Aelin & Rowan

1

Płacz dziecka obudził królową Terrasenu, jednak brzuch uniemożliwiał jej wstanie.
-Ogniste Serce, śpij dalej ja się tym zajmę.
-Która godzina?-Spytała Aelin podbiegającego do kołyski Rowana-jej towarzysza życia.
-Po ósmej, więc śpij dalej musisz dużo odpoczywać.-Odpowiedział Rowan, jednak Aelin cicho westchnęła wstając i podeszła do trzymającego dziecka Rowana.Mimo tego że niemowlę miało za dwa tygodnie skończyć rok, kobieta codziennie nie mogła uwierzyć, że to wszystko dzieje się naprawdę. Codziennie zachwycała się zapachem sosen i śniegu,który towarzyszył jej prawie zawsze, codziennie zachwycała się widokiem niemowlęcia oraz Strzały bawiącej się z starszą córką, która niedawno skończyła 8 lat. Nie mogła również napatrzeć się na Terresen jej dom, jej królestwo, na podanych którzy od rana szwędali się po rynku.
-Musimy dzisiaj napisać zaproszenia. Dużo zaproszeń.- Rzekła królowa spoglądając za okno.
-Wiem. Ale póki Nahemia nie zmusza nas do zabawy możemy pozachwycać się pięknym porankiem, czyż nie?
-Oczywiście, jednak zaproszeń jest dużo i nie zdziwię się jeśli zejdzie nam parę godzin, później trzeba je jeszcze wysłać.
-Dobrze Ogniste Serce, ale chyba nie masz zamiaru robić tego wszystkiego na głodniaka?
-Spytał Fae z uśmieszkiem na ustach, które zaraz znalazły się na policzku ukochanej.
-Dobrze ale będzie trzeba obudzić Nahemie. Wiesz, że będzie narzekać na to, że na nią nie zaczekaliśmy.
-Czy ja usłyszałam moje imię? -zapytała słodko złotowłosa dziewczynka z turkusowymi oczami.
-Dawno wstałaś?-Spytała Aelin spoglądając na dziewczynkę w turkusowej sukience do kolan oraz w czarnych balerinach.
-Niania pomogła mi się ubrać i powiedziała, że śniadanie zaraz będzie więc muszę was obudzić.
-Pójdź w takim razie, bo ostygnie a mama i ja się przebierzemy i zaraz do ciebie dojdziemy.-powiedział Rowan odkładając śpiące już niemowlę do kołyski.
-Dobrze, tylko się pospieszcie!-krzyknęła wybiegająca z komnaty rodziców księżniczka Terrasenu.