♥️🥀ოდესმე ყველა ვინანებთ🥀♥️

II თავი ❤️

-გოგოებოო გაიღვიძეთ...
ვყვირივარ და თან მართას ვაჯანჯღალებ რომ გაიღვიძოს.
-ნისა გაგიჟდიი რადროს გაღვიძებაა დილის 5ია საათი-მეუბნება დანი(დანიელა) და თავზე ბალიშს იფარებს.
-არმაინტერესებს რომელია საათი სადარის ჩემი მწვანე შორტი?- ვეუბნები ნაწყენი ხმით- ხოიცით რო მე ჩიტის გულიმაქ აეთრიეთ დროზეე😕-ვეუბნები მოწყენილი ხმით.
როგორც იქნა მარტამაც გაახილა თვალები- კარადაში ნახე? -მეკითხება და ძილს დანიელასთან ერთად აგრძელებს. -კიი ვნახე მარა არაა
-აუ ნისა გინდა არგინდა უნდა ავდგეთ ხოო-მეწუწუნებაა დანიელა
-ადექი დანი ადექი თორე მთელ დღეს ჩაგვიშხამებს მერე ჩიტის გულიმაქო დაიწყებს😒
ერთისიტყვით წამოვყარე ორივე და ზომბებივიყ დადიოდნენ ნახევრად მძინარე. უნდა ნახოთ რა სასაცილოები არიან😂. რაც თუ ხისიყო ყველაფერს თავი აარტყა მართამ. (ღმერთო რაბოთეა; ვფიქრობდი ჩემთვის და სიცილს ძვლივს ვიკავებდი😂) მეკიდე ამ დაწყევლილ შორტს ვეძებ ვითომ.
-დანი საწოლისქვეშ ნახე თორე მეკიდე თავს ავარტყამ რამეს-ეუბნება მართა
-ვნახე უკვე და იქ არარის -ვუპასუხე რის შედეგადაც მათი მზერა მივიპყარი(ოღონდ ეს არა) გავიფიქრე ისევ😳.
-ოხ ნისა მოდი აქქ-მიღრიალებს მართა და მისი ჩუსტით ხელში მორბის ჩემსკენ. (გაიქეცი ნისა გაიქეცი თორემ ცოცხალი ვერდააღწევ მისგან თავს)
-ძალიანაც კარგი ახლა სანაპიროზეც გამყვებით.
ვამბობ და მივბივარ მთელ სახლში რაც თუ მაგიდა იყო კრუგი დავარტყი.
-ოხ ნისა თუ გეცვა რაღას გვაევიძებდი😒
-მებუტება -დანი
-ხო მაგრამ მასე რომ არმეთქვა არ გაიღვიძებდით მეკიდებ მარტო წასვლა არმინდა სანაპიროზე -ორივემ მწარედ ჩაიცინეს
-კარგი კარგი მართა წამო ჩვენც ჩავიცვათ და გავყვეთ აწი ძილს აზრიაღარ აქვს
-მიყვარხართ-ვთქვი და ორივეს კისერზე ჩამოვეკიდე
-დღეს ძაან კარგ ხასიათზე ხარ ? თუ მეჩვენება?
-ხო დანი რაღაც ძაან კარგის მოლოდინშიასავით შეხედე თვალები ცისფერი გაუხდა
-იქნებ იმიტომ რომ ორი დღე დასვენებები ავიღე და მინდა გავერთო ახლაკი დროზე ჩაიცვით ცოტა გავირბინოთ და მერე ზღვაში შევცუროთ.
-კარგი მეუკვე მზადვარ -მეუბნება დანიელა
-მეც მზადვარ -გამოეპასუხა მართა
-კარგი უკვე 7ხდება მალე გავიდეთ
-ნისა ვინმესხვდები? ასე სად მიგეჩქარება
-არა უბრალოდ კარგ ხასიათზევარ
-არა არა ასე უბრალოდ მასე არიქნება-დაეთანხმა მართა დანის.
-კარგი წამოდი ვნახოთ რამოხდება.
ცოტა ვირბინეთ და ბოლოს გავჩერდით. სანაპიროზოლზე გადავედით და შეზლონგზე წამოვწექით.
-წყალში არჩავიდეთ?-ვეკითხები გოგონებს
-არა ჯერ ჯობია გავილუჯოთ.
-კარგი მაშინ- მზისგან დამცავი კრემი გადავინაწილე მთელს სხეულზე და შემდეგ გოგონებს მივაწოდე.
-დღეს რაღაც ძალიან ცხელა არა?-კითხულობს დანი და მართასკენ იხედება. ის ხომ ამინდის პროგნოზის წამყვანია.
-ხოო ტემპერატურა 40მდე გაიზრდება-გასცა პასუხი მართამ. ამ დროს სანაპიროზე სერფინგით მოცურავეებს შევხედე. (ოო ოღონდ ეს არა. ეს აქ რას აკეთებს?!)გავიფიქრე შავთმიან ბიჭზე რომელიც ორ ბიჭთან ერთად ცურავდა წყალში და მოხერხებულ ილეთებს აკეთებდა სერფინგით. (ის ხომ ჩემი ბოსის შვილია!🙄 ესღა მაკლდა😕 იმედია ვერმიცნობს)ფიქრებიდან დანიელამ გამომარკვია
-ეს ვინარის?-უცებ იკითხა დანიელამ და იმავე  ბიჭისკენ მიგვითითა.
-ეს რენალდს ფორბსია-გავეცი პასუხი რამაც მათი დაბნეულობა და გაოცება გამოიწვია.
-და შენ საიდან იცი ვინარის -არდანებდა მართა
-იქნებ იქიდან რომ კონფერენციაზე გავიცანი- არც მე დავაკელი
-რაა იმ კომფერენციაზე მერომ ვერ მოვედი?-მეკითხება დანი
-ჰო იმდღეს. ჩვენი დირექტორის შვილია.
-ვაუუ მაგარია-წამოიძახა მართამ.
-უკვე 9 საათია არ წავიდეთ?-შევეკითხე გოგონებს
-კარგი წავიდეთ სამსახურში არ დამაგვიანდეს -დამეთანხმა მართა. ავდექით და სახლისკენ გზას შევუდექით.
-თქვენ სახლში შედით მე ცხელ ფუნთუშებს ვიყიდი. -კარგი- გოგონები გავუშვი და საცხობში შევედი
-6 შოკოლადიანი 6 ჩირით და 3პური თუ შეიძლება
-ეხლავე- გამყიდველმა ფუნთუშები გაახვია მეკი საფულედან სახელფასო ბარათი ამოვიღე როცა უკნიდან ბიჭის ხმა გავიგე
-თქვენის ნებართვით-მას შევხედე რეი იყო მიღიმოდა და ქალბატონს ჩემს მაგივრად აწვდიდა თანხას. შევაშტერდი როცა პარკი მე გამომიწოდა
-ეს დღევანდელ საჩუქრად ჩათვალეთ
-უკაცრავად მაგრამ არარის საჭირო
-არის
-არა გმადლობთ სხვას ვიყიდი
-არმინდა უზრდელობაში ჩამითვალოთ მაგრამ ან აიღებთ ანდაც თქვენთან ერთად ვისაუზმებ მეც!-გადაწყვეტილად შემეპასუხა, თუმცა მე რის ნისა ვიყავი რომ რამე დამეთმო.
-როგორც გინდათ- თავის დაფასების მიზნით გავეცი პასუხი. ახალად შევუკვეთე და სახლისკენ წავედი მეგონა არ გამომყვებოდა უკან მაგრამ ასე არმოიქცა. სახლის კართან როცა
მივედით შემეკითხა
-აქ ცხოვრობ?
-კი. შემოსვლას აპირებ?
-რათქმაუნდა სიტყვა სიტყვაა-ასეთი მშვიდი საუბარი უკვე ნერვებს მიშლიდა
სახლის კარი გავაღე და შევიპატიჟე
-შემოდი-ხმა არ ამოუღია სახლს გვალი ისე მოავლო და სამზარეულოში შევედით
-ნისა შენ ხარ?
-ხო დანი მოვედით
-მოიცა მართა მობრუნდა?- ამის თქმადა რას ვხედავ დანიელა სამზარეულოს კარებში შემოვიდა სხეულზე პირსახოც მოფარებული😂.
-უკაცრავად არვიცოდი აქ თუ...-დაება ენა და სასწრაფოდ გაიქცა ოთახში. რეი კი გაოცებული ირონიული ღიმილით შემომიბრუნდა თან ცხვირზე ხელი მოეჭირა რომარ გაცინებოდა. ამ დროს დანას ხელი დავავლე და საკუთარ თავს ვეუბნებოდი-არგინდა ნისა; დაწყნარდი; წიხლითაც გაუმკლავდები ამ იდიოტ იხვს რომელიც ინდაურივით მიყურებს ახლა.
დანა პომიდორს დავარტყი რამაც პომიროდი ორათ გაყო და შემდეგ ყურადღება საჭმელზე გადავიტანე. რამოდენიმე სენდვიჩი და ომლეტები გავაკეთე და სამზარეულოს მაგიდა გავაწყვე.
-ის გოგო ვინიყო-მეკითხება რეი(ამას ახლა გავგლიჯავ)
-ის გოგო სხვათაშორის ჩვენი მენეჯერის ასისტენტია.
-დანიელა?
-დიახ დანიელა
-კარგი სხეული ქონია-თვალები ავატრიალე და წყალთან მივედი რომ არ ავყოლოდი ნერვებს
-შენ მუშტი უნდა ნახო მაგის-ირონიულად ვუთხარი ისე რომ ვერ გაეგო
ცოტახნის შემდეგ დანიელას ავაკითხე რომ საუზმეზე ჩამომეყვანა
-დანი აქხარ-ჩვენს ოთახში შევედი. იქ იყო
-ღმერთო რასირცხვილია უფროსის შვილთან პირსახოცით გავედი. შენ კიდე ვერგამაფრთხილე?
-ეგ უფროსის შვილი კიარა სუფთა ინდაურია ისე გამომტყვა სახლში ვითო დავპატიჟე-ყველაფერი მოვუყევი და სიცილით ფხუკუნი დაიწყო დანიმ
-ნუ დამცინი და დროზე ადექი საუზმე გაცივდება
-კარგი კარგი მოვდივარ-საუზმეზე ჩავედით.
-ბოდიში წეღანდელისთვის არვიცოდი აქ თუ იყავით
-არაუშავს-გასცა პასუხი რეიმ
-დროზე დავსხდეთ თორემ ჩაი გაგვიცივდება- მაგიდას მოვისხედით და უცნაური სიჩუმე ჩამოწვა.
-აბა მოყევით რამე-გვითხრა რეიმ
-არაფერია მოსაყოლი -გავეცი პასუხი
-შეგვარებულები არგყავთ?
-არა -წამოვიძახეთ მე და დანიმ ერთდროულად
-რატო? დაშორდით?
-არა -ისევ ერთდროულად წარმოვთქვით რაზეც სიცილი აგვივარდა
-აბა რატო არგყავთ
-ეგ არაა შენი საქმე !როგორც უფროსის შვილის-დავაკონკრეტე!
-ეს სულ ესეთი ნაგლია?
-არა ესეთი არარის
-აბა რატო იკბინება-ჰკითხა რეიმ დანის
-იქნებ იმიტომ რომ არმიყვარს როცა რაღაცა ან ვიღაცა თავის ადგილზე არარის!-გავეცი პასუხი
-რაგინდა რომ თქვა რომ ჩემი ადგილი არვიცი?
-მას უნდოდა ეთქვა რომ ყველამ მისი ადგილი უნდა იცოდეს.
-ყველამ თავისი ადგილი?!-გაიმეორა რეიმ-იციი მართალი ხარ-ირონიულად ჩაიცინა და თავისი მწვანე ულამაზესი თვალებით შემომხედა, რომელიც გამუქებოდა.
-გმადლობთ საუზმისთვის 2დღეში შევხდებით-რეი ადგა და დაგვემშვიდობა შემდეგ კი როცა გასაცილებლად მოვემზადე -არარის საჭირო ჩემით წავალ გემრიელად მიირთვით-თქვა და შემოსასვლელში გავიდა. შემდეგ კი კარების ხმა გავიგეთ.
-ეს რაიყო?-მეკითხება ოდნავ გაოცებული დანი
-არვიცი -ვუპასუხე და მაგიდის ალაგება დავიწყე. როცა სამზარეულოს დალაგებას მოვრჩით პოპკორნი შევწვით და ფილმის საყურებლად მოვემზადეთ.
-ნისა უეჭველი თავს აღარ დაგანებებს. ასე რატომ ეუხეშე
-არვიცი, უბრალოდ მის შავ თმებზე და მწვანე თვალებით გამოხედვაზე ნერვები მეშლება.
-ჰმმ ძალიან საინტერესო ფაქტია-თქვა და ჩაფიქრდა და მე მივხდი რომ ჩვენზე ჩაფიქრდა.
-მართა ნეტა როდის მოვა
-ალბათ 4საათში
-კარგი მანამდე ფილმს ვუყუროთ
-კარგი-3ფილმს ზედიზედ ვუყურეთ შემდეგ კი სავარძელზე ჩაგვეძინა.

მეგობრებო ძალიან გთხოვთ ეს ჩემი პირველი ფიკია და მოიწონეთ და დააკომენტარეთ. ძალიან მაინტერესებს თქვენი აზრი🤗 მადლობა ყურადღებისთვის