Are you sure?

I don't need you

Zawgyi

ရံုးခန္​းရဲ႕အလုပ္​စားပြဲ​ေပၚမွာ စာရြက္​စာတမ္​း​ေတြနဲ႔အလုပ္​႐ႈပ္​​ေနတဲ့သူတစ္​​ေယာက္​.....

အခ်ိန္​အားျဖင္​့ ၁၂နာရီ ထိုးလုနီးနီး...တစ္​နည္​းအားျဖင္​့ဆို​ေသာ္​ ​ေန႔လည္​ထမင္​းစားခ်ိန္​​နီး​ေနၿပီျဖစ္​သည္​။

သို႔​ေသာ္​လည္​း အလုပ္​​ေတြက လက္စ​သက္​လို႔မရ​ေအာင္​မ်ား​ေနသလို ျမန္​ျမန္​အၿပီးသက္​ရမွ​ေၾကနပ္​ႏိုင္​မည္​့စိတ္​​ေၾကာင္​့ အလုပ္​ကိုသာအာရံုစိုက္​၍လုပ္​​ေနမိသည္​။

'သူ​ေ႒း ....Jimin ​ေရာက္​​ေနတယ္​....ဝင္​ခိုင္​းလိုက္​ရမလား'

အတြင္​း​ေရးမႉး Namjoonရဲ႕အသံ​ေၾကာင္​့ စိတ္​ကပို႐ႈပ္​လာရသည္​။ Jimin ဆိုတဲ့ အသံၾကားတာနဲ႔ စိတ္​ၾကည္​​ရင္​​ေတာင္​ ခ်က္​ခ်င္​းစိတ္​႐ႈပ္​​ေစသည္​့အတြက္​ ခုလိုခ်ိန္​မ်ိဳးဆိုပို​ေတာင္​ဆိုးရြား​ေသးသည္​။

*အဝင္​မခံနဲ႔....*

​ေျပာၿပီးလုပ္​လက္​စ စာရြက္​စာတမ္​း​ေတြကိုသာဆက္​စစ္​​ေနလိုက္​သည္​။...

*namjoon....ထမင္​းသြားစားမယ္​ဆိုသြားစား​ေလ...*

Yoongiရဲ႕စကား​ေၾကာင္​့ namjoonလႈပ္​လႈပ္​ရြရြျဖစ္​လာသည္​။ ဗိုက္​ဆာ​ေနပင္​မဲ့ yoongi မ ထ​ေသးတာ​ေၾကာင္​့ မ႐ွိတဲ့အလုပ္​ကို႐ွာၾကံၿပီး စာရြက္​​ေတြဟိုလွန္​ဒီလွန္​လုပ္​​ေနတာ...

'Nae သူ​ေ႒း....ဟို...သူ​ေ႒းအတြက္​လဲ Jimin က ထမင္​းခ်ိဳင္​့နဲ႔အျပင္​မွာ​ေရာက္​​ေနၿပီ​ေနာ္​'

*ျမန္​ျမန္​စားၿပီးျမန္​ျမန္​ျပန္​လာခဲ့*

စာရင္​း​ေတြခ်​ေရးထားတဲ့ computer screen ကိုအၾကည္​့မခြာဘဲ​ေျပာလာတဲ့ Yoongi​ေၾကာင္​့ Namjoon အ႐ိုအ​ေသ​ေပးကာထြက္​လာခဲ့လိုက္​တယ္​.....

အမွန္​ဆိုရင္​ yoongi က namjoonကိုအားနာ​တာ​ေၾကာင္​့ သူနဲ႔အတူထမင္​းသြားစားဖို႔စဥ္​းစားခဲ့ပင္​မဲ့ အျပင္​မွာJimin ​ေရာက္​​ေနတယ္​ဆိုတာ​ေၾကာင္​့ namjoonကိုသာ ​ေပးသြားလိုက္​တာျဖစ္​တယ္​.....

သူ႔ရဲ႕အားနာတတ္​တဲ့စိတ္​က အျခားသူ​ေတြအ​ေပၚထား႐ွိတတ္​ပင္​မဲ့ Jiminဆိုတဲ့ လူသားအတြက္​​ေတာ့ လံုးဝကို႐ွိမ​ေနပါဘူး....