Ίλλιγγος

Κεφάλαιο 6: Εμπνευση

Ξυπνώντας έκανα μερικές δραματικές κινήσεις τεντώματος, γιατί έτσι ρε αδερφέ, σηκώθηκα και κοιτώντας έξω απο το παράθυρο είδα την απέναντι πολυκατοικία και παρατήρησα πως στο απέναντι παράθυρο ξεχώριζαν λευκές τούφες πάνω στα κυανά σεντόνια της γειτόνισσας. Μάλλον η Ελλη θα'ναι αναλογίστηκα και ασυναίσθητα άφησα ενα γελάκι. Ντύθηκα, βγήκα, κλείδωσα πόρτα, γυρνάω. Ε; Τι είναι αυτά; Σκέφτηκα, ΠΟΛΥ έκπληκτος.

Μια ολόκληρη στοίβα με κούτες έξω απο το 8. Κάθησα ενα λεπτό ξύνοντας το κεφάλι μου. Α ναι μπραβο και χθές ήταν εκεί απλά εγώ έχω μνήμη ελέφαντα. Ε τι πια; ποσο είχα πιεί; μα σχεδόν τιποτα. Με τύλιξε η Ελλη με τα κάλλη της, θα έλεγε η Πηνελόπη. Τι είμαι μωρέ για να με τυλίξει; πιτόγυρο; ή δώρο; Ναι Μάλιστα, ανυπομονώ να γνωρίσω τον νέο μου γείτονα. Ανυπομονω; Αμα είναι κανένας γεροξούρας; Με ιδρωμένο φανελάκι και καραφλίτσα; Κρύος ιδρώτας με έλουσε. Χαχ αστειάκι ιδρώτας-ιδρώτας, αηδία. Απο την άλλη βέβαια,  μπορεί να έρθει κάτι καλό αν και πολύ αμφιβάλλω. Ξέρετε καμία ακόμα αιθέρια υπαρξη. Αλλα ΠΟΛΥ αμφιβάλλω  Μάλλον κανένας ιδιότροπος γείτονας θα μου λάχει. Απο αυτούς που σου κάνουν φασαρία για τη φάσαρια. Είχα καποτε έναν. Μου την έλεγε γιατί αλλαζα συχνά κοπελες και έκαναν φασαρία. Ωραίες εποχές. Αφού σταμάτησα να στέκομαι εκεί σαν το κούτσουρο, επανήλθα στην πραγματικότητα. Βγήκα έξω να πάρω καφέ και σκέφτηκα πως το πράγμα δεν προχωράει. Δηλαδή δεν γίνεται. Αυτό είναι πολύ σοβαρό. Πως είναι δυνατόν να σου βάλουν ζάχαρη όταν προφανώς τον ζήτησες σκέτο. Ελεος. Πήγα πίσω να τρομάξω λίγο τον καημένο υπάλληλο. Ε εντάξει το ευχαριστήθηκα. Του παρηγγειλα μετά έναν σκέτο διπλό εσπρέσσο. Ηταν λίγο λιγότερο πικρό απο αυτά που μου έκανε η πρώην μου. Αστειάκι. Οχι τόσο, όταν είχαν γίνει όλα αυτά ήμουν συντετριμμένος, όπως και να το κάνεις, την ήθελα αρκετά για να τη συγχωρέσω που με απάτησε μέσα στη μούρη μου, αλλά αυτή οχι αρκέτα για να με δεχθεί πίσω. Εγώ έχασα κάποια που δεν με ήθελε, εκείνη έχασε κάποιον που θα της έδινε τη ζωή του. Ποιός πραγμάτικα είναι χαμένος; Ετσι λοιπόν η Δανάη. Τέλωσπάντων πρέπει να αρχίσω να γράφω γιατί έχω αραχνιάσει. Α ναι, δε σας το εχω πεί αλλά είμαι πάρτ-τάιμ συγγραφέας μα τα πρότζεκτ μου παραμένουν στασιμα. Αλλά ουσιαστικά συντηρούμαι απο διάφορα σενάρια που πουλάω και κάποια χιουμοριστικά,γεμάτα ειρωνία αρθράκια στο, ίσου μέτρου ειρωνίας με το μπλόγκ μου που τα ανεβάζω. Ειναι απίστευτη η τεχνολογία τη σημερινή μέρα