I'm Still Into You

Chapter 4 - Meeting the Nerd

♠Alexander♠

Nang makita ko siya, parang gusto ko siyang yakapin. Nang umiyak siya, I want to wipe her tears. Pero hindi ko magawa. Natatakot ako. Nakikita ko pa rin kung paano niya ako nasaktan noon. I just can't forget it. Natatakot akong sumugal... muli...

Damn! I hate this feeling.

"Can you just forget what she did to you? You can start again." Nabigla ako nang biglang pumasok si Dylan.

"Wag ka nang makialam Dylan. Stop acting like you know my pain.", seryosong saad ko.

"And stop acting too that you know her pain." Sabi niya. "Tsk. Tapos sinabihan mo pa siyang nilalandi ako. How cruel is that, bro!."

"Totoo naman diba? Kanina lang ako doon sa pinto at nakita ko siyang pumasok. I heard your conversation at may bar pa? Tapos ililibre ka pa bukas?"

"Wait, are you jealous Alexander?", pilyong saad nito.

"N-no. Why would I?" Tsk. Why I am stuttering?

"I can see it in your eyes, Alexander, you still love her. I know you.", sabi nito.

"I already move on, Dylan. Maybe... Maybe."

"Maybe, what?", tanong nito.

"Wala ka nun." Sabi ko at umiwas ng tingin. Dylan has this ability na kaya kang basahin when you will have an eye contact with him. And I hate it!

"You should forgive her baka darating ang araw na mawala siya sayo, again. And you would regret the chance of having her.", saad nito at umalis rin.

Do I still love her? Hindi naman siguro, inaamin ko may naramdaman akong kakaiba kapag nakikita siya at yun ay hatred, galit sa ginawa niyang pang- iwan sa akin. But still this strange feeling, feels the same.

Pero hindi ko kayang magalit sa kanya... Damn! Nakakabobo...

I check the paper bag she left. It was full of french fries at may note pa. She really knows my favorite.j

Hi Ale, Cheer up. Wag masyadong pastress. Mabawasan ang kagwapuhan mo. Ay hindi pala, lalo pang madagdagan, magiging hot ka. And sorry rin sa lahat. Sige Kainin mo yan. Paborito mo lahat iyan.

Love, KYR

I just feel myself smiling. Ughhh. This can't be.

I spent two years of assembling myself at agad agad ring magigiba. No. I should stop this hanggat maaga pa.

♥Kahil♥

"Pwedeng patabi?"

Nagulat ako ng may biglang nagsalita sa may likuran ko. And I know where that voice came from.

"Papatayin mo ba ako Dylan? Baka magkaroon pa ako ng heart attack eh may heart ache na nga ako.", sabi ko at sinamaan siya ng tingin.

"Hehehe. Sorry.", paumanhin niya. "Ayyy ako na lang ang hihingi ng pasensiya sa ginawa ni Ale sayo. Indenial pa rin kasi siya.", dagdag niya.

Ngumiti lang ako ng tipid. Buti pa si Dylan ang bait. Bakit hindi na lang siya ang gusto ko? Baka naman gusto niya rin ako.

Assuming!

"May sasabihin sana ako sayo Ysabelle. If okay lang.", sabi nito at napakamot ng ulo. Ang cute.

"Spill it.", sabi ko at binigyan siya ng matamis na ngiti.

"'Wag na nga lang." Tanggi niya.

"Sige na. Ano ba iyan?" Pamimilit ko sa kanya pero tanggi lang siya ng tanggi.