2.Bölüm

59 8 9
                                    

Sabah Nisanın o cırtlak sesiyle uyandım

"Furkan sen ne diyorsun ya"

Diyordu ve galiba ağlıyordu bi çırpıda üstümdeki battaniye den kurtuldum ve uçarak bakın koşarak değil bildiğiniz uçarak nisanın yanına gittim kapıyı açıp içeri girdim ayakta tir tir titreyen ve içli içli ağlayan bir  Nisa karşıladı beni 

"Ya Furkan sen ne dediğinin farkında mısın?kendine gel o benim arkadaşım bana istediğini yaptıramazsın"

Kimden bahsettiklerini bilmiyordum ve açıkçası çok merak ediyordum

"S-sen n-ne d-d-diyorsun f-furkan"

Dedi ağlaması şaşkınlığa ve tedirginliğe dönerken

"Saçmalıyorsun kim söyledi bunu size"

Nisa aniden elimi sıkmaya başladı biraz acıyordu ama bozuntuya vermedim

"nE üvey b-babası mı dedi"
"..."
"Ne zaman dedi"
"..."
"A-ama bu yalan yok öyle birşey"
"..."
"Sırf arkadaşım olduğu için korumuyorum burada kıza yargısız infaz yapıyorsunuz"
"..."
"bunun için düşünmiyeceğim bile tabikide Şeydayı seçicem şimdi hayatımdan siktir olup git"

Ne ben mi ben ne alaka lan 

Nisa telefonu kapattı ve bana döndü sonra bana sıkıca sarıldı 

"Nisa ne oluyor" 

dedim tedirginlikle 

"Şeyda sakin olacağına söz ver lütfen"

dedi korkuyla 

"tamam Nisa söz "

"okulda senin hakkında dedikodu çıkmış"

"eee bundan ne olacak"

"işte daha dedikodunun ne olduğunu bilmiyorsun"

"e o zaman söyle Nisa"

"tamam önce sakin ol"

dedi ve elimi tuttu

"şey...ııı...eee..."

"ay Nisa yeter pat diye söyle artık şu siktiğiminin dedikodusunu"

"herkes babanı senin öldürdüğünü söylüyor yani kısacası herkes sana babasının katili diyor"

dedi tek nefeste ne diyeceğimi bilemedim hatta yutkunamadım sonra nefesim kesildi hiçbir şey duyamıyordum sanki ölmüş gibiydim aniden geriye doğru düştüm ve karanlık...en son duyduğum şey Nisanın "ŞEYDAAAA" diye bağırmasıydı 

gözlerimi açtığımda çimenlerde yatıyordum etraf karanlıktı tek başımaydım karşı tarafa bakınca küçük bir kızın bana doğru koştuğunu gördüm yanıma yaklaşınca 

"a-abla b-ben ç-çok k-korkuyorum"

dedi kız ağlıyordu onu yanıma çekip sarıldım çünkü bu 6 yaşındaki bendim 

"şşş...sakin ol cansum"

"a-abla b-babam n-nerede b-biliyor musun"

başımı sağa ve sola salladım 

"hayır 6 yaşındaki Cansu Şeyda AKIN"

"ismimi ve yaşımı nereden biliyorsun"

"çünkü ben 17 yaşındaki Cansu Şeyda AKINIM"

"n-ne ama bu nasıl olur"

"bilmiyorum hadi biraz dinlenelim ne dersin"

kafasını salladı 

Üzülme | texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin