my baby 🌻 hyunin

🌻Bittim ben🌻

Okula gelmiştim. Dolabımdan kitaplarımı seçiyordum.

Defter yoktu.

Çantamı yere bile dökmüştüm.

Yok.

Aklımı sıyıracağım. Neredeydi? Çıldırmak üzereydim. Neden defteri okulda bıraktım ki ben tam bir salağım.

Umarım bir şey olmazdı.

Umarım saçma sapan kişilerin eline geçmemiştir. Yoksa ben biterdim.

Moralim altüst olmuştu tek kelimeyle ben bitmiştim.

Yanıma Jisung geldi.

"Günaydın kankaların kankası." deyiverdi sabah sabah nereden geliyor bu enerjisi aklım almıyor.

"Günaymasaydı keşke defter yok Jisung. Yok.  Çıldıracağım." ardından

"Bulunur kanka boşu boşuna dert etme hem kim ne yapacak senin defterini." dedi aptal bu çocuk yemin ederim.

"Ders defterim değil. Onun defteri..."

Jisung yere düşürdüğüm kitaplarımı toplarken "Evde unutmuşsundur. Boşuna telaşlanma." dedi...

"Evde unutmadığıma eminim. Jisung delireceğim. Ya birisinin eline geçerse beni ispiyonlayacaklar... Jisung ben bittim."

"Hiçbir şey olmayacak." dedi. Bu şimdi ne anlama geliyor.

"Bir bildiğin mi var Jisung ne demek istiyorsun?"

"Kimse seni ispiyonlayamaz. Arkan var oğlum senin, bir dakikaya Christo hyung toplar birilerini hesabını keseriz. Sıkıntı etme." bu çocuğu bir ara dövmek gerekiyor... Cidden neden böyle...

"Ne diyorsun Jisung of resmen bittim bittim..."

Ben gerçekten bitmiştim.