Who Will It Be (One Direction, 5SOS)

Part 5

We komen aan op een plek, ik stap uit en wandel wat verder. Ik zie bos met in het midden water omringt door allemaal stenen en aan mijn rechterkant rotsen. "Wow..." Is het enige wat ik kan uitbrengen. Luke staat achter me en trekt aan arm/hand zodat ik tegen hem sta, terwijl ik net tegen hem sta kust hij me. Hij houd zijn handen km mijn heupen en ik doe mijn armen om zijn nek. Dit is zo'n fijn gevoel... Onze lippen gaan af elkaar en we kijken elkaar aan. Ik kan helemaal niets meer zeggen. Het bleef wel eventjes stil tot hij de stilte verbreekt. "Should we go back ???" Zegt hij dan terwijl hij ze'n wenkbrauw op trekt. "okay" is dan mijn antwoord. In de auto kijkt hij de hele tijd naar me zonder ook één woord te zeggen. We stappen uit als we aan het hotel zijn. We gaan de jongens(de rest van 5SOS) hun kamer in. Ze kijken allemaal vreemd naar ons, of naar mij, i don't know. "Why is everybody doing so strange ???" Vraag ik wat roepend. "We are strange" Antwoord Michael alsof het de normaalste zaak ter wereld is. Ik duw Luke opzij om naar buiten te gaan maar hij trekt aan mijn arm en duwt me zachtjes tegen de muur. "What" Antwoord ik bijna wenend. "Stay here" Fluisterd hij in mijn oor. "I have to go home." "I miss my family" voeg ik er nog aan toe. Ik zie dat Luke verdrietig is door mijn woorden. "I'm sorry" Ik geef een kusje op zijn lippen en ga weg. Ik begin harder te wenen, waarom weet ik eigenlijk niet, ik ben ongesteld dus eigenlijk is het ook wel normaal denk ik dan. Ik ben buiten en het is toch best wel frisjes en heel veel wind en dan begint het ook nog eens te regenen, fijn. (sarcastisch voor wie het nog niet door had 😜) Ik ga ergens schuilen, ik weet nog niet eens waar ik ben! Als dat maar goed komt...