

‘’Is roken niet slecht voor je ?’’ Vraag ik hem. Hij kijkt me aan.

‘’Ik weet slechtere dingen.’’ Reageert hij.

‘’Zoals wat ?’’ Vraag ik hem weer, hij kijkt me aan een grijnst, de rook verlaat zijn neusgaten.

‘’Waar kijk je naar ?’’ Vraag ik. Hij likt zijn lippen voordat hij weer wegkijkt.

‘’Niks.’’ Reageert hij. Voor ons stopt een auto, mijn moeder.

‘’Doei.’’ Zeg ik, het enige wat hij doet is knikken.

Ik stap in mijn moeders auto. Oke, dat was best wel vreemd