CHAPTER 4: MY CURIOSITY TURNS INTO A DISASTER

4 2 0
                                    

ISHA'S POV

Hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil iniisip ko parin yung nangyare dun sa babae hanggang ngayon iniisip ko parin yung dahilan kung bakit niya o nila gagawin yun sa kanya. Medyo masakit pa yung ulo ko ngayon pero maaga akong umalis ng dorm.

Bumili lang ako sa canteen ng tinapay and milk tas umalis na din. Sobra kasi talaga akong nacucurious sa nangyare sa babae bukod dun sabi ni iya sinadya daw syang itulak bakit kaya niya o nila nagawa yun. Wala pang kaistu estudyante sa hall kaya Malaya akong nakagalaw.

Kahit nakauniform ako ay pinuntahan ko ung lugar kung saan nahulog yung babae, wala akong nakitang kahit na ano man doon sunod Kong pinuntahan yung lugar na binagsakan medyo magubat konti dito dahil labas na to ng school, ndi pa ako nakakalapit dun sa lugar Ay may naririnig na akong dalawang lalaking naguusap

"pare nagimbestiga na yung mga police at base sa imbestigasyon nila sinadya ang pagkahulog ano ang gagawin natin" tanong ng isang lalaki

"ano ka ba wag kang matakot dahil Hindi nila malalaman na tayo ang gumawa nun, ndi nmn tayo estudyante ng school na to at isa pa walang magiisip na tayo ang may gawa nun, walang nakakakilala sa atin" sabi nmn ng isa pang lalaki

kinilabutan ako sa narinig ko aalis na sana ako ng tahimik kaso bigla akong natumba

"pare ano yun" tanong ng isang lalaki dahan dahan akong tumayo, tatakbo na sana ako kaso biglang may humawak sa buhok ko

"oh miss saan ka naman pupunta ayaw mo bang manatili muna dito usap muna tayo" nakakatakot na sabi nung lalaki

"demonyo ka pumapatay ka ng inosenteng babae" matapang na sabi ko

"wag kang magsasalita kung wala kang Alam" Mas lalo nya pang hinigpitan yung hawak sa buhok at sobrang sakit nun.

Tinuhod ko sya at sinuntok sa mukha kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na makatakbo

"ahhhhhhh Mario habulin mo yung babae" sigaw nung lalaking tinuhod ko

Dahil maaga pa wala akong mahingan ng tulong. Hindi ko din Alam kung saan ako pupunta basta takbo lng ako ng takbo. Nang makalayo layo na ako Ay huminto ako sa isang puno dun ako naupo

"miss lumabas ka na jan ayaw mo bang magkape muna" nang marinig ko iyon Ay muling nanginig ang mga tuhod ko Hindi ko Alam yung gagawin ko

"huli ka at San ka naman pupunta ha"

•••°°•••

Ahhh ang sakit ng ulo ko ndi pa nga ako nakakarecover sa pagkakatama ng bola sa ulo ko ngayon kahoy naman buti nga Hindi nawala ung mga memory ko eh.

WHO ARE YOUWhere stories live. Discover now