delibal zehir

83 1 0
                                    

sabah yine çok mutlu bir şekilde uyandım ve
odamdaki posterlere göz attım.delibalı izlediğim ilk günden beri benim de bir delibalım olsun istiyordum ve onu bulana kadar peşini bırakmayacaktım.
duruyla buluşmak için hemen duşa girdim ve en sevdiğim şarkıyı açtım.duştan çıkar çıkmaz bir siyah crop,kırmızı ceket ve kareli pantolon giydim.vanslarımı giyip kırmızı ceketimi alınca her şey tamamdı.

vanslarımı giyip kırmızı ceketimi alınca her şey tamamdı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

bu arada ben rima,19 yaşındayım.kendimden ancak bu kadar bahsedebilirim çünkü delibalımı aramaktan başka bir şey yapmıyorum.
duruyu aramaya başladım ama hiçbir şekilde açmıyordu telefonumu.kriz geçirecektim zaten paranoyak bir kızım.üff iyice gerildim.kumral saçlarımı tararken bir uyku çöktü,hemen kendimi tokatladım.

kumral saçlarımı tararken bir uyku çöktü,hemen kendimi tokatladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

bu arada bu ben.

bu arada bu ben

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

bu da duru.
duruyu tekrar aradım ve sonunda açtı.
duru:yaa 100 kere aramışsın,aşağıdayım.
rima:açsaydın ya o zaman gerizekalı,iniyorum.
koşar adımlarla aşağı indim.duru selma ablamla sohbet ediyordu.
rima:güünaayyydııınnnnn!!!
koşa koşa selma ablamı öptüm.
selma abla:günaydın bebişim!
duru:ya günaydını münaydını geç de yürü.açlıktan bayılacağım.
rima:üf tamam be,hadi yürü.görüşürüz selma abla!
selma abla:hadi dikkatli olun kızlar!!
duru:tamamm.
selma ablam,ben liseye ilk başladığımda bakıcı olarak gelmişti eve çünkü ben tek yaşamaya başlıyordum.liseyi yaşadığım şehirden başka bir şehirde kazanmıştım ve selma abla bana bakacaktı.o bir nevi bana anne olmuştu çünkü 5 yıldır beraber yaşıyoruz.
neyse direkt bulduğumuz ilk kafeye oturduk.hemen sipariş verdik ve elim ayağıma dolaştı.bir anda çantam yere düştü ve arkamı dönmemle onu görmem bir oldu.anlamıştım,o benim delibalımdı...

delibal zehirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin